คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 560

เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋เห็นหรงฉือและอวี้มั่วซวินแล้วเช่นกัน

หลินอู๋มีสีหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงอาการใด ๆ แต่เฟิงถิงเซินกลับพยักหน้าให้พวกเขาเล็กน้อย ถือเป็นการทักทาย

หรงฉือกับอวี้มั่วซวินทำเป็นมองไม่เห็น

ซุนซู่ซานเห็นเฟิงถิงเซินแล้ว จึงยิ้มแล้วเข้ามาพูดกับเฟิงถิงเซินว่า “ถิงเซิน พวกเราขึ้นไปกันก่อนเถอะ”

เฟิงถิงเซินพยักหน้า

เมื่อมองดูแผ่นหลังของพวกเขา อวี้มั่วซวินก็ยิ้มเสียงเย็นเล็กน้อย แล้วพูดว่า “พวกคุณยังไม่ได้หย่ากัน คนตระกูลหลินกับตระกูลซุนก็หยิ่งผยองเสียขนาดนี้ ไม่กล้าคิดเลยว่า ถ้าคุณกับเฟิงถิงเซินหย่ากันแล้ว พวกเขาจะหยิ่งผยองถึงขั้นไหน ถ้าไม่มีฉางโม่ ไม่มีอาจารย์และผม คาดว่าคุณคงถูกพวกเขารังแกตายแน่ ๆ!”

หรงฉือเม้มริมฝีปาก ยังไม่ได้พูดอะไร หนานจื้อจือกับเหยียนอวิ้นจือก็ถึงแล้ว

เฟิงถิงเซิน คนตระกูลหลินและตระกูลซุนมีผู้จัดการร้านอาหารมาต้อนรับด้วยตัวเอง ระหว่างทักทายกันกลับทำให้เสียเวลาไปเล็กน้อย

ขณะที่พวกเขาเตรียมจะไปขึ้นลิฟต์ ก็บังเอิญเห็นหรงฉือและคนอื่น ๆ

พวกเขาดูออกว่าเหยียนอวิ้นจือเป็นฝ่ายจับมือหรงฉือก่อน

พอเห็นหนานจื้อจือสามีภรรยาดูเหมือนจะชอบหรงฉือมากจริง ๆ รอยยิ้มของคนตระกูลหลินกับตระกูลซุนก็หายไปทันที

ได้ยินมาว่าครั้งนี้หรงฉือค่อนข้างให้ความร่วมมืออยากจะหย่ากับเฟิงถิงเซินดีเลยทีเดียว

หนานจื้อจือและเหยียนอวิ้นจือ พวกเขาต่างเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในแวดวงของตน อวี้มั่วซวินก็ยังมีอนาคตที่สดใสอีกสถานการณ์แบบนี้ การที่หรงฉือปล่อยเฟิงถิงเซินไปจึงไม่ใช่เรื่องเสียเปรียบอะไร

ก็ไม่น่าแปลกใจที่หรงฉือจะยอมปล่อยเฟิงถิงเซินไป และให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ในการหย่ากับเขา

รอยยิ้มของคุณยายซุนดูจางลงมาก ๆ “เธอโชคดีพอตัวเลย”

ก่อนหน้านั้นมีเฟิงถิงเซิน ต่อมาก็มีอวี้มั่วซวิน

น้ำเสียงของคุณยายซุนเบามาก เฟิงถิงเซินที่ทักทายผู้จัดการอยู่จึงอาจจะไม่ได้ยิน แต่ซุนเยว่ชิง เซี่ยงหรูฟางและพวกเขาไม่กี่คนได้ยินกันหมดแล้ว

เรียกได้ว่าคุณยายซุนพูดสิ่งที่อยู่ในใจของพวกเขาออกมา

หรงฉือโชคดีมากไปแล้วจริง ๆ

เธอหย่ากับเฟิงถิงเซินแล้ว ชีวิตหลังจากนี้ยังคงสามารถเป็นไปได้สวยอยู่เหมือนเดิม

ซุนลี่เหยาทั้งอิจฉาและไม่พอใจ จ้องแผ่นหลังของหรงฉือและคนอื่น ๆ อย่างดุร้าย

พวกหรงฉือขึ้นบันไดเลื่อนไปอีกด้านหนึ่ง จึงไม่ได้เจอกับเฟิงถิงเซินและคนอื่นอีก