คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 245

บทที่ 245 คนไร้ประโยชน์

"แกพาพี่น้องสองคนไปดูสิ"เมื่อเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามยังโทรเบอร์ของโจวหูไม่ติด โจวซุนเฟยจึงพูดด้วยเสียงที่เย็นชา

ชายร่างใหญ่คนนั้นพยักหน้า จากนั้นก็พาสองคนออกจากชานชาลาหน้าสถานีรถไฟ

"โจวซุนเฟย ถ้าลูกสาวของฉันเกิดอันตรายใดๆขึ้นมานะ กูจะฆ่าแกในวันนี้แน่ๆ"ลู่เฉินตวาดใส่เขา

"แกมาคุกคามฉันเหรอ?"เดิมทีโจวซุนเฟยก็เป็นคนที่หยิ่งผยอง เมื่อเห็นว่าลู่เฉินคุกคามเขา สีหน้าเลยเปลี่ยนไปทันที

"แกนึกแบบนี้ก็ได้นะ แต่อย่ามาโทษว่าฉันไม่ได้เตือนแกไว้ก่อนนะ ดีสุดแกก็บอกมาตรงๆว่าลูกสาวของฉันตอนนี้อยู่ไหน ถ้าแกกล้ามาเล่นไม่ซื่อกับกูนะ นั้นกูก็จะนัดเดียวยิงแกตายเลย"ระหว่างที่พูดลู่เฉินก็หยิบปื้นพกออกมา และจ่อไปที่หัวข้อโจวซุนเฟย

เขารู้สึกว่าฉีฉีได้ประสบอุบัติเหตุขึ้นอีกแน่ๆ ถ้าหากตกอยู่ในมือของคนอื่น เขายังสามารถใช้เงินหรือของที่คนอื่นอยากได้แลกกับฉีฉี

แต่ถ้าตกอยู่ในมือของเสี่ยวเบชิง......

เขาไม่กล้าคิดลงไปอีก ยิ่งคิดมือขาของเขาก็ยิ่งหนาวสั่น

เมื่อเห็นว่าลู่เฉินเอาปืนจ่อไปบนหัวของโจวซุนเฟย พวกลูกน้องของโจวซุนเฟยก็ต่างเอาปืนเล็งไปที่ลู่เฉินและตู้เฟย ตู้เซฟยก็หยิบปืนพกออกมาเช่นกัน

"พวกแกเอาปืนลง ไม่นั้นกูจะฆ่ามันตายเลย!"ลู่เฉินตวาด

ทุกคนไม่กล้าขยับ โจวซุนเฟยไม่ได้ออกคำสั่ง พวกเขาก็ไม่กล้ายิง

"ให้พวกเขาเอาปืนลง"ลู่เฉินนำปืนจ่อติดกับหน้าผากของโจวซุนเฟย และตวาดใส่เขา

สีหน้าของโจวซุนเฟยแย่สุดๆ เขาคาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะลงมือบังคับเขาไว้ก่อน

แม้ว่าเขาเชื่อว่าลู่เฉินไม่กล้าฆ่าเขา

แต่นี่เป็นกรณีพิเศษ

ตอนนี้ลู่เฉินเป็นห่วงว่าลูกสาวของเขาจะประสบอุบัติเหตุ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะมีพฤติกรรมบ้าคลั่งหรือเปล่าล่ะ

"ล้วนเอาปืนลง"โจวซุนเฟยหายใจเข้าลึกๆ แล้วสั่งกับลูกน้อง

ถ้ารู้ว่าลู่เฉินจะใจเด็ดขนาดนี้ เขาก็ไม่ควรที่จะเข้าใกล้ลู่เฉินตั้งแต่แรก ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจภายหลังกับการอวดดีของตัวเองในเมื่อกี้นี้

แต่สิ่งที่เขาเป็นห่วงมากที่สุดก็คือ ตกลงฝั่งของโจวหูเกิดอะไรขึ้น ทำไมไปนานขนาดนี้ยังไม่กลับอีด โทรศัพท์ก็โทรไม่ติดด้วย

แต่ตอนนี้เขาตกอยู่ในมือของลู่เฉิน ถ้าลูกสาวของลู่เฉินเกิดอะไรขึ้นจริงๆ เขายังไม่รู้ว่าจะให้คำอธิบายได้ยังไงเลย

"หรือว่าตระกูลจั่วคิดจะได้ผลประโยชน์ไปฝั่งเดียว"โจวซุนเฟยนึกถึงจั่วชิงเฉิง

แผนของครั้งนี้คิดขึ้นมาโดยจั่วชิงเฉิง ก็คือจั่วชิงเฉิงที่บอกตำแห่นงของอนุบาลที่ฉีฉีเรียนอยู่นั้นให้เขา แต่ในที่สุดตระกูลจั่วกลับไม่มาร่วมแม้แต่คนหนึ่งเลย แค่ได้บอกว่าเดี๋ยวพอสำเร็จแล้วค่อยใช้เงิน100ล้านซื้อช่องทางหินหยาบจากมือเขาไป

โจวซุนเฟยก็เห็นด้วยกับเขา เพราะเขาชื่อว่าขอให้ฉีฉีอยู่ในมือเขา ลู่เฉินก็จะทำตามทุกอย่าง ดังนั้นเขาเลยไม่สนว่าตระกูลจั่วจะมาหรือเปล่า

แต่พอตอนนี้คิดดีๆแล้ว เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนโดนตระกูลจั่วหลอกใช้ไป

แต่เรื่องจริงก็คือเขาเองคิดมากไปแล้ว

ตระกูลจั่วถูกลู่เฉินหลอกไปหลายครั้งมากแล้ว ไม่ว่าเป็นจั่วชิงเฉิงหรือเป็นผู้นำของตระกูลจั่วล้วนมีความหวาดกลัวต่อลู่เฉินแล้ว แถมยังมีตระกูลจางเป็นต้นแบงอยู่ข้างหน้าอีก ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะร้าวร้านกับลู่เฉินเพราะช่องทางหินหยาบอย่างเดียวเอง

เพื่อไม่ให้ลู่เฉินสงสัย พวกเขาเลยไม่กล้ามีส่วนร่วมเข้ามา ถ้าหากโจวซุนเฟยสำเร็จแล้ว พวกเขายอมใช้เงิน100ล้านซื้อช่องทางหินหยาบจากมือโจวซุนเฟยกลับมา แต่ไม่ยอมได้รับความเสี่ยงนี้

"เตะปืนมาที่กูเร็ว"ตู้เฟยใช้ปืนในมือชี้ไปที่ทุกคนในนี้และตวาดใส่พวกเขา

ทุกคนมองไปที่โจวซุนเฟย เห็นว่าโจวซุนเฟยพยักหน้า จึงล้วนเตะปืนเข้าไปหาตู้เฟย

ตู้เฟยเก็บปืนขึ้นมาหมด รวมทั้งหมดสิบกว่ากระบอก จากนั้นโทรไปให้คนพวกหูเปียว ให้พวกเขาไม่ต้องล้วนเฝ้ารออยู่ข้างนอก ให้เขาพาคนเข้ามาส่วนหนึ่ง

ไม่นานหูเปียวก็พาพี่น้องยี่สิบกว่าคนมาถึงที่สถานีรถไฟ เมื่อเห็นว่าคนมากันเยอะขนาดนี้ โจวซุนเฟยอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ลู่เฉินอย่างประหลาดใจ