คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 330

เพื่อนสนิทจากเมืองชีหงของคุณยายหรงมาหาเธอที่เมืองตูเฉิง

ช่วงเช้าหรงฉือเพิ่งจะประชุมเสร็จ คุณยายก็โทรมาให้เธอไปร่วมรับประทานอาหารกับพวกเขา

ตอนที่หรงฉือกำลังยืนรออยู่หน้าลิฟต์ ตอนนี้พวกกรรมการผู้จัดการคนใหม่ของฉางโม่หลันเซียว เฟิงถิงเซินและเฉิงหยวนก็เดินมาทางประตูลิฟต์เช่นกัน

เมื่อเห็นเธอ หลันเซียวชิงพูดทักทายเธอก่อน “สวัสดีครับคุณหรง”

หรงฉือพยักหน้า

หลันเซียวไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินและหรงฉือรู้จักกันหรือไม่

แต่เขารู้ว่าช่วงเวลาสองสามวันที่เฟิงถิงเซินมาเจรจาความร่วมมือที่ฉางโม่ ดูเหมือนแต่ไรมาหรงฉือและเฟิงถิงเซินจะยังไม่เคยเจอหน้ากัน

เมื่อเห็นว่าหรงฉือเห็นเฟิงถิงเซินแล้วไม่ได้เป็นฝ่ายทักทายก่อน เขาจึงคิดไปว่าหรงฉือไม่รู้จักเฟิงถิงเซิน เขากล่าวแนะนำ “คุณหรงครับ ท่านนี้คือประธานเฟิงของเฟิงซื่อกรุ๊ปครับ”

ตามด้วยการหันไปพูดกับเฟิงถิงเซิน “ท่านนี้คือคุณหรงจากแผนกวิจัยและพัฒนาของพวกเราฉางโม่ครับ”

หรงฉือไม่ได้มองเฟิงถิงเซิน พลางกล่าว “ฉันทราบค่ะ”

เฟิงถิงเซินชำเลืองมองเธอเล็กน้อย พลางกล่าวกับหลันเซียว “ไม่ต้องแนะนำหรอกครับ พวกเราสนิทกันอยู่แล้ว”

หลันเซียวหยุดชะงักทันที หันมองเขาแล้วมองที่หรงฉือ

พวกคุณสนิทกันงั้นหรือ?

ขอโทษนะ

เขาดูไม่ออกแม้แต่น้อย

เขาไม่ได้พูดออกมา เพียงยิ้มหน้าเหยเกออกมา “งั้นเหรอครับ...”

หรงฉือไม่ได้พูดอะไร

เฟิงถิงเซินอมยิ้ม ไม่ได้พูดอะไรอีกเช่นกัน

หลันเซียว “...”

ในที่สุดตอนนี้เขาก็มองออกแล้วว่า...หรงฉือไม่อยากใส่ใจเฟิงถิงเซิน

จุดนี้เธอเหมือนอวี้มั่วซวินไม่มีผิด

เขาไม่รู้ว่าระหว่างเฟิงถิงเซิน หรงฉือ และอวี้มั่วซวินมีความแค้นอะไรกัน

แต่...

เฟิงถิงเซินไม่ใช่ระดับคนธรรมดา ตอนนี้บริษัทกำลังเตรียมที่จะร่วมมือกับเขา หรงฉือและอวี้มั่วซวินมักมีท่าทีเย็นชากับเฟิงถิงเซินเสมอ แต่ไม่ว่าจะเป็นท่าทีเย็นชาของหรงฉือหรืออวี้มั่วซวิน เฟิงถิงเซินกลับดูไม่ถือสากับท่าทีเหล่านี้ของพวกเขา...

เมื่อคิดดังนั้น หลันเซียวไม่รู้จะดีใจหรือปวดหัวทันที

เขาอยากเอ่ยปากทำลายความเงียบ โทรศัพท์ของเฟิงถิงเซินก็ดังขึ้น เขากดรับสายทันที พลางกล่าว “คุณมาถึงแล้ว? เดี๋ยวผมจะออกไปเดี๋ยวนี้ครับ”

หลังจากที่เฟิงถิงเซินวางสายแล้ว เดินเข้าไปในลิฟต์ หลันเซียวเอ่ยปากด้วยรอยยิ้ม “คุณหลินมารับคุณไปทานข้าวอีกแล้วหรือครับ? ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณหลินดีจังเลยนะครับ”

เฟิงถิงเซินยิ้ม กำลังจะพูด โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นอีกครั้ง ดูเหมือนจะมีธุระ หลันเซียวจึงไม่พูดอะไรอีก

ตอนที่ลิฟต์ใกล้จะถึงชั้นหนึ่งแล้ว หรงฉือเดินหน้าตรงโดยไม่เหลียวหลังออกจากลิฟต์ไปก่อน

หลังจากที่ออกจากประตูใหญ่แล้ว เพิ่งถึงที่จอดรถ ก็เห็นหลินอู๋ยืนรอที่ประตูรถ

พวกเธอมองหน้ากัน

สายตาที่หลินอู๋มองเธอทั้งเฉยเมยและเย็นชา

หรงฉือชิงหันหน้าไปทางอื่นก่อน เดินตรงไปที่รถตนเอง

หลินอู๋ก็ละสายตากลับมอง ตอนที่เห็นเฟิงถิงเซินที่อยู่ห่างหรงฉือไม่ไกล สายตาพลันอบอุ่นขึ้นมา