คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 493

ซุนเยว่ชิงโกรธจนแทบทนไม่ไหว เครื่องเพิ่งบินได้สักพักหนึ่ง ก็ขอน้ำหนึ่งแก้วจากแอร์โฮสเตสแล้ว

หลังแอร์โฮสเตสจากไป เธอก็จ้องไปทางหรงฉือ เธอซ่อนเครื่องดื่มไว้ด้านหลัง และเดินตรงไปหาหรงฉือ

ซุนเยว่ชิงคาดเดาไว้แล้วว่าซุนลี่เหยาจะต้องลงมือทำอะไรบางอย่างแน่

ดังนั้น ก่อนที่ซุนลี่เหยาจะเดินเข้ามาใกล้ เธอก็สังเกตเห็นแล้ว

เธอขมวดคิ้วแน่นขึ้นมา แล้วส่ายหน้าไปทางซุนลี่เหยาอย่างไร้สุ้มเสียงเล็กน้อย

ซุนลี่เหยาโกรธอยู่ในใจ เป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรามือแต่เพียงเท่านี้

สีหน้าของซุนเยว่ชิงเย็นชาเล็กน้อย แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความไปหาซุนลี่เหยา [กลับไปนั่งดี ๆ]

แม้ซุนเยว่ชิงจะไม่ได้พูดออกมาตรง ๆ แต่เมื่อซุนลี่เหยาเห็นข้อความ กลับเหมือนสามารถรู้สึกได้ถึงน้ำเสียงที่หนักแน่น ไม่อนุญาตให้เถียงของซุนเยว่ชิง

คุณยายซุนที่นั่งตรงกลางระหว่างซุนเยว่ชิงกับซุนลี่เหยาเห็นถึงตรงนี้ ก็เข้าใจความคิดของซุนลี่เหยาแล้ว

เธอก็ตบมือของซุนลี่เหยาเบา ๆ เพื่อส่งสัญญาณให้เธอเชื่อฟัง

ซุนลี่เหยาเม้มริมฝีปาก สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

แต่ตอนนี้ในตระกูลหลิน ซุนเยว่ชิงกับหลินอู๋ก็คือผู้มีอำนาจ

เธอคุ้นชินกับการเชื่อฟังพวกเธอแล้ว

ดังนั้น ในที่สุดเธอก็ยังคงระงับตัวเองเอาไว้ได้ หลังมองไปทางหรงฉือแวบหนึ่ง ก็หมุนตัวกลับไปนั่งลงที่ตำแหน่งของตัวเองอย่างไม่เต็มใจ

เฟิงจิ่งซินไม่ทันสังเกตเห็น และไม่รู้เลยว่าก่อนเครื่องบินจะขึ้น ได้เกิดการโต้เถียงกันเล็กน้อยระหว่างหรงฉือกับซุนลี่เหยา

หลังเครื่องบินถึงที่หมายและหยุดนิ่งไป เธอก็แทบรอไม่ไหวที่จะวิ่งเข้ามาหาหรงฉือ แล้วพูดว่า “คุณแม่”

“อืม” หรงฉือลูบแก้มเล็ก ๆ ของเธอเบา ๆ พูดว่า “ตลอดการบินเมื่อกี้ หนูเป็นเด็กดีหรือเปล่า?”

เฟิงจิ่งซินตอบกลับว่า “ค่ะ!”

ตำแหน่งระหว่างซุนเยว่ชิงกับหรงฉือมีเพียงทางเดินเดียวคั่นไว้เท่านั้น

พอเห็นเฟิงจิ่งซินมาหาหรงฉือ เธอก็หันหน้ามามองเฟิงจิ่งซินแวบหนึ่ง

ไม่ใช่แค่เธอ คุณยายซุนกับซุนลี่เหยาที่นั่งอยู่ด้านหน้าของเธอ แล้วยังมีคุณย่าหลินและคนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่ด้านหลังเธอต่างก็มองไปทางเฟิงจิ่งซินเช่นกัน

ตอนที่เฟิงจิ่งซินคุยกับหรงฉือ ก็หันมามองซุนเยว่ชิง สายตาของทั้งสองจึงสบกันพอดี

พอสบตากับเฟิงจิ่งซิน ซุนเยว่ชิงก็ชักสายตากลับด้วยท่าทางเมินเฉย

เฟิงจิ่งซินไม่เคยเห็นซุนเยว่ชิงกับคุณย่าหลินและคนอื่น ๆ มาก่อน

สำหรับคนในตระกูลซุนและตระกูลหลิน เฟิงจิ่งซินรู้จักแค่หลินอู๋กับซุนลี่เหยาเท่านั้น

เมื่อเห็นความเย็นชาชัดเจนในสายตาของซุนเยว่ชิง เฟิงจิ่งซินก็รู้สึกแค่ว่าเธอเป็นคนแปลกหน้าเท่านั้น จึงไม่ได้คิดอะไรมาก ตอนที่ชักสายตากลับ และเหลือบมองคุณย่าหลิน รู้ว่าคุณย่าหลินกำลังมองเธออยู่ เธอก็ไม่ได้สนใจ