คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 10
แต่เขาไม่ได้คิดมาก คิดเพียงว่าหรงฉืออาจจะกลับบ้านตระกูลหรงก็ได้
ขณะที่เขาเข้าไปในห้องอาบน้ำ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้หรงฉือจะพาเฟิงจิ่งซินไปด้วยทุกครั้งที่กลับบ้านตระกูลหรง
แต่วันนี้แปลกที่ไม่ได้พาลูกสาวไปด้วย
หรือว่าเธอไม่ได้กลับบ้านตระกูลหรง?
แต่ว่า บางทีที่บ้านตระกูลหรงอาจมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ได้
ในหัวของเขาผุดคำพูดของเฉิงหยวนเมื่อบ่ายวันนี้ตอนที่เขาออกจากบริษัท เฟิงถิงเซินก็ยืนยันในเรื่องนี้
เขาหยุดเดินชั่วขณะ แต่ก็ไม่ได้คิดสนใจ
เช้าวันรุ่งขึ้น เฟิงถิงเซินพูดกับเฟิงจิ่งซินขณะทานอาหารเช้าว่า “ทำเรื่องเข้าเรียนเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้เช้าไปรายงานตัวที่โรงเรียน”
“รู้แล้วค่ะ” เฟิงจิ่งซินย่นจมูกเล็กน้อย “งั้นพรุ่งนี้คุณพ่อไปส่งหนูที่โรงเรียนได้ไหมคะ”
“พ่ออาจจะไม่ว่าง”
“ก็ได้” เฟิงจิ่งซินกรอกตา แต่จู่ๆ ดวงตาพลันเปล่งประกาย และพูดอย่างดีใจว่า “งั้นเดี๋ยวหนูจะโทรหาน้าอู๋อู๋ ให้น้าอู๋อู๋ไปส่งหนูที่โรงเรียน”
เฟิงถิงเซินยังไม่ทันพูด โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น
เป็นคนจากบ้านเก่าโทรมา
ทันทีที่เขารับสาย เสียงของคุณหญิงย่าเฟิงก็ดังมาจากปลายสาย
“ได้ยินว่าแกกลับประเทศแล้วเหรอ”
“ครับ”
“ซินซินกลับมาด้วยไหม”
“กลับมาด้วยครับ”
“ไม่เจอซินซินนานมากแล้ว ฉันก็คิดถึงเธอ ตอนเย็นแกกับเสี่ยวฉือพาซินซินกลับมาทานข้าวด้วยกันนะ”
“รู้แล้วครับ”
คุณหญิงย่าถามอีกว่า “เสี่ยวฉือล่ะ ให้ฉันคุยกับเธอหน่อย”
“เธอไม่อยู่ครับ”
“เวลานี้จะไม่อยู่ได้ยังไง”
“น่าจะกลับไปบ้านตระกูลหรงแล้วครับ”
“น่าจะเหรอ? ภรรยาจะไปไหน แกในฐานะสามีไม่รู้เลยเหรอ”
เฟิงถิงเซินเงียบ
“แก——”
คุณหญิงย่าถอนหายใจ แต่ท้ายที่สุดก็เงียบไป
ในเวลานี้น้ำเสียงของเฟิงถิงเซินอ่อนโยนลงเล็กน้อย แต่เขากลับเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “กินข้าวหรือยังครับ”
“ฉันโมโหจนอิ่มแล้ว”
เฟิงถิงเซินยิ้มเบาๆ
แล้วทานอาหารเช้าอย่างเป็นระเบียบเหมือนเดิม
คุณหญิงย่ารู้ดีว่าหลานชายคนนี้มีความคิดเป็นของตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก
สถานะการแต่งงานของเขาและหรงฉือในตอนนี้ ถือว่าเฟิงถิงเซินยอมอ่อนข้อให้มากแล้ว
ด้วยนิสัยของเฟิงถิงเซิน แม้จะทำเพื่อเขา แต่เธอก็ไม่สามารถบีบบังคับมากจนเกินไปได้
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เธอก็ถอนหายใจ “ช่างเถอะ คนแก่อย่างฉันไม่มีอะไรจะพูดกับแกแล้ว เชอะ!”
“ครับ เจอกันตอนเย็น”
“แก——เชอะ!”
คุณหญิงย่าวางสายด้วยความโกรธ
ตอนแรกเฟิงจิ่งซินไม่ได้สนใจฟัง แต่หลังจากได้ยินบางประโยคก็รู้สึกสงสัย จึงถามว่า “ใครเหรอคะคุณพ่อ”
“ย่าทวดของหนูน่ะ” เมื่อนึกถึงคำพูดของคุณหญิงย่า เฟิงถิงเซินจึงพูดขณะโทรหาหรงฉือว่า “บอกว่าให้เรากลับไปทานข้าวเย็นด้วยกัน”
คุณหญิงย่าใจดีกับเฟิงจิ่งซินมาก เฟิงจิ่งซินก็ชอบคุณหญิงย่าเช่นกัน เมื่อได้ยินดังนั้นจึงพูดอย่างมีความสุขว่า “ดีเลยค่ะ หนูก็ไม่ได้เจอคุณทวดนานแล้ว หนูคิดถึงคุณทวดมากเลยค่ะ”
เฟิงถิงเซินตอบ “อืม” ขณะมองไปที่โทรศัพท์
ในเวลานี้หรงฉือกําลังทานอาหารเช้าที่บ้านตระกูลหรง
เมื่อเห็นสายเรียกเข้าจากเฟิงถิงเซิน หรงฉือก็อึ้งไปชั่วขณะ
เธอไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นหรือดีใจกับสายเรียกเข้าของเขาอีกต่อไป
เธอลังเลสองวินาทีก่อนจะรับสายโทรศัพท์ “ฮัลโหล”
“คุณย่าบอกให้เรากลับบ้านไปทานข้าวด้วยกันตอนเย็น”
หรงฉือ “...โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”
“เย็นนี้คุณกลับมารับลูกไปด้วยนะ”
หรงฉือไม่อยากกลับไปที่นั่นอีกแล้ว อีกอย่าง แม้ว่าเธอจะไปรับลูกสาวด้วยตัวเอง แต่ลูกสาวอาจไม่ชอบก็ได้
ทำไมเธอต้องเหนื่อยทำในสิ่งที่คนอื่นไม่ชอบด้วยล่ะ?
เธอพูดว่า “ให้คนขับรถไปส่งลูกเถอะ หลังเลิกงาน ฉันจะขับรถไปเอง”
พวกเขาเลิกงานช่วงชั่วโมงเร่งด่วน
แบบนี้เป็นการประหยัดเวลามากที่สุดจริงๆ
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อยากให้ลงวันละ 10 ตอนจะขอบคุณมากค่ะ...
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่เราเติมเงินได้เมื่อซื้อบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น เราไม่ได้มีเงินมากมายพอทำบัตเครดิตได้ ขอโทษนะคะ...