เมื่อครู่หลินอู๋บอกว่าเธอกับเฟิงถิงเซินเดี๋ยวยังจะออกไปข้างนอก แต่พอเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่า ๆ หลินอู๋กลับลงมาชั้นล่าง แต่ร่างกายเปลี่ยนเป็นชุดนอน เครื่องสำอางที่อยู่บนใบหน้าก็ลบออกแล้วด้วย
ซุนลี่เหยาประหลาดใจมาก อดไม่ได้ถามขึ้นว่า “พี่ พี่ไม่ออกไปข้างนอกแล้วเหรอ?”
บนใบหน้าของหลินอู๋ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ พูดว่า “ถิงเซินมีธุระกะทันหัน เลยไม่ออกไปแล้ว”
“อ้อ”
ดังนั้น ในวันเกิดของเธอ เฟิงถิงเซินแค่ทานอาหารกับเธอ พร้อมกับเฮ่อฉางปั่วและคนอื่น ๆ เท่านั้นอย่างนั้นเหรอ?
ถึงแม้จะให้ของขวัญแล้ว แต่เมื่อเทียบกับที่ผ่านมา ปีนี้ดูเหมือนว่าเฟิงถิงเซินจะให้ความใส่ใจน้อยลงอยู่บ้าง
ทว่า พวกเขาก็ต่างไม่คิดอะไรมาก และคิดว่าเฟิงถิงเซินคงจะมีธุระด่วนจริง ๆ
……
ไม่กี่วันต่อมา หรงฉือยุ่งกับการทำงานมาก
บ่ายวันนั้น ตอนที่เธอกำลังตรวจดูข้อมูลอยู่ที่ฉางโม่ ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หลังจากที่รับสาย จู่ ๆ สีหน้าของเธอก็ซีดเผือด และรีบไปโรงพยาบาลทันที
หลังจากที่ขึ้นรถ พอนึกถึงคำพูดของหมอ หรงฉือหยุดไปเล็กน้อย ก่อนจะโทรศัพท์ไปหาเฟิงจิ่งซินในทันที
เฟิงจิ่งซินเพิ่งจะเลิกเรียน
พอเห็นว่าเป็นสายจากหรงฉือ เธอก็พูดอย่างดีใจว่า “คุณแม่!”
วันนี้เฟิงถิงเซินมารับเธอถึงที่โรงเรียนพอดี เมื่อได้ยินว่าเป็นสายจากหรงฉือ เฟิงถิงเซินก็หันหน้ามามอง
ก็ไม่รู้ว่าหรงฉือที่อยู่ปลายสายพูดอะไร เฟิงจิ่งซินถึงดูตึงเครียดขึ้นมา ก่อนจะพูดว่า “ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”
“เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เห็นสีหน้าของเฟิงจิ่งซินดูท่าทางตึงเครียดมาก เฟิงถิงซินจึงถามขึ้น
“คุณแม่บอกว่าคุณยายทวดป่วย ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล เลยให้หนูไปดูคุณยายทวดตอนนี้เลยค่ะ”
เฟิงถิงเซินได้ยิน ก็ชะงักไป
เฟิงจิ่งซิน “คุณพ่อ พวกเราไปหาคุณยายทวดที่โรงพยาบาลก่อนเถอะค่ะ”
“โอเค”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อยากให้ลงวันละ 10 ตอนจะขอบคุณมากค่ะ...
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่เราเติมเงินได้เมื่อซื้อบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น เราไม่ได้มีเงินมากมายพอทำบัตเครดิตได้ ขอโทษนะคะ...