คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 503

หรงฉือหยุดฝีเท้า ขานรับเล็กน้อย จากนั้นยืนถามอยู่ที่เดิม “พวกซินซินล่ะ?”

เฟิงถิงเซินพูดว่า “วันนี้ฝนตกหนักมาก ข้างนอกน้ำท่วมไปหลายที่แล้ว ถึงแม้ระบบระบายน้ำของบ้านเดิมจะทำงานได้ดีมาตลอด แต่ถ้าฝนยังตกแบบนี้ต่อไปก็คงจะรับมือไม่ไหว ตอนนี้พ่อบ้านได้ส่งคนออกไปจัดการเรื่องนี้แล้ว ซินซินไม่เคยเห็นคนเอาทรายใส่กระสอบ แล้วก็ไม่เคยเห็นฝนตกหนักขนาดนี้ เลยวิ่งออกไปดู”

เมื่อได้ฟังเขาพูดแบบนั้น หรงฉือก็หันไปมองนอกหน้าต่าง ก่อนจะพบว่าด้านนอกเต็มไปด้วยน้ำที่ท่วมขังไปทั่ว

พูดตามตรง เธอโตมาขนาดนี้ก็เพิ่งเคยเห็นเมืองตูเฉิงน้ำท่วมหนักขนาดนี้เป็นครั้งแรก

เธอขมวดคิ้วด้วยความกังวล อดไม่ได้ที่จะพูดออกมาว่า “ตอนนี้ซินซินอยู่ไหน? ข้างนอกฝนตกหนักแบบนั้น ทำไมคุณปล่อยให้ซินซินไปข้างนอก...”

เธอยังพูดไม่ทันจบ เฟิงจิ่งซินที่สวมชุดกันฝนสภาพเปียกปอนตั้งแต่หัวจรดเท้าก็วิ่งเข้ามา “แม่คะ ตื่นแล้วหรอ?”

เมื่อเห็นว่าเฟิงจิ่งซินไม่เป็นอะไร หรงฉือจึงสบายใจ

เมื่อเห็นว่าแม้เฟิงจิ่งซินจะใส่ชุดกันฝน แต่ผมกับเสื้อผ้าก็เปียกไปหมดแล้ว คิ้วที่เพิ่งคลายออกก็กลับขมวดเข้าหากันอีกครั้ง

แต่เห็นได้ชัดว่าเฟิงจิ่งซินสนุกสนานอย่างมาก เธออยากจะโผตัวเข้าไปหาหรงฉือ แต่คิดได้ว่าตัวเองเปียกปอนไปทั้งตัว ตอนที่วิ่งไปถึงหรงฉือก็ชะงักฝีเท้าทันที

เห็นว่าเฟิงจิ่งซินมีความสุขขนาดนี้ หรงฉือก็เอ่ยคำพูดที่จะบ่นไม่ออก

เธอกำลังจะเอ่ยปากให้เฟิงจิ่งซินขึ้นชั้นบนไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เฟิงถิงเซินก็วางหนังสือลง ลุกขึ้นเดินไปอุ้มเฟิงจิ่งซิน “ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชั้นบนก่อนนะ”

เฟิงจิ่งซินขานรับ เหมือนจะนึกอะไรได้บางอย่าง ดิ้นออกมาจากอ้อมอกเขา “หนูอยากให้แม่เปลี่ยนให้หนู”

เฟิงถิงเซินเลิกคิ้วขึ้น ชำเลืองมองไปทางหรงฉือ “หนูแน่ใจนะ? ไม่เห็นหรอว่าแม่หนูกำลังโกรธอยู่?”

เฟิงจิ่งซินมึนงงไปครู่หนึ่ง

เธอไม่ทันได้สังเกตจริง ๆ

เธอแอบมองหรงฉือ ก็ไม่ได้รู้สึกว่าหรงฉือกำลังโกรธอยู่ อดไม่ได้ที่จะถามว่า “แม่ โกรธจริง ๆ เหรอคะ?”

หรงฉือ “...ไม่ได้โกรธ”