คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 583

ซุนลี่เหยายิ่งมองก็ยิ่งชอบ แต่พอเธอเห็นสีหน้าของหลินอู๋ที่สงบนิ่ง ก็รู้ทันทีว่าเธอไม่ถูกใจแหวนวงนั้น

คิดไปก็ใช่ ตั้งแต่หลินอู๋รู้จักเฟิงถิงเซิน ไม่ว่าอะไรก็ได้รับสิ่งที่ดีที่สุดทั้งนั้น ยิ่งไปกว่านั้น เฟิงถิงเซินยังทุ่มเงินมหาศาลซื้อเพชรชั้นยอดเม็ดหนึ่งเพื่อเตรียมไว้ขอเธอแต่งงานอีก เมื่อเทียบกับเพชรเม็ดนั้นแล้ว เพชรบนแหวนวงนี้...

ซุนลี่เหยากำลังคิดถึงเรื่องนี้อยู่ พนักงานขายที่อยู่ข้าง ๆ เห็นหลินอู๋และซุนลี่เหยาต่างใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ก็รู้ว่าพวกเขาต้องเป็นคนรวยอย่างแน่นอน จึงรีบแนะนำอย่างกระตือรือร้นว่า “ทั้งสองท่าน ถ้าอยากดูแหวนแต่งงานล่ะก็ ทางด้านนี้ยังมีที่ดีกว่าอีกนะคะ ทั้งสองท่านเชิญทางนี้ค่ะ”

หลินอู๋ไม่ถูกใจเครื่องประดับของที่นี่จริง ๆ

เธอก็ไม่ได้สนใจที่จะดูต่อ

ทว่าเธอไม่ชอบ แต่ซุนลี่เหยาชอบ เธอดูจะสนใจอยู่ไม่น้อย

ในร้านนี้มีเครื่องประดับมูลค่าหลายล้านบาทอยู่เหมือนกัน พนักงานขายหยิบเครื่องประดับเพชรออกมาหลายชิ้น หนึ่งในนั้นเป็นสร้อยคอที่พอซุนลี่เหยาเห็นแค่แวบเดียว ก็เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว ถามด้วยดวงตาเป็นประกายว่า “เพชรเม็ดใหญ่บนสร้อยคอเส้นนี้กี่กะรัตเหรอ?”

เมื่อพนักงานขายเห็นซุนลี่เหยาดูเหมือนอยากจะซื้อ จึงยิ้มกว้างและพูดว่า “คุณผู้หญิงตาถึงมากค่ะ เพชรบนสร้อยคอเส้นนี้ เป็นเม็ดที่ใหญ่ที่สุด ดีที่สุด และสวยที่สุดในบรรดาเครื่องประดับทั้งหมดของร้านเราเลย ทั้งหมดมันมี...”

เฟิงจิ่งซินที่ไม่อิน และไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับเครื่องเพชร เขย่งเท้ามองอยู่สองครั้ง ได้ยินพนักงานขายพูดแบบนี้ ตอนที่เธอยังพูดไม่ทันจบ ก็ขมวดคิ้ว มองไปทางหลินอู๋อย่างไม่เข้าใจแล้วพูดว่า “อันนี้ถือว่าใหญ่ที่สุดในร้านแล้วเหรอคะ? แต่มันดูเล็กมากเลยนี่นา”

พอพนักงานขายได้ยิน รอยยิ้มก็แข็งค้างเล็กน้อย และคิดอีกว่าเด็กน้อยคงไม่เข้าใจเรื่องเพชร

จริง ๆ แล้ว ไม่ใช่แค่พนักงานขาย แม้แต่ซุนลี่เหยาและหลินอู๋ก็คิดแบบนี้เช่นเดียวกัน

พนักงานขายยิ้มแห้ง ๆ กำลังจะอธิบาย ก็ได้ยินเฟิงจิ่งซินพูดต่อว่า “ไม่กี่วันก่อนตอนงานวันเกิดของคุณแม่ เพชรที่คุณพ่อซื้อให้คุณแม่นั่นแหละถึงจะเรียกว่าใหญ่ละ หนูถือด้วยมือเดียวไม่ไหวเลย”

เธอเพิ่งจะพูดจบ พนักงานขายก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย

เธอกลับไม่คิดว่าที่เฟิงจิ่งซินพูดเป็นเรื่องโกหก เพียงแต่ เธอสงสัยว่าพ่อที่เธอพูดถึง อาจจะให้เพชรปลอมกับแม่ของเธอ