“จริงด้วย” เซี่ยงหรูฟางก็อดไม่ได้ที่จะพูดแทรกว่า “ถ้ารออีกแค่ไม่กี่วันย่อมไม่มีปัญหา กลัวก็แต่พอเลื่อนวันออกไปแบบนี้ จะเผลอเลยช่วงตัดสินใจไปอีก หากเป็นแบบนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรอวันที่พวกเขาหย่ากันไปจนถึงเมื่อไร”
เรียกได้ว่าเซี่ยงหรูฟางได้พูดแทนความรู้สึกของทุกคนในที่นี้ออกมาเลยทีเดียว
เพราะซุนเยว่ชิงก็คิดแบบนั้นเช่นกัน
ถึงอย่างไร เฟิงถิงเซินกับหรงฉือเคยพลาดช่วงตัดสินใจในการหย่ามาแล้วรอบหนึ่ง
ทว่า ซุนเยว่ชิงกังวลก็กังวล แต่กลับไม่ได้ร้อนใจอะไร พูดว่า “เอาละ ต่อไปอย่าถามคำถามพวกนี้อีก พวกเรารอผลอย่างเงียบ ๆ ดีกว่า”
ซุนลี่เหยาเบะปากพูดว่า “ก็ได้ค่ะ”
พูดจบ เธอก็ทานอาหารอย่างมีความสุขต่อแล้ว
คนอื่นก็คุยหัวข้ออื่นขึ้นมา จะเห็นได้ว่าพวกเขาไม่ได้ทุกข์ร้อนจนเกินไป เพียงเพราะช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเฟิงถิงเซินยังไม่ได้หย่ากับหรงฉือ
หลินอู๋เห็นทั้งหมดนี้อยู่ในสายตา
เธอไม่ได้พูดอะไร
เธอรู้ว่าที่ครอบครัวของเธอไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก เป็นเพราะพวกเขาไม่เคยคิดว่าเฟิงถิงเซินจะไม่อยากหย่ากับหรงฉือ
มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ว่า เหตุผลที่หลายวันมานี้เฟิงถิงเซินไม่ได้ไปทำใบหย่ากับหรงฉือ ก็เพราะว่าตอนนี้เขาไม่อยากหย่ากับหรงฉือแล้ว
มิฉะนั้น ต่อให้เขาจะยุ่งแค่ไหน ในสถานการณ์ที่ตัวเขาก็อยู่ที่เมืองตูเฉิง จะสละเวลาสักครึ่งชั่วโมงไปรับใบหย่ากับหรงฉือมันไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอะไรเลย
......
สองสามวันต่อจากนั้น หรงฉือมัวแต่ยุ่งอยู่กับงานตลอด
แต่ตอนที่เธอยุ่งอยู่กับงาน ก็มักจะสนใจโทรศัพท์บ่อย ๆ เพราะคิดว่าหากเฟิงถิงเซินส่งข้อความมาแล้วให้เธอไปรับใบหย่า เธอจะได้ตอบกลับเขาโดยเร็วที่สุด

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อยากให้ลงวันละ 10 ตอนจะขอบคุณมากค่ะ...
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่เราเติมเงินได้เมื่อซื้อบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น เราไม่ได้มีเงินมากมายพอทำบัตเครดิตได้ ขอโทษนะคะ...