คุณหมอของนายขุนพล นิยาย บท 37

เช้าวันรุ่งขึ้นน้ำมนต์ตื่นขึ้นมา พร้อมปรายตามองไปรอบ ๆ ห้องที่เละไปหมด เมื่อคืนกว่าจะได้นอนได้ขุนพลเล่นบทรักกับเธอแทบจะทุกมุมห้อง ไม่รู้ไปตายอดตายอยากมากจากไหน!! ร่างกายแทบไม่มีแรงตอนนี้ปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว เจ้าตัวต้นเรื่องตอนนี้ยังไม่ฟื้นหลับสนิทอยู่ข้าง ๆ แถมยังกอดเอวบางของน้ำมนต์ไว้แน่!! ด้วยความเป็นเมียก็ต้องตื่นก่อนสามี เอาไปชำระร่างกายที่ห้องน้ำและเก็บกวาดห้องที่รกให้เสร็จเรียบร้อย หลังจากนั้นก็ไปเตรียมอาหารไว้ให้ขุนพลตื่นขึ้นมาจะได้กินเลย

ฟอด!!

“ตื่นแล้วเหรอ” ขุนพลเดินมากอดน้ำมนต์จากด้านหลังตอนที่เธอกำลังหันหลังทำอาหารอยู่ แถมยังหอมแก้มนวลไปฟอดใหญ่ให้ชื่นใจ

“มนต์เราไปรับลูกไปเที่ยวทะเลกันมั้ย”

“หือ!!คิดยังไงเนี้ย”

“ก็วันหยุดทั้งที อยากไปพักผ่อนที่ทะเล”

“ตามใจ งั้นเดี๋ยวทำอาหารเสร็จมนต์ขึ้นไปเตรียมของต่อเลยนะ” หลังจากที่ตกลงกันว่าจะไปทะเล คุณพลก็หาจองโรงแรมส่วนน้ำมนต์ก็เก็บเสื้อผ้าทั้งของเธอ ขุนพล และลูก ๆ สองแทบอ้อนพ่ออยากไปทะเลนานแล้วแต่ยังไม่มีเวลาว่างพาไปสักที หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยก็ขับรถไปรับเจ้าแสบทั้งสองแล้วมุ่งหน้าไปทะเลทันที

“ว้ายยคุณพ่อขาทะเลสวยจังเลย”

“ถ้าชอบเราหาเวลาว่างมากันบ่อย ๆ นะ”

“ค่า” สีหน้าตื่นเต้นของลูกทั้งสองทำให้ผู้เป็นพ่อและแม่มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ทุกอิริยบทของลูกช่างหน้ารักไปซักหมด

“แล้วเข็มทิศชอบมั้ยลูก”

“ชอบครับ” เข็มทิศเป็นเด็กผู้ชายที่นิสัยเหมือนขุนพล ไม่ค่อยชอบพูดเท่าไหร่ถ้าไม่ถามหรือนาน ๆ ครั้งถ้ามีสิ่งสนใจก็จะกลับมาเล่าให้ฟัง นิสัยจะไม่ชอบแย่งของพี่สาวสองพี่น้องมักจะดูแลกันเสมอ ไม่เคยแย่งของกันแต่ก็มีบ้างที่ทะเลาะกันก็ตามวัย

Let’ Go

“สวยจังเลยค่ะ” ขับรถมาถึงทะเลทั้งลูกสาวและลูกชายหน้าตาระรื่นกันยกใหญ่ที่ได้มาเที่ยวทะเล นาน ๆ ทีจะได้มาเที่ยวเนื่องด้วยช่วงนี้คือช่วงเปิดเทอมของทั้งสองจึงไม่ค่อยมีเวลาได้เที่ยวซักเท่าไหร่ เมื่อเห็นลูกมีความสุขเราก็มีความสุขไปด้วย ตอนนี้ครอบครัวของเราเก็บของที่ห้องพักเสร็จก็พาเด็ก ๆ มาเล่นน้ำที่ชายหาด เสียงเจี๊ยวจ๊าวของลูก ๆ ดังมาเป็นระยะ ๆ รอยยิ้มเสียงหัวเราะทำให้คนเป็นแม่อย่างน้ำมนต์มีความสุขไม่น้อย