คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 396

ก่อนหน้านี้ พอรู้ว่าคนที่เขียนบทความฉบับหนึ่งที่ตนเองได้มีโอกาสตรวจสอบจนเกิดความเทิดทูนเป็นอย่างยิ่งนั้นเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายเทคนิคจากฉางโม่ เพื่อให้ได้เจอหรงฉือและอวี้มั่วซวิน สมิธถึงขั้นกำชับกับเธอเป็นพิเศษตอนที่จะบินกลับมาประเทศอีกครั้ง ว่าถ้าตอนที่เธอกลับประเทศมาเมื่อปีที่แล้วได้เข้าไปทำงานในฉางโม่ เธอต้องก้าวหน้ามากแน่นอน

ตอนนั้นเธอเห็นด้วยอย่างยิ่ง และคิดว่าการที่หรงฉือขัดขวางไม่ให้เธอได้เข้าไปอยู่ในฉางโม่นั้น ทำให้เธอพลาดโอกาสสำคัญที่จะพัฒนาตัวเองไป

ทว่าตอนนี้ การได้เห็นอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งว่าหรงฉือที่อยู่ข้างกายอวี้มั่วซวินมาเป็นเวลาไม่ถึงหนึ่งปีเจริญก้าวหน้ามาถึงขั้นนี้ เธอถึงได้รู้สึกตัว สิ่งที่เธอพลาดไป บางทีอาจจะมากกว่าที่เมื่อก่อนเธอเคยจินตนาการไว้เสียอีก

ด้วยถึงอย่างไรแล้ว นอกจากอวี้มั่วซวิน ก็ยังมีหนานจื้อจืออีก

ศักยภาพของหนานจื้อจือนั้นน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ตำแหน่งของเขาในตอนนี้ทำให้เขาได้รับข้อมูลข่าวสารที่ครบถ้วนที่สุด ใหม่ที่สุดและสำคัญที่สุดของวงการเอไอเป็นคนแรก

สิ่งนี้มีบทบาทในความก้าวหน้าของอวี้มั่วซวินกับหรงฉือเป็นอย่างมาก

ก็อย่างที่แม่ของเธอคิด หากตอนแรกเธอเข้าฉางโม่ได้อย่างราบรื่นละก็ ด้วยความรู้และความสามารถของเธอแล้ว เธอจะต้องเจริญก้าวหน้าเร็วกว่าหรงฉือแน่!

ทว่าโลกนี้ไม่มีคำว่าถ้าหาก

ทุกสิ่งทุกอย่างนี้เลยกลายเป็นการพูดไปเรื่อย

เมื่อนึกถึงเรื่องเหล่านี้ เธอจึงมองหรงฉือด้วยสายตาเย็นชา “มิน่าตอนนั้นหล่อนถึงได้ยอมไปจากเฟิงซื่อ ที่แท้...”

เนื้อนึกย้อนไปถึงตอนนั้นที่หรงฉือออกจากเฟิงซื่อ แล้วเข้าหาอวี้มั่วซวิน ขัดขวางแผนการที่จะเข้าไปอยู่ในฉางโม่ของลูกสาวตน แล้วมองทุกสิ่งทุกอย่างที่หรงหฉือครอบครองในตอนนี้อีกครั้ง ซุนเยว่ชิงถึงได้รู้ ว่าหรงฉือนั้นไม่ธรรมดาจริง ๆ

เธอว่า “ไม่นึกเลยว่าเธอจะมีความคิดล้ำลึกขนาดนี้”

ขณะที่หรงฉือกำลังคุยกับคนอื่นอยู่นั้น ตอนที่เธอหันหน้าไปเห็นสายตาของสองแม่ลูกที่มองมา เธอก็สังเกตเห็นความเย็นชาในแววตาของทั้งคู่

เมื่อก่อนเวลาที่สองแม่ลูกคู่นี้มองเธอ มักจะมองด้วยสายตาดูหมิ่นระคนไม่ยี่หระ ท่าทางแบบนั้นในวันนี้กลับผิดปกติไปบ้าง

ทว่าเธอก็ไม่ได้สนใจ แล้วก็คร้านที่จะเสียเวลาไปวิเคราะห์ท่าทีที่เปลี่ยนไปของสองแม่ลูกนั่น เลยเก็บสายตากลับมาด้วยท่าทางเฉยชา

ในสายตาของพวกหลินอู๋ ท่าทาแบบนี้ของหรงฉือนั้นเป็นการลำพองตน และเย่อหยิ่ง ราวกับว่าหล่อนเหยียบพวกเธอไว้ใต้ฝ่าเท้า