คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 395

หลังจากหรงฉือ อวี้มั่วซวิน พร้อมด้วยศาสตราจารย์หลิวและคนอื่น ๆ กล่าวทักทายกันเรียบร้อยแล้ว งานสัมมนาก็เตรียมเริ่มต้นอย่างเป็นทางการ

หรงฉือกับอวี้มั่วซวินถูกจัดให้นั่งที่นั่งแถวแรก ตำแหน่งใกล้ ๆ กับตรงกลาง

ส่วนหลินอู๋นั้นนั่งอยู่ในแถวที่สอง

ในฐานะที่เป็นบุคคลตัวอย่างรุ่นใหม่ หรงฉือกับอวี้มั่วซวินจึงได้รับเชิญขึ้นเวทีไปแบ่งปันความรู้ วิธีการและประสบการณ์การวิจัยให้แก่นักศึกษาด้านล่างเวทีได้เรียนรู้

หลังสิ้นสุดการกล่าวปาฐกถาในส่วนนี้ ก็เข้าสู่ช่วงการพูดคุยแลกเปลี่ยน นักวิชาการอาวุโสในงานสัมมนาต่างออกตัวเข้าไปพูดคุยแลกเปลี่ยนกับหรงฉือและอวี้มั่วซวินก่อน

นักวิชาการพวกนี้ ค่อนข้างมีชื่อเสียงในประเทศ พวกเขาต่างมีทิศทางการวิจัยเป็นของตนเองทั้งสิ้น

ไม่ว่าจะคุยเรื่องโครงข่ายประสาทเทียมแบบคอนโวลูชัน หรือเอไอแบบมีตัวตน หรือมัลติโมดัลอินเตอร์แอคชัน หรือไม่ก็ด้านอื่น ๆ หรงฉือล้วนตอบกลับไปได้อย่างเชี่ยวชาญ ทั้งในส่วนของความบกพร่องของโมดัลเหล่านั้นที่ทำให้นักวิชาการเหล่านี้ลำบากใจ เรื่องประสิทธิภาพในการประมวลผลหรือปัญหาอื่น ๆ หรงฉือก็เสนอวิธีการและคำแนะนำของตนเองออกไป ทำให้ดวงตาของเหล่านักวิชาการที่เข้ามาขอคำแนะนำจากเธอต่างพากันเปล่งประกาย พวกเขาอยากจะพูดคุยกับหรงฉือต่อไปเรื่อย ๆ เลยทีเดียว

มีนักวิชาการอาวุโสในงานสัมมนาจำนวนไม่น้อยที่ต่างมีทิศทางการวิจัยเชิงลึกของตนเอง และท้ายที่สุดแล้วหรงฉือจะมีความสามารถอย่างที่ว่าหรือไม่นั้น เพียงแค่ฟังพักหนึ่งพวกเขาก็รู้แล้ว

ดังนั้น มีนักวิชาการที่ยังไม่ทันได้ถามอะไรกับหรงฉือเลยบางคนพูดขึ้นมาว่า “พอแล้วน่าเหล่ามู่ คุณถามมาตั้งนานแล้วนา ตอนนี้น่าจะถึงตาผมบ้างแล้วละ?”

“ใช่ ๆ ให้พวกเราแต่ละคนได้พูดคุยกับเจ้าตัวเขาสักหน่อยสิ คุณจะยึดไว้คนเดียวแบบนี้มันได้ที่ไหนกัน?”

“พวกคุณจะรีบร้อนอะไรกันนัก ผมจะถามอีกสักเรื่อง พอคุยเสร็จ...”

“ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าสิ่งที่คุณอยากถามน่ะคงไม่พ้นเรื่องจะแก้ปัญหาที่เกิดจากการประยุกต์ใช้ในสเกลขนาดใหญ่ได้บ้าง ประเด็นนี้ของคุณน่ะ พอได้คุยขึ้นมาแล้วไม่มีทางคุยจบแน่ แล้วจะต้องรอคุณคุยจบตอนไหน?”

หลินอู๋เองก็กำลังคุยธุระกับคนอื่นอยู่

เธอยืนอยู่ด้านหลังหรงฉือไม่ไกลมากนัก

“เสี่ยวอู๋” ซุนเยว่ชิงที่มาร่วมงานเป็นเพื่อนเรียกเธอ “ประธานถังกำลังถามลูกอยู่นะ”

เมื่อกี้นี้หลินอู๋กำลังสนใจสถานการณ์ทางหรงฉือที่อยู่ด้านหลัง

ทางหรงฉือเกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอค่อนข้างเข้าใจแจ่มแจ้งเลยทีเดียว

ถึงขนาดเหม่อลอยกับสถานการณ์ตรงหน้าตัวเองอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้น เวลามีคนมาพูดคุยด้วย เธอเลยไม่ได้ตอบกลับไปในทันที

เมื่อได้ยินเสียงของซุนเยว่ชิง หลินอู๋จึงได้สติ เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วว่า “ขอโทษนะคะประธานถัง ฉันได้ยินประเด็นที่พวกศาสตราจารย์เหอคุยกันแล้วหลงคิดตามไปด้วย เลย...”

หลินอู๋เองก็เรียนด้านเอไอ การที่เธอสนใจในเรื่องเฉพาะทางที่เหล่านักวิชาการคนอื่น ๆ พูดคุยกันนั้นก็เป็นเรื่องธรรมดา

ประธานถังจึงแสดงท่าทีว่าเข้าใจต่อสถานการณ์แบบนี้ เขายิ้มแล้วกล่าวว่า “ไม่เป็นไร”