คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 400

หรงฉือคิดเล็กน้อย แล้วลุกขึ้นยืน “ไว้เย็น ๆ ค่อยเล่าให้คุณฟังอีกที ฉันขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์ก่อน”

พบพูดจบ เธอก็แจ้งกับศาสตราจารย์หลิวและคนอื่น ๆ แล้วถือโทรศัพท์หมุนตัวเดินออกไปจากห้องอาหารส่วนตัว

มองแผ่นหลังที่เดินออกไปของเธอ สุดท้ายแล้วอวี้มั่วซวินพลันได้สติ ชั่วพริบตานั้น เขาเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ

แม้จะบอกว่าในงานเลี้ยงสักงานหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว ตอนที่เห็นหรงฉือกับจี้ชิงเยว่เต้นด้วยกันนั้น เขาเคยคิดเรื่องความเป็นไปได้ที่สองคนนั้นจะคบกันมาก่อนจริง ๆ

ทว่าหลังจากครั้งนั้น พวกเขาสองคนก็ไม่น่าจะได้มีการพบปะสังสรรค์อะไรต่อกัน ทำไมถึง...

เมื่อได้ยินคำพูดของอวี้มั่วซวิน กู้เหยียนก็มองไปทางหรงฉือโดยไม่รู้ตัว

เขาไม่รู้เรื่องและไม่รู้จักจี้ชิงเยว่

ทว่าตอนที่เขามองตามไปนั้น ความอึดอัดที่แสดงอยู่บนดวงหน้าของหรงฉือ ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความผิดปกติทันที ยิ่งไปกว่านั้นคือท่าทางในภายหลังของอวี้มั่วซวินก็เป็นการยืนยันการคาดเดาของเขา

ดังนั้น จี้ชิงเยว่คนนี้ หรือว่าเขากับหรงฉือจะ...

เฟิงถิงเซินรู้จักจี้ชิงเยว่

หลังได้ยินคำพูดของอวี้มั่วซวิน เขาเองก็กวาดสายตามองไปทางหรงฉืออย่างไม่ใคร่จะสนใจนัก เดิมทีเขาคิดจะดึงสายตากลับมาทันทีหลังจากที่กวาดสายตาไปทางหรงฉือ

ทว่า ตอนที่เห็นความผิดปกติบนใบหน้าของหรงฉือแล้ว เขาที่กำลังจะเก็บสายตากลับมาถึงกับชะงักไป สายตาที่มองตามหรงฉือไปนั้นราวกับกำลังมีความคิดอะไรบางอย่าง

หลังหรงฉือออกมาจากห้องอาหารส่วนตัวแล้ว เธอก็รับสายทันที ขณะที่เธอกำลังคิดจะเอ่ยปากพูดนั้น จี้ชิงเยว่กลับเร็วกว่าเธอหนึ่งก้าว เขากล่าวว่า “ผมคิดว่าคุณจะไม่รับสายผมแล้วเสียอีก”

เป็นเพราะหน้าตาโดดเด่น ที่จริงหรงฉือเองก็สามารถพูดได้ว่าถูกคนมาสารภาพรักด้วยตั้งแต่เด็กจนโต

สำหรับการสารภาพรักจากเพศตรงข้ามนั้น เธอไม่ถือว่าเป็นเรื่องแปลกอะไร

ทว่าตั้งแต่ที่เธอแต่งงานและมีลูกเป็นต้นมา เนื่องจากชีวิตในสังคมรอบข้างเปลี่ยนแปลงไป กอปรกับพอเธอทำงานแล้วก็ไม่ได้ปกปิดเรื่องที่ตัวเธอเองแต่งงานแล้วกับคนอื่น ดังนั้นในช่วงที่แต่งงานกันสองสามปีมานี้ จึงมีน้อยครั้งที่จะมีคนเข้ามาสารภาพรักกับเธอ

เธอกับจี้ชิงเยว่นั้นก็นับได้ว่าเป็นเพื่อนกันครึ่งหนึ่ง ระหว่างเธอกับเฟิงถิงเซินยังไม่ได้หย่าขาดกันอย่างเป็นทางการ ดังนั้น หลังจากที่ก่อนหน้านี้เขามาสารภาพรักกับเธอ จวบจนวันนี้ที่เขาติดต่อเธอมาอีกครั้ง มันเลยทำให้เธอรู้สึกอึดอัดอยู่บ้าง

ได้ยินเขาพูดแบบนี้แล้ว ขณะที่เธอกำลังจะพูดบางอย่างกลับไป จี้ชิงเยว่ก็พูดขึ้นมาก่อนอีกครั้งว่า “ตั้งแต่เจอกันคราวก่อน อันที่จริงผมก็ได้ลองกลับไปคิดดูให้ดี ๆ แล้ว คำพูดที่ผมพูดกับคนไปเมื่อครั้งก่อน ตอนนั้นกระทั่งตัวผมเองก็คิดว่าหุนหันพลันแล่นเกินไป”

“แต่ช่วงนี้ผมลองตั้งใจไตร่ตรองดูแล้ว ถึงรู้ว่าการกระทำของตัวผมในตอนนั้นไม่ได้หุนหันเลยสักนิด เพราะผมมีความรู้สึกดี ๆ ให้คุณมานานแล้วโดยไม่รู้ตัว คำพูดพวกนั้นที่พูดไปครั้งก่อน จริง ๆ แล้วเป็นความคิดที่จริงใจที่สุดที่มาจากก้นบึ้งหัวใจของผมในตอนนั้นจริง ๆ เพราะอย่างนั้นนะ ผมน่ะชอบคุณจริง ๆ ”

ตอนที่หรงฉือได้รับสายโทรศัพท์ของเขานั้น อันที่จริงก็พอจะเดา ๆ จุดประสงค์ที่เขาโทรมาหาได้

แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดมากขนาดนี้