คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 131

บทที่131 หลินอี้จุนเริ่มสงสัย

“หัวหน้าหลิน อ้อ ไม่ใช่สิ ท่านรองหลิน ยินดีด้วยนะครับ！” เมื่อฟ่านหมิงกลับมายังฝ่ายขาย เขาก็แทบอดใจไม่ไหวที่จะเดินมายังโต๊ะของหลินอี้จุนและมอบความเซอร์ไพรซ์ให้แก่เธอ

เขารู้ว่าลู่เฉินน่าจะยังไม่ได้บอกตัวตนที่แท้จริงของเขาออกไป ดังนั้นหลินอี้จุนต้องยังไม่รู้เรื่องที่เธอได้เลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธานแน่นอน

“อะไรนะ หัวหน้าหลินได้เลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธาน？”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นก็พากันตกใจ หลินอี้จุนได้เลื่อนตำแหน่งบ่อยมากในระยะเวลาสั้นๆเพียงหนึ่งเดือนก็ขึ้นเป็นรองประธาน

การเลื่อนขั้นแบบก้าวกระโดดแบบนี้ พวกเขาก็ไม่รู้จะพูดอย่างไรเหมือนกัน

“คุณฟ่านคะ ล้อเล่นแบบนี้ไม่สนุกเลยนะคะ” หลินอี้จุนตกใจและขมวดคิ้วพูดออกมาด้วยท่าทีจริงจัง

แม้แต่เธอเองก็ไม่อาจเชื่อเรื่องนี้ได้ อีกทั้งเธอรู้ดีว่าความสามารถของตัวเองมีไม่เพียงพอ

อย่าว่าแต่รองประธานเลย อันที่จริงหัวหน้าฝ่ายขายเธอก็ยังทำได้ไม่ดีพอ

แม้ว่าจะไม่มีใครตำหนิเธอ แต่เธอรู้ตัวดีว่าทำได้ไม่ดีเท่าหัวหน้าฟ่าน

อย่างน้อยความสำเร็จโดยรวมก็ไม่สูงเท่าที่ควร

อีกทั้งตอนที่ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้า ก็เป็นเพราะลู่เฉินไหว้วานให้วังเหว่ยช่วยเหลือ จึงทำให้เธอคว้าโปรเจคบริเวณวิลล่าทะเลสาบจิงหลงมาได้สำเร็จ

ช่วงนี้เธอพยายามติดตามโปรเจคนี้อยู่ ส่วนตัวเธอไม่มีผลงานคืบหน้าก็ไม่เท่าไหร่ แต่ทั้งแผนกก็ไม่มีผลงามเพิ่มด้วย ทำไมผู้ถือหุ้นรายใหม่ถึงเลือกให้เธอขึ้นเป็นรองประธานกัน？

“พี่หลินคะ ยินดีด้วยนะคะ！” หลิวหยานฉี๋เดินหน้าขึ้นมาแสดงความยินดี

หลินอี้จุนได้เลื่อนขั้นเป็นรองประธาน ดังนั้นเธอจึงมีโอกาสขึ้นเป็นหัวหน้าได้ง่ายขึ้นแล้ว

เธอรู้ดีว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนหลินอี้จุนได้กล่าวชื่นชมเธอต่อหน้าผู้บริหารเสี้ย แต่นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วยังไม่มีท่าทีใดๆจากเขาเลย

แต่ถึงอย่างไรตอนนี้หลินอี้จุนก็เลื่อนขั้นเป็นรองประธานแล้ว แน่นอนว่าเธอมีโอกาสเลื่อนเป็นหัวหน้าได้มากขึ้น

หลิวหยานฉี๋เอ่ยแสดงความยินดีออกมาจากใจจริง

“หัวหน้าฟ่านคงล้อเล่นค่ะ จะเป็นไปได้ยังไงกัน” หลินอี้จุนส่ายหัว เธอรู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร

หลิวหยานฉี๋ตกตะลึง ที่จริงตัวเธอก็คิดว่าการที่หลินอี้จุนได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าก็เกินพอแล้ว การที่ได้เลื่อนขั้นเป็นรองประธานคาดว่าคงเป็นไปได้ยากจริงๆ ดังนั้นเธอจึงยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไรนะคะ ฉันเชื่อว่าสักวันพี่หลินจะได้เลื่อนขั้นขึ้นไปอีกแน่ๆ ยังไงก็ขอแสดงความยินดีล่วงหน้าให้พี่ด้วยค่ะ”

เมื่อฟ่านหมิงเห็นว่าทั้งสองไม่เชื่อ จึงได้หัวเราะออกมา “ท่านรองหลิน คุณไม่ได้แค่ถูกเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นรองประธานนะครับ แต่ผมเองก็ได้รับตำแหน่งหัวหน้าคืนมาด้วย ส่วนคุณหลิวหยานฉี๋ช่วงนี้ก็ทำผลงานได้ดีมาก ท่านประธานลู่มีคำสั่งด้วยตนเองว่าให้คุณย้ายไปประจำการที่ศูนย์ใหญ่นะครับ”

“คะ？ ห้วหน้าฟ่านอย่าล้อกันสิคะ เดี๋ยวคนแผนกอื่นมาได้ยินเข้าจะถูกหัวเราะเยาะเอาได้” หลิวหยานฉี๋ตกตะลึง หลังจากนั้นเธอก็คิดว่าฟ่านหมิงคกำลังล้อเธอเล่นอยู่แน่ๆ

ในบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ตองเจียนี้เธอไม่ได้มีผลงานหรือชื่อเสียงอะไรเลย ทำไมท่านประธานลู่ถึงให้เธอไปประจำที่ศูนย์ใหญ่กัน？

“ผมจะหลอกคุณไปทำไมครับ？ เมื่อสักครู่มีผู้หญิงคนหนึ่งมาที่แผนกเรารู้ใช่ไหม？ เธอคือประธานกรรมการเสี่ยว หนึ่งในตัวแทนจากบริษัทใหญ่ ประธานลู่ให้เธอมาจัดการเกณฑ์คนไป คุณรีบไปที่ห้องทำงานผู้บริหารเสี้ยเถอะ ท่านประธานกรรมการเสี่ยวมีเรื่องจะคุยกับพวกคุณ” ฟ่านหมิงพูดแล้วยิ้มออกมา

“จริง จริงเหรอคะ？” หลิวหยานฉี๋แทบไม่เชื่อหูตัวเอง เธอไม่รู้จักกับท่านประธานมาก่อน ทำไมท่านประธานลู่ถึงให้เธอเลื่อนขั้นกัน？

“ผมจะหลอกคุณได้ยังไง？ รีบขึ้นไปเถอะครับ อย่าตื่นเต้นละ คุณเป็นตัวแทนของฝ่ายขายเราไปประจำการที่บริษัทใหญ่เชียวนะ อย่าทำให้พวกเราขายหน้าเชียว” ฟ่านหมิงพูด