คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 508

หลังหรงฉือวัดอุณหภูมิเสร็จ ฝืนรออยู่นานมาก ยังไม่เห็นเฟิงถิงเซินกลับมา ไม่นานเธอก็เผลอหลับไปอย่างไร้เรี่ยวแรง

พอเธอตื่นขึ้นมาอีกที ตอนลืมตาขึ้น เฟิงถิงเซินกลับยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงนั้น

หลังเห็นเธอตื่น แล้วมองมาทางตัวเองอย่างเหม่อลอย แต่สายตาของเธอกลับไม่ได้จ้องมองมาที่ตัวเอง เฟิงถิงเซินจึงลุกขึ้น เดินเข้ามาแตะหน้าผากที่ชุ่มเหงื่อของเธอเล็กน้อย แล้วถามว่า “เป็นอะไรหรือเปล่า?”

พวกเขาไม่ได้สัมผัสถึงเนื้อถึงตัวกันมานานมากแล้วจริง ๆ

หรงฉือไม่คุ้นชินกับการสัมผัสของเขาสักเท่าไร

แม้จะรู้ว่าเขากำลังช่วยวัดอุณหภูมิให้เธอ แต่หรงฉือยังคงปัดมือของเขาออก แล้วส่ายหน้าโดยไร้เสียงเบา ๆ

เธอแค่แปลกใจที่เขายังอยู่ก็เท่านั้น

เธอยังคิดว่า ก่อนหน้านี้พอเขารับโทรศัพท์ก็ออกจากบ้านเดิมไปแล้วเสียอีก

เธอเริ่มเหงื่อออกไปทั้งตัวอีกครั้ง ตอนนี้จึงมีเค้าลางว่าไข้ลดลงอย่างเป็นทางการแล้ว

ร่างกายเหนียวเหนอะหนะไม่สบายตัวมาก เธอจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สะอาดอีกหนึ่งรอบ หลังทานข้าว และนั่งพักครู่หนึ่งก็หลับไปอีกครั้ง

ตอนที่เธอตื่นมาอีกครั้ง ก็เป็นตอนบ่ายแล้ว

จนถึงตอนนี้ ไข้ของเธอก็ลดลงอย่างสิ้นเชิง

เวลานี้ เฟิงถิงเซินไม่อยู่ในห้องแล้ว

ภายในห้องเหลือเธออยู่คนเดียว เงียบมาก

เวลานี้ โทรศัพท์ที่เธอวางไว้ตรงหัวเตียงก็มีข้อความเข้า

เป็นข้อความที่อวี้มั่วซวินส่งมา ถามถึงสภาพร่างกายของเธอในตอนนี้

หรงฉือคุยกับอวี้มั่วซวินไม่กี่ประโยค เพราะอวี้มั่วซวินยังมีงานที่ต้องทำ พวกเขาจึงคุยกันได้ไม่มากนัก

เมื่อวางโทรศัพท์ลง ภาพรวมของห้องก็ปรากฏเข้าสู่สายตา