คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 9

เฉิงหยวนทำหน้าตึง คิดว่าหรงฉือกำลังใช้อภิสิทธิ์ “เลขาหรง ช่วยปรับทัศนคติในการทำงานของคุณด้วย คิดว่าที่นี่คือบ้านของคุณหรือไง”

หรงฉือหยิบกระเป๋าขึ้นมา และยังมีท่าทีเหมือนเดิม “ถ้าคุณไม่พอใจอะไร สามารถไล่ฉันออกเดี๋ยวนี้ได้เลย”

“นี่คุณ——”

ก่อนหน้านี้เขาได้ติดตามเฟิงถิงเซินไปที่ประเทศเอนาวา แต่เขาก็รู้เรื่องที่หรงฉือได้ยื่นใบลาออกแล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะได้รับความไว้วางใจจากเฟิงถิงเซินอย่างมาก แต่บริษัทไม่ใช่ที่ที่เขาจะสั่งอะไรก็ได้ตามใจ และเขาก็ไม่มีสิทธิ์มากพอที่จะสั่งให้หรงฉือไสหัวไปแล้วเธอต้องทำตาม

ยิ่งไปกว่านั้น หรงฉือยังเป็นที่รักใคร่ของคุณหญิงย่าเฟิงอีกด้วย ถ้าเกิดหรงฉือไปฟ้องท่าน ถึงแม้ว่าเขาจะมั่นใจว่าเฟิงถิงเซินต้องปกป้องเขาอย่างสุดกำลังแน่นอน แต่เขาก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรจากเรื่องนี้อยู่ดี

หรงฉือไม่ได้สนใจเขา เดินผ่านเขาไปแล้วออกไปทันที

เฉิงหยวนโมโหจนหน้าเขียวปัด แล้วเดินออกไปจากแผนกเลขานุการ

เจียงเจ๋อเห็นสีหน้าของเขาไม่ดีจึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”

เฉิงหยวนจึงเล่าเรื่องราวให้เขาฟัง

เจียงเจ๋อประหลาดใจอย่างมาก

ปกติแล้วเขาจะติดต่อกับหรงฉือค่อนข้างบ่อย

และเขาก็พอรู้นิสัยของหรงฉืออยู่บ้าง

เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “นี่ไม่ใช่เรื่องที่หรงฉือจะทำได้ มีอะไรเข้าใจผิดหรือเปล่า”

“ไม่เข้าใจอะไรผิดทั้งนั้น เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ ฉันว่าหรงฉือคิดว่าตัวเองมีอภิสิทธิ์ ดีอย่างที่นายพูดบ่อยๆ ที่ไหนกันล่ะ”

เจียงเจ๋ออึ้งไปชั่วขณะ “อาจเป็นเพราะจะลาออกแล้ว ก็เลยเริ่มปล่อยจอย?”

แต่ช่วงนี้หรงฉือยังกระตือรือร้นในการทำงานมากนะ ไม่ต่างจากเมื่อก่อนเลย

ในขณะนั้นเองเฟิงถิงเซินก็เดินมาจากที่ไกลๆ แล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”

“คือเลขาหรง เธอยังทำงานไม่เสร็จก็เลิกงานแล้วครับ”

“ถ้านายรู้สึกไม่พอใจ ก็ไล่เธอออกตามขั้นตอนได้เลย”

มองออกเลยว่าเฟิงถิงเซินไม่สนใจเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ

เมื่อเจียงเจ๋อและเฉิงหยวนได้ยินดังนั้นต่างก็อึ้งไปชั่วขณะ

ไม่ใช่ว่าพวกเขาคิดว่าเฟิงถิงเซินเย็นชากับเรื่องของหรงฉือมากเกินไป

แต่ฟังจากที่เฟิงถิงเซินพูดแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าหรงฉือได้ยื่นใบลาออกแล้ว

แต่การที่หรงฉือลาออก ไม่ใช่ความต้องการของเขาหรอกเหรอ

หรือว่าพวกเขาเข้าใจผิด?

ในขณะที่พวกเขากำลังจะพูดบางอย่าง โทรศัพท์ของเฟิงถิงเซินก็ดังขึ้น

เป็นสายโทรเข้าจากหลินอู๋

เฟิงถิงเซินไม่ได้มองพวกเขาอีก แต่เดินผ่านพวกเขาไปยังลิฟต์ขณะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาบ “ตอนนี้ผมเลิกงานแล้ว อีกเดี๋ยวก็ถึง...”

เจียงเจ๋อและเฉิงหยวนมองหน้ากัน

เจียงเจ๋อพูดว่า “เป็นไปได้ไหมว่าท่านประธานเฟิงจะลืม?”

“อาจเป็นไปได้”

อย่างไรเสีย เฟิงถิงเซินก็ไม่เคยใส่ใจเรื่องของหรงฉือมาแต่ไหนแต่ไร

......

อีกด้าน

เฟิงจิ่งซินสนิทกับคุณยายหรงมาก

ก่อนหน้านี้ถ้าเฟิงจิ่งซินอยู่บ้าน หรงฉือก็จะพาลูกสาวกลับบ้านด้วยแทบทุกครั้งที่เธอกลับบ้าน

แต่ตอนนี้ แม้ว่าเฟิงจิ่งซินจะกลับประเทศแล้ว แต่ผ่านมาหลายวันแล้ว เธอก็ยังไม่เคยโทรหาแม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่เธอกลับโทรหาหลินอู๋ทุกวัน พอไม่เห็นหลินอู๋หลายวันก็จะคิดถึงจนทนไม่ไหว

ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว เธอก็ไม่จำเป็นต้องบีบบังคับ

อีกอย่าง ตอนนี้เฟิงจิ่งซินสนิทกับหลินอู๋ขนาดนั้น ถ้าคุณยายรู้เข้า ไม่รู้ว่าจะโกรธขนาดไหน

ดังนั้นกลับบ้านตระกูลหรงในครั้งนี้ ถึงแม้ว่าเฟิงจิ่งซินจะกลับประเทศแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ไปหาเฟิงถิงเซินเพื่อรับลูก แต่กลับบ้านตระกูลหรงเพียงลำพัง

การจราจรบนท้องถนนค่อนข้างติดขัด เมื่อหรงฉือกลับถึงบ้านตระกูลหรงก็เป็นเวลาหกโมงเย็นกว่าๆ แล้ว

เมื่อคุณยายหลงเห็นเธอ รอยยิ้มก็หายไป และลูบหน้าเธอด้วยความรู้สึกสงสาร “ผอมลงนะ”

หรงฉือกะพริบตาเล็กน้อย และพูดว่า “ช่วงนี้งานยุ่งมากเลยค่ะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน