คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 103

บทที่ 103 นายท่านเฉินถูกหลอกแล้ว

ได้ยินคำพูดของจางเซิงเฉียว ลู่เฉินเลิกคิ้ว มองไปทางจางเซิงเฉียว ในใจเขาค่อนข้างสนใจมาก ตาเฒ่าคนนี้จะใช้วิธีอะไรไปบีบบังคับเขา

เฉินกวงซิงและเฉินหยางทั้งสองคนกลับมองลู่เฉิน ในแววตาส่องประกายระริกอยู่สายหนึ่ง

พวกเขาสามารถแน่ใจได้แล้วว่า ในตระกูลสี่ตระกูลใหญ่มีเพียงสกุลเฉินของพวกเขาเท่านั้นที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของลู่เฉินแล้ว

"สำหรับสัญญาที่จะทำกับเทคโนโลยีอี้ฉีน่ะไม่เอาแล้ว นายเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแล้วกัน" เฉินหยางส่ายหัว ปฏิเสธคำแนะนะของจางเซิงเฉียวตรงๆ

ล้อเล่นหรอก ในตอนนี้สกุลเฉินของพวกเขาได้ทำสัญญาปากเปล่าราคาเกือบหมื่นล้านกับเทคโนโลยีอี้ฉีไปแล้ว แม้ว่าทั้งสามตระกูลจาง จั่ว และหลิวจะบังคับลู่เฉินออกมา ให้ส่วนแบ่งกับพวกเขา มันจะได้เท่าไหร่กันอีก?

เค้กมันก็แค่ชิ้นเดียว สกุลเฉินของพวกเขาได้สัญญาหมื่นล้านไปแล้ว ส่วนที่ยังเหลืออยู่ก็แค่เศษส่วนเล็กๆน้อยๆเท่านั้น

พูดอีกรอบ ตอนนี้ความสัมพันธ์ของบ้านเฉินกับลู่เฉินเป็นความความสัมพันธ์แบบพันธมิตรกัน ถ้าหากเขารับข้อเสนอของจางเซิงเฉียว นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการตบหน้าลู่เฉินหรอกหรือ

"งั้นนายต้องการอะไร?" จางเซิงเฉียวถาม

"เกาะสีเขียวที่ใหม่นั่นน่ะ" เฉินหยางพูดตอบ

เกาะสีเขียวที่ใหม่เป็นพื้นที่เขตพัฒนาแห่งใหม่ที่บ้านจางเอามันมาได้ เงินลงทุนรวมไปกว่าสามพันล้าน อนาคตจะเป็นพื้นที่เศรษฐกิจ เป็นที่ที่จะทำเงินได้ไม่ขาด

"ได้ งั้นก็ตกลงตามนี้" จางเซิงเฉียวตอบตกลงอย่างไม่คิดอะไรแล้ว เพราะเขามีความมั่นใจต่อฝีมือของคนที่เขาได้พามา

ผู้คนก็เริ่มล้อมรอบเข้ามาแล้ว ใคร่รู้ในการเดิมพันของนายท่านใหญ่ทั้งสองซึ่งผลสุดท้ายแล้วจะออกมาเป็นยังไง

ทว่าในพริบตาต่อมา เฉินหยางกลับเปลี่ยนใจพูดออกมาว่า "ตกลงอะไรล่ะ แล้วฉันก็ยังไม่ได้ตกลงเอาจือหรานมาเป็นเดิมพัน ในเมื่อนายเอาเกาะสีเขียวที่ใหม่แห่งนั้นออกมาวางแล้ว งั้นบ้านเฉินของฉันก็จะเอาของเดิมพันในระดับเดียวกันออกมา นายสนใจที่ตรงไหนของตระกูลเฉินของเราก็ว่ามาเถอะ"

เฉินหยางก็ไม่ได้โง่ จางเซิงเฉียวมั่นใจในตัวเองเช่นนี้ ยอดฝีมือที่ชื่อฮันเทียนที่เขาพามาจะต้องเก่งกาจอย่างมาก ถ้าลูกศิษย์ของเขาพ่ายแพ้แล้ว นั่นก็ไม่ใช่ว่าพ่ายแพ้สูญเสียความสุขของหลานสาวสุดที่รักของเขาหรือ?

"ตาแก่เฉิน ฉันเพิ่งเห็นว่านายทำไมเปลี่ยนไปเป็นจู้จี้จุกจิกแบบนี้แล้วล่ะ? นายมีความมั่นใจหน่อยมั้ยล่ะ?" จางเซิงเฉียวพูดยั่วยุ

เฉินหยางขมวดคิ้วไม่พูดอะไร ยิ่งจางเซิงเฉียวเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งไม่มั่นใจ

"จือหรานเอ้ย คุณปู่ของหนูดูท่าจะเป็นเต่าหดหัวในกระดองแล้วนะ" จางเซิงเฉียวหันไปพูดพลางหัวเราะกับเฉินจือหราน

เขามองดูเฉินจือหรานเติบโต นิยมชมชอบเฉินจือหรานมาโดยตลอด ยิ่งไปกว่านั้นคืออยากได้เฉินจือหรานมาเป็นหลานสะใภ้ ดังนั้นครั้งนี้ เขาจะต้องบังคับเฉินหยางให้เอาเฉินจือหรานมาแต่งกับหลายชายเขาให้ได้

"คุณปู่ หนูเชื่อคุณปู่ค่ะ เชื่อในแรงของพี่ๆทุกคน" ถูกจางเซิงเฉียวพูดยั่วยุแล้ว เฉินจือหรานก็พลันไม่สบอารมณ์แล้ว เธอจะไม่ยอมให้คนอื่นดูถูกคุณปู่ของเธอได้

เธอเชื่อว่าวันนี้ถ้าคุณปู่ของเธอไม่ตกลงในเงื่อนไขของจางเซิงเฉียว คุณปู่ของเธอจะต้องอับอายอย่างมากแน่นอน

และด้วยนิสัยของจางเซิงเฉียว เมื่อออกไปด้านนอกแล้วจะต้องร้องป่าวประกาศ ยิ่งทำให้คุณปู่ของเธอก้าวออกจากบ้านไม่ได้แน่ๆ

"ได้ ฉันตกลง" นายท่านเฉินแต่เดิมก็ไม่ยอมให้ใครมาว่าเป็นเต่าหดหัวในกระดอง เขาเองก็เป็นคนหยิ่งในศักดิ์ศรีคนหนึ่งเหมือนกัน

ยิ่งบวกกับที่หลานสาวพูดอย่างนี้ ก็เลยตอบลงในเงื่อนไขของจางเซิงเฉียวทันที

ประเด็นสำคัญคือ เขาเองก็ไม่เชื่อว่าศิษย์ของตนเองจะไม่เก่งเท่าคนอื่น

"ฮ่าๆๆ นี่ถึงจะเป็นคุณชายเฉินที่กล้าหาญชาญชัยล่ะ" จางเซิงเฉียวพอใจกับแผนชั่วร้ายของตน พูดเสียงหัวเราะ

ผู้คนเห็นว่าการเดิมพันการต่อสู้ของสองนายท่านตระกูลใหญ่ตกลงได้แล้ว ก็ล้วนตื่นตาตื่นใจ ถึงแม้พวกเขาจะไม่เข้าใจกังฟู แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการดูของพวกเขา

"นายท่านเฉินถูกหลอกแล้ว" ลู่เฉินพูดข้างๆเฉินกวงซิง

"น้องลู่หมายถึงฮันเทียนคนนั้นเก่งมาก?" เฉินกวงซิงมองสีหน้าเย็นชาของฮันเทียนพลางพูดถาม