คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 401

“ไม่เป็นไร ฉันกินมาแล้ว ขอบคุณค่ะ”

พูดตามตรง คำสารภาพรักของเขาก็ค่อนข้างกินใจคนจริง ๆ

แต่ว่า…

ที่เธอรับสายเขา ความจริงเพราะอยากจะพูดกับเขาให้ชัดเจนอีกครั้ง

เธอพูดอย่างจริงจังหนักแน่นและจริงใจ “ขอบคุณมากที่คุณมาชอบฉัน แต่อย่างที่คุณพูด ตอนนี้ฉันยังไม่คิดจะเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่จริง ๆ เพราะงั้นขอโทษด้วย อย่ารอฉันเลยค่ะ”

หลังจากพูดจบ สังเกตเห็นว่าจี้ชิงเยว่ยังอยากจะพูดต่อ เธอลังเลเล็กน้อย แต่ก็ยังวางสายไปทันที

หลังวางสาย เธอถือโทรศัพท์ยืนอยู่ที่เดิม ด้วยความรู้สึกซับซ้อน

จากนั้นครู่หนึ่ง รอยยิ้มขื่นขมก็ปรากฏบนใบหน้า ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าไปในห้องวีไอพี

สายนี้ เธอคุยนานพอสมควร

หลังอวี้มั่วซวินรู้ว่าเหตุผลที่จี้ชิงเยว่โทรหาเธอคืออะไร ก็อดใจไม่ไหวอยากรู้ว่าระหว่างพวกเขาสองคนเกิดอะไรขึ้น

พอเห็นว่าเธอคุยกับจี้ชิงเยว่นานขนาดนี้ เขาก็ยิ่งสงสัยมากขึ้น

เห็นเธอกลับมา เขาก็โน้มตัวเข้ามาถามเสียงเบา “ระหว่างคุณกับจี้ชิงเยว่เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

หรงฉือก้มหน้าดื่มน้ำมะนาวหนึ่งอึก พูดอย่างเรียบเฉย “เปล่า”

อวี้มั่วซวินเข้าใจทันที “ไม่สะดวกพูดตอนนี้เหรอ? งั้นผมค่อยกลับไปถามอีกครั้งก็ได้”

หรงฉือ “...”

กู้เหยียนกระวนกระวายยิ่งกว่าอวี้มั่วซวินเสียอีก

ตอนที่หรงฉือออกไปคุยโทรศัพท์ เขาก็รอเธอกลับมาเหมือนกัน

เขาไม่รู้ว่าจี้ชิงเยว่คือใคร ระหว่างรอหรงฉือ เขาจึงส่งข้อความไปหาเพื่อนเพื่อสืบข้อมูลของจี้ชิงเยว่

คนล้วนอยู่ในวงการเดียวกัน เพื่อนของเขาย่อมรู้จักจี้ชิงเยว่เหมือนกัน พอรู้ว่าเขาอยากรู้ความเป็นมาของจี้ชิงเยว่ ก็รีบอธิบายกับเขาทันที

ขณะที่หรงฉือกลับเข้ามาในห้องวีไอพี เพื่อนของเขาก็อธิบายจบพอดี จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะส่งข้อความมาถามเขาอย่างสงสัย [จู่ ๆ นายถามถึงจี้ชิงเยว่ทำไมเหรอ?]

ไม่ได้ยินว่าหรงฉือคุยอะไรอวี้มั่วซวิน เขาจึงละสายตากลับมา ก้มหน้าพิมพ์ตอบกลับ [ไม่มีอะไร]

ขณะที่หรงฉือกลับมาที่ห้องวีไอพี เฟิงถิงเซินก็มองเธอแวบหนึ่งเช่นกัน

แต่ว่า หลังจากมองเพียงแวบเดียว ก็กลับไปคุยกับคนอื่นต่อด้วยรอยยิ้ม

หรงฉือไม่ได้สังเกตเฟิงถิงเซินกับกู้เหยียน จึงไม่รู้ปฏิกิริยาของพวกเขา กลับมาที่ห้องวีไอพี หลังคุยกับอวี้มั่วซวินสองประโยค ก็หันไปคุยกับพวกศาสตราจารย์หลิว

สักพักต่อมา ศาสตราจารย์หลิวที่นั่งอยู่ข้างเฟิงถิงเซินมีคำถามเฉพาะทางอยากขอคำปรึกษาจากหรงฉือ

หรงฉือจึงเดินไปฝั่งศาสตราจารย์หลิว ขณะนั้นเอง เฟิงถิงเซินกำลังส่งข้อความอยู่พอดี