ฉือหว่านทำแผลให้เขาเสร็จแล้ว แต่โชคร้ายที่ฮั่วซือหานเกิดอาการติดเชื้อ พอตกดึกก็เริ่มมีไข้สูง
ฮั่วซือหานหนาวสั่น ฉือหว่านปรับแอร์ให้อุณหภูมิสูงขึ้น ห่มผ้าหนาให้เขาหลายชั้น แต่เขาก็ยังตัวเย็นเฉียบ เหงื่อเย็นไหลซึมออกมาตามหน้าผาก ริมฝีปากของเขาซีดเผือด
ฉือหว่านคิดว่าเขาสมควรโดนแล้ว ถ้าเขาไม่มัวแต่พาฉือเจียวไปโรงพยาบาล และรีบทำแผลให้ตัวเอง เรื่องคงไม่แย่ขนาดนี้
ฉือหว่านฝังเข็มให้เขาไปแล้ว แต่เขายังต้องอดทนผ่านช่วงไข้สูงนี้ไปให้ได้ด้วยตัวเอง
เมื่อไข้ลดลง อาการของเขาก็จะดีขึ้นเอง
ฉือหว่านเปิดผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอน นอนข้างๆ เขา
ตัวเขาเย็นจัดเหมือนก้อนน้ำแข็ง ร่างกายแผ่ไอเย็นออกมาไม่หยุด
เธอพยายามจะเพิกเฉยต่อเขา แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ริมฝีปากสีแดงสดของเธอกัดเม้มเบาๆ ก่อนที่ร่างกายบอบบางจะขยับเข้าไปใกล้เขาเอง
เขานอนหันหลังให้เธอ ฉือหว่านพยายามหลีกเลี่ยงแผลของเขา แล้วค่อยๆ โอบกอดเขาจากทางด้านหลัง
ฮั่วซือหานรับรู้ได้ทันทีว่ามีร่างนุ่มนิ่มของใครบางคนแนบเข้ามาใกล้ ร่างกายอบอุ่นของเธอซึมซับผ่านเนื้อผ้าบางๆ แผ่ความอุ่นเข้ามาในร่างเขา
ไม่นาน มือเล็กๆ ของเธอก็เลื่อนลงมา วางลงบนหน้าท้องแกร่งของเขา
เธอเริ่มลูบไล้เบาๆ ค่อยๆ สำรวจอย่างระมัดระวัง
ฮั่วซือหานหลับตา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงแหบพร่า “ฉือหว่าน ฉันป่วย...”
ฉือหว่านรู้ดีว่าเขาป่วย นั่นเป็นเหตุผลที่เธอต้องหาทางทำให้เขาอบอุ่นขึ้น
เธอทำได้แค่ใช้วิธีดั้งเดิมที่สุดเพื่อกระตุ้นเขา
แต่เธอไม่ใช่ฉือเจียว เธอไม่รู้ว่าวิธีนี้จะได้ผลหรือเปล่า
ฉือหว่านไม่พูดอะไร ตอนแรกเธอยังเก้ๆ กังๆ แต่ตอนนี้เธอกล้าขึ้นแล้ว มือของเธอไล่ขึ้นไปตามร่างของเขาจนมาหยุดที่แผงอกแข็งแกร่ง
เฮอะ... สัมผัสแบบนี้สินะ



 ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
ขอบคุณที่ให้อ่านเพลิน ๆ ค่ะ แต่จะเติมเงินไม่ได้ เพราะซื้อได้แค่บัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...