คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 78

เธอกำลังช่วยตัวเองให้รอดพ้นจากอดีต

คืนนี้สายลมเย็นสบาย ผู้คนที่เดินอยู่บนถนนล้วนมีรอยยิ้ม ฉือหว่านรู้สึกหนาวเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นกอดตัวเองที่โดดเดี่ยว

...

ฉือหว่านกลับมาที่คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว เธออยากไปดูคุณย่า

เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องของคุณนายใหญ่ฮั่ว เธอเห็นคุณนายใหญ่กำลังจับมือฮั่วซือหาน

คุณนายใหญ่ฮั่วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ซือหาน วันนี้พ่อบุญธรรมของหวานหว่านมาที่นี่ ฉันว่าสภาพอารมณ์ของหวานหว่านดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอควรหาเวลาสนใจเธอให้มากกว่านี้"

พูดจบคุณนายใหญ่ฮั่วก็ถอนหายใจ "หวานหว่านถูกส่งไปอยู่ชนบทตั้งแต่เด็ก พ่อแท้ๆ จากไปเร็ว ส่วนแม่ก็ไม่เคยดูแลเธอดี ฉันมองออกว่าหวานหว่านเป็นเด็กที่โดดเดี่ยวมาก และอยากจะถูกรัก"

"พ่อบุญธรรมของหวานหว่าน แม้จะติดคุกมาสิบปีแต่เขาก็สามารถเลี้ยงดูหวานหว่านได้ดี และยังส่งเธอเข้ามาเป็นสะใภ้ของตระกูลฮั่วได้ เราควรจะรู้สึกขอบคุณเขา แกดูแลให้เรียบร้อย ไม่ว่าจะเป็นบ้าน ที่ทำงาน หรือเงิน ให้เขาทุกอย่างที่จำเป็น ถือซะว่าเป็นการตอบแทนแทนหวานหว่าน"

คุณนายใหญ่ฮั่วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ฮั่วซือหานที่อยู่ในแสงไฟนวลตา ใบหน้าหล่อเหลาของเขาดูอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย เขาพยักหน้า "ไม่ต้องห่วงครับ คุณย่า"

ฉือหว่านยืนอยู่หน้าประตู ดวงตาสีขาวบริสุทธิ์ของเธอเริ่มถูกปกคลุมไปด้วยหยาดน้ำใสวาว เธอไม่ได้เดินเข้าไปในห้อง แต่เลือกที่จะหันหลังกลับไปที่ห้องของตัวเอง

...

ฮั่วซือหานนั่งทำงานอยู่ในห้องหนังสือจนดึกดื่น กว่าจะกลับไปที่ห้องก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว

ฉือหว่านหลับไปแล้ว ร่างกายบอบบางของเธอขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มเป็นก้อนเล็กๆ

ฮั่วซือหานอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา ไม่นานเขาก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง มันคือเช็คห้าล้านที่เขาให้หวังกัง

เธอถึงขึ้นเอามันกลับมาได้

ตอนนี้เธอวางมันไว้บนโต๊ะข้างเตียง เหมือนต้องการคืนให้เขา

ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย สายตาของเขาหันไปมองที่ใบหน้าของฉือหว่าน

ภายใต้แสงไฟสีอ่อนที่ส่องมาจากหัวเตียง เธอดูเหมือนหลับไม่สนิท คิ้วเรียวสวยของเธอขมวดเข้าหากันราวกับฝันร้าย ริมฝีปากของเธอพึมพำเบาๆ "แม่… แม่คะ…"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน