คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 35

4 ปี ผ่านไป

“คุณพ่อขา” ใจอ่อนทุกครั้งเมื่อได้ยินน้ำเสียงและหน้าตาที่ออดอ้อนของขวัญตังลูกสาวคนโต ส่วนลูกชายไม่ค่อยอ้อนเท่าไหร่จะอ้อนก็ต่อเมื่ออยากจะได้อะไรเท่านั้น นิสัยทั้งสองต่างกันสุดขั้วคนพี่จะเฟรนลี่กับทุกคนส่วนคนน้องจะพูดกับแค่คนที่รู้จักเท่านั้น

“คับ ว่าไง” ลูกสาวผมตอนนี้เข้าโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว ชุดนักเรียนที่ลูกทั้งสองใส่ใครจะว่ายังไงแต่ในสายตาคนเป็นพ่อแบบผมลูกทำอะไรก็น่ารักไปหมด สงสัยคงต้องปั๊มคนที่สามและสี่แล้ว ตอนนี้น้ำมนต์กลับไปทำงานที่โรงพยาบาลแล้วแต่แค่เป็นช่วงเวลาเข้างานตามปกติไม่มีเวรดึกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ทุกวันนี้ขุนพลกับน้ำมนต์จะไปส่งลูกทั้งสองที่โรงเรียนก่อนและไปส่งน้ำมนต์ที่โรงพยาบาลพอตอนเย็นก็จะไปรับน้ำมนต์ก่อนแล้วค่อยไปรับลูกทั้งสอง เป็นแบบนี้อยู่ทุกวันแต่ขุนพลไม่เคยเบื่อเลยด้วยซ้ำ

“วันนี้เราไปกินไอศครีมกันมั้ยค่ะ” หือ!! พึ่งกินข้าวเช้าเสร็จแต่ตอนนี้ลูกสาวผมจะกินไอศครีมแล้วเหรอเนี้ย!! ส่วนคนน้องยังไงก็ได้ เห็นเข็มทิศเงียบ ๆ แบบนี้แต่ตามใจข้าวตังตลอดนิสัยลูกชายคนเล็กจะดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเพราะเข็มทิศนิสัยจะออกไปเหมือนขุนพลซึ่งพ่อเขาก็ภูมิใจอีกนั้นแหละ

“เข็มทิศว่าไงลูก”

“ตามใจข้าวตังเลยคับ” เห็นมั้ย เข็มทิศเป็นคนง่าย ๆ ยังไงก็ได้ ส่วนผู้เป็นแม่ตอนนี้ได้นั่งฟังบทสนทนาของพ่อลูกอยู่เงียบ ๆ ไม่ได้คัดค้านอะไร!! ดีด้วยซ้ำจะได้พาลูกออกไปกินข้าวนอกบ้านเลยเพราะเธอก็ขี้เกียจจะทำอาหารเหมือนกัน

“คุณแม่ว่ายังไงคับ”

“ตามใจค่ะ มนต์ได้หมด” พอมาถึงหน้าโรงเรียนลูกทั้งสองไม่มีท่าทีที่จะร้องไห้เหมือนลูกคนอื่น แถมยังไล่พ่อกับแม่ให้ไปทำงานเลยด้วยซ้ำ แทบจะไม่เหลียวแลและอาลัยอาวรณ์เหมือนผู้เป็นพ่อซักนิ!!

“มนต์คร๊าบบ”

“อะไรค่ะ” ขับรถไปด้วยหอมหลังมือเมียไปด้วย ทำให้เขาอารมณ์ดีเป็นร้อยเท่า ยิ่งตอนนี้หลังจากที่คลอดลูกเสร็จหุ่นน้ำมนต์กลับมาสวยเหมือนเดิมหรือยิ่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะดูมีน้ำมีนวลมากขึ้น!! แทบจะดูไม่ออกเลยว่าน้ำมนต์มีลูกแล้ว หน้าตาที่ยังดูเด็กของน้ำมนต์ ถ้าบอกใครว่าลูกสองแทบจะไม่มีใครเชื่อเลยด้วยซ้ำ!!

“ช่วงนี้ขุนไม่ได้ส่งการบ้านเลย อย่างอนกันนะคับ” ดูพูดเข้าไม่รู้จะพูดอะไรต่อแล้ว ตอนนี้แทบจะพ่นไฟใส่หน้าคนอะไรเดี๋ยวนี้หน้ามึนมาก ช่วงนี้ลูกมานอนด้วยเหอะ!! ถ้าไม่งั้นพ่อคุณแทบจะสะกิดทุกคืนเลยด้วยซ้ำแถมยังบอกให้หยุดกินยาคุมได้แล้ว เพราะพ่อคุณเล่นจะเปิดอู่อีกแล้วเพราะสองแฝดตอนนี้ก็โตจนเข้าโรงเรียนเรียบร้อย

“ก็จริงแหละ เดี๋ยวนี้มนต์หมดความหมายแล้วนิ” ในเมื่อเล่นมาแบบนี้ก็ขอเล่นกลับบ้าน มือบางของน้ำมนต์ลูบที่หน้าขาแกร่งของขุนพลไปมา ขุนพลที่ตอนนี้ขับรถอยู่แทบจะไม่มีสมาธิเลยด้วยซ้ำ มือที่กำลังลูบไล่ทำให้เสียวไปหมดทั้งตัว น้อยครั้งที่น้ำมนต์จะเริ่มก่อนแบบนี้ แถมตอนนี้ยังยื่นหน้ามากระซิบที่ข้างหูลมเบา ๆ เป่ารดที่ใบหูทำให้ความเสียวเพิ่มขึ้น จนแทบอยากจะเลี้ยวรถกลับบ้านไปปั๊มหมาน้อยตัวที่สามเลยด้วยซ้ำ

“อ่าส์!! มนต์อย่าดื้อสิคับ”

“เดี๋ยวนี้ หวงตัวกับเมียเหรอ” ยิ่งเห็นสีหน้าทรมานของขุนพล น้ำมนต์ยิ่งอยากแกล้ง รถที่ขับเคลื่อนมาจอดที่หน้าโรงพยาบาลทำให้น้ำมนต์รีบผลักตัวออกจากขุนพลแต่ไม่ลืมที่จะหอมแก้มสามีก่อนรีบลงจากรถโดยเร็ว