คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 33

อุแว้ อุแว้ อุแว้!! ลูกคนแรกเป็นผู้ชายแน่นอนว่าขุนพลรู้ดี แต่ลูกคนที่สองตอนนี้เขาลุ้นลมแทบจับลุ้นกว่าหุ้นของบริษัทที่จะขึ้นอีก เสียงทารกคนที่สองออกมาแล้วแถมยังร้องเสียงดังลั่นห้องรับรู้ได้ถึงพลังปอดที่ดีมาก แฝดคนที่สองจะออกมาหญิงก็ได้ชายก็ได้ เพราะเขาตั้งใจว่าจะไม่ได้มีแค่สองคนแน่ ลูกเขาต้องมีผู้หญิงสักคนให้ออดอ้อน ขุนพลวาดฝันอยากมีคนมาเรียกปะป๊าหลาย ๆ คนแค่คิดใจก็ฟูแล้ว

“ยินดีกับคุณพ่อคุณแม่ด้วย แฝดคนที่สองเป็นผู้หญิงค่ะ” หือ!! นี่เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย เขาได้ลูกสาวกับลูกชายพร้อมกัน พรที่ขอเขาได้อีกแล้วไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเขาไปกู้ชาติมารึป่าว ชาตินี้เลยโชคดีขนาดนี้ ความตื่นเต้นของขุนพลทำให้มือไม้สั่นไปหมด สมองมึนตึบ ใจเต้นแรงเมื่อลูกทั้งสองคนปลอดภัยดี หลังจากที่คุณหมอล้างตัวให้ลูกน้อยเสร็จถึงเวลาที่ขุนพลต้องอุ้มลูกมาไว้ที่อกแม่เพื่อถ่ายรู้ครอบครัวรูปแรก

“เหมือนพ่อหมดเลยเหรอเนี้ย ทำไมหนูเหมือนพ่อขนาดนี้ลูก” เมื่อน้ำมนต์เห็นลูกใกล้ ๆ รับรู้ได้ทันทีว่าลูกน้อยทั้งสองคนหน้าตาถอดแบบออกมาเหมือนขุนพลหมด ไม่มีเธอแม้แต่น้อย มันน่าน้อยใจมั้ย!! อุ้มท้องมาต้องแปดเก้าเดือนไม่มีใครเหมือนแม่เลย!!

“ก็พ่อตั้งใจทำ ก็ต้องเหมือนพ่อสิ ถ้ามนต์อยากให้ลูกเหมือนมนต์ท้องสองปั่นเองเลย ขุนจะสมยอมให้กระทำ” หมดคำจะพูดกับขุนพล น้ำมนต์หันมายิ้มให้กล้องที่เตรียมถ่ายรูปครอบครัว ประสบการณ์เจ็บท้องคลอด เจ็บจริง ๆ แต่พอเห็นลูกที่ออกมาแข็งแรงสมบูรณ์ความเจ็บก็มลายหายไปหมด แทนที่เป็นความตื้นตันและความรักที่มอบให้ หลังจากนี้คงต้องเฝ้าดูการเติบโตทีละก้าวของลูกน้อยนับแต่นี้

ถ่ายรูปครอบครัวเสร็จ พยาบาลได้พาลูกน้อยออกจากห้องคลอดโดยที่มีคุณพ่อป้ายแดงเดินตามมาเฝ้าไม่ห่าง ส่วนน้ำมนต์ตอนนี้หมอทำแผลให้อยู่และด้วยความเพลียทำให้หลับไป ทารกตัวแดงทั้งสองจิ๋วอยู่ที่ห้องพักพื้นของเด็กแรกเกิดที่แบ่งแยกออกมา เพราะขุนพลสั่งไว้ว่าไม่อยากให้ลูกไปอยู่ร่วมกับทารกคนอื่น เพราะเดียวเขาจะจำลูกน้อยไม่ได้ ด้วยความคิดมากกลัวลูกโดนสลับตัวไปเหมือนในละครหลังข่าว

“ไหนวะ หลานกู” ครามและวาโยเดินมาหาขุนพลที่ตอนนี้ยืนดูลูกน้อยทั้งสองที่กำลังหลับอยู่บนเปลด้วยความรัก

“นั้นไง”

“ทำยังไงให้เหมือนพ่อตั้งแต่เกิดวะ สรุปชาย ชาย เหรอ”

“ชาย หญิง”

“ว้าววว!! เจ๋งวะสัส!!”

“อืออ”

“ตื่นแล้วเหรอคับ ดื่มน้ำก่อน” ขุนพลที่หลังจากดูลูกน้อยอย่างแน่ใจเรียบร้อยแล้ว กลับมาเฝ้าน้ำมนต์ที่ออกจากห้องคลอดย้ายมาอยู่ที่ห้องพักวีไอพี ที่นอนหลับใหลด้วยความเพลียทำให้น้ำมนต์หลับไปนานกว่าจะรู้สึกตัว ความเป็นห่วงเมียทำให้ขุนพลนั่งเฝ้าตลอดเวลา กลัวว่าน้ำมนต์ตื่นมาแล้วจะไม่เจอใคร พ่อแม่ของเขาและน้ำมนต์กำลังเดินทางมาที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมลูกของเขาทั้งสอง

“แล้วลูกเป็นไงบ้าง” ตื่นขึ้นมาสัญชาตญาณความเป็นแม่ถามหาลูกเป็นอันดับแรก ท้องที่นูนโตก่อนหน้านี่แฟบลงทันทีหลังจากได้กำเนิดลูกน้อย หน้าใจหายเหมือนกันที่ตอนนี้ลูกที่อยู่ในห้องตอนนี้ได้ออกมาสู่โลกกว้างแล้ว

“เดี๋ยวสักพักพยาบาลจะพาเข้ามา”

ก๊อก ก๊อก ก๊อก