คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ นิยาย บท 80

เขากำลังเรียกชื่อเธอ

ฉึก!

ฉือหว่านดึงเส้นผมของตัวเองออกอย่างแรง ในที่สุดก็หลุดออกมาได้

เธอลุกขึ้นนั่ง “มีอะไร?”

ฮั่วซือหาน จ้องมองเธอ “ตั้งใจใช่ไหม?”

ฉือหว่านเพิ่งรู้ตัวว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ตอนที่เธอกำลังปลดกระดุมเมื่อครู่นี้ เธอปีนขึ้นไปนั่งอยู่บนตัวเขาแล้ว!

ตอนนี้ท่าทางของพวกเขาคือ ชายอยู่ล่าง หญิงอยู่บน!

ดวงตาของฉือหว่านเบิกกว้าง สมองของเธอพลันว่างเปล่า เธอรีบหดขาเข้าหากันโดยสัญชาตญาณ

แต่ เอวสอบแข็งแกร่งของฮั่วซือหานอยู่ตรงใต้เธอพอดี เรียวขาขาวของเธอแยกออกเล็กน้อย ขณะที่ขาทั้งสองข้างพาดอยู่ข้างลำตัวเขา ภาพนี้ มันร้อนแรงเกินไป

การเคลื่อนไหวของเธอทำให้ฮั่วซือหานหรี่ตาลง ประกายร้อนแรงในดวงตาเพิ่มขึ้นทันที ใต้ชุดนอนผ้าไหมสีดำ กล้ามเนื้อของเขาเกร็งแน่นเป็นมัดๆ เขายกมือใหญ่ขึ้น จับเอวคอดของเธอไว้ทั้งสองข้าง เสียงแหบพร่ากระซิบต่ำ “ปล่อย”

ใบหน้าเล็กของฉือหว่านร้อนวูบ ผมยาวสลวยกระจายอยู่รอบๆ ดวงตากลมโตสั่นระริกเหมือนลูกกวางตื่นตกใจ เธอไม่เข้าใจ “ปล่อยอะไร?”

ฮั่วซือหานกลืนน้ำลาย ฝืนระงับความรู้สึกในร่างกายอย่างยากลำบาก “ขา… แน่นเกินไป”

ฉือหว่าน “……”

เธอรู้สึกได้ถึง การเปลี่ยนแปลงของร่างกายเขา บรรยากาศภายในห้องเริ่มร้อนขึ้น ราวกับน้ำเดือดที่กำลังพลุ่งพล่าน เต็มไปด้วยความคลุมเครือและเร่าร้อน…

จู่ๆ เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น โทรศัพท์ของ ฮั่วซือหาน วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง

ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมอง “ฉือเจียว” หน้าจอสว่างขึ้นพร้อมกับชื่อที่แสดงบนหน้าจอ

ฮั่วซือหาน ยังคงนอนอยู่บนเตียง ถูกเธอกดทับเอาไว้ เขายกมือขึ้น ปิดดวงตาที่แดงก่ำ ราวกับต้องการซ่อนความรู้สึกของตัวเอง แม้แต่ในสภาพนี้ เขาก็ยังดูหล่อเหลาและน่าหลงใหล เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา รับสาย “เจียวเจียว”

เสียงของฉือเจียว ตัดขาดบรรยากาศที่คลุมเครือเมื่อครู่

สีแดงระเรื่อบนแก้มของฉือหว่านหายไปในทันที เธอรีบ ดิ้นรนหนีออกจากร่างของฮั่วซือหาน

ฮั่วซือหาน พลิกผ้าห่มออกจากตัวแล้วลุกขึ้นจากเตียง ปลายสายส่งเสียงร่าเริงมา “ซือหาน นายตื่นหรือยัง?”

ฉือเจียวเงียบไปเล็กน้อย ก่อนตอบกลับ “ก็ได้ นายตั้งใจทำงานนะ”

ฮั่วซือหานวางสายโทรศัพท์ลง เขามองต่ำลงไปที่กางเกงของตัวเอง คิ้วหล่อเหลาคมเข้มของเขาดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย

แค่เข้าใกล้ฉือหว่าน ร่างกายของเขาก็แทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่

เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทั้งที่เขาย้ำกับตัวเองมาตลอดว่า เขาไม่ได้ชอบฉือหว่าน แต่ทำไม ร่างกายของเขากลับตอบสนองเธอครั้งแล้วครั้งเล่า

ฮั่วซือหานเดินเข้าไปในห้องน้ำข้างๆ อาบน้ำเย็นอีกครั้ง

เมื่อเขาออกมา เลขาจ้าว ก็มาถึงแล้ว “ท่านประธาน”

ตอนนี้ ฮั่วซือหานกลับมาสู่โหมดปกติ สีหน้าเรียบเฉย เยือกเย็น และสง่างาม ริมฝีปากบางขยับเอ่ยคำสั่งเสียงเรียบ “ส่งคนไปสืบเรื่องหวังกัง”

เลขาจ้าวขมวดคิ้วเล็กน้อย “ท่านประธาน หมายถึง พ่อบุญธรรมของคุณผู้หญิงใช่ไหมครับ?”

ฮั่วซือหานพยักหน้า “หวังกังติดคุกมาสิบปี ไปสืบเรื่องคดีของเขาให้ละเอียด ฉันอยากรู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงติดคุก”