คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 592

คาดไม่ถึงเลยว่าหลินอู๋จะรู้เรื่องนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว

แต่เธอไม่เคยพูดถึงมันกับพวกเขามาก่อน

ที่เธอไม่พูด เพราะไม่สนใจเรื่องนี้เหมือนอย่างที่พูดกับซุนลี่เหยาแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?

หากหลังจากที่เธอรู้เรื่องนี้ แล้วถามเฟิงถิงเซินให้ชัดเจน จนมั่นใจว่าเฟิงถิงเซินมีเหตุผลที่ให้เพชรกับหรงฉือ เช่นนั้นก็ไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับเรื่องนี้มากเกินไปแล้วจริง ๆ

แบบนี้แล้ว ในกรณีที่พวกเขาไม่เป็นฝ่ายพูดถึง หลินอู๋ก็ไม่เป็นฝ่ายพูดกับพวกเขา ก็พอจะสมเหตุสมผลอยู่บ้าง

แต่เพชรเม็ดนั้นถึงอย่างไรก็มีมูลค่ากว่าสองหมื่นล้านบาท ซึ่งมากกว่าของทั้งหมดที่ซวิ่นตู้และเฟิงถิงเซินเคยให้หลินอู๋รวมกันเสียอีก...

เมื่อรู้ว่าทุกคนให้ความสนใจกับเพชรเม็ดนี้ที่หายไปอย่างมาก พอรู้ว่าเฟิงถิงเซินให้เพชรนี้แก่คนอื่นไปแล้ว หลินอู๋กลับยังเอาแต่เงียบไว้ แบบนี้ก็ดูจะไม่ค่อยสมเหตุสมผลสักเท่าไร

หากหลินอู๋คิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเฟิงถิงเซินนั้นดีมากพอ จนทำให้เธอมีความมั่นใจและคิดว่าหลังจากที่เธอแต่งงานกับเฟิงถิงเซิน สิ่งที่เธอได้รับย่อมมีมากกว่านี้อย่างแน่นอน มากถึงขนาดสามารถไม่สนใจเพชรเม็ดนี้ได้เลย งั้นการที่หลินอู๋ไม่พูดถึงเรื่องนี้ ก็ถือเป็นเรื่องที่เข้าใจได้

แต่ถ้าหากการที่เธอเงียบไว้เพื่อจงใจปิดบังเรื่องพวกนี้ เซี่ยงหรูฟางก็คิดไว้แล้วเช่นกัน

เมื่อเห็นสีหน้าของทุกคนดูไม่ค่อยดี ก็รีบพูดว่า “ฉันกลับคิดว่าความสัมพันธ์ของถิงเซินและเสี่ยวอู๋ยังคงดีมากอยู่ พวกเราอย่าคิดมากเกินไปเลย อีกอย่าง พวกเราอยากรู้อะไร อีกเดี๋ยวเสี่ยวอู๋กลับมา พวกเราค่อยถามเสี่ยวอู๋ตรง ๆ เลยไม่ดีกว่าเหรอ?”

ซุนลี่เหยารับพูดแทรกว่า “ใช่ค่ะ รอพี่กลับมา...”

เธอพูดยังไม่ทันจบ หลินอู๋ก็ผลักประตูเข้ามาพอดี

ทุกคนกวาดสายตามองไปทางเธออย่างพร้อมเพรียงกัน

ซุนเยว่ชิงมองเธอ แววตาส่องประกายเล็กน้อย เธอลุกขึ้นเป็นคนแรก และเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “เสี่ยวอู๋กลับมาแล้วเหรอ? หิวไหม? ในครัว...”

ซุนลี่เหยาก็เอ่ยปากขึ้นแทบจะพร้อมกับเธอว่า “พี่ เรื่องที่พี่เขยให้เพชรมูลค่ากว่าสองหมื่นล้านแก่หรงฉือ ฉันเพิ่งบอกกับทุกคนไป”