คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 245

บทที่ 245 คนไร้ประโยชน์

"แกพาพี่น้องสองคนไปดูสิ"เมื่อเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามยังโทรเบอร์ของโจวหูไม่ติด โจวซุนเฟยจึงพูดด้วยเสียงที่เย็นชา

ชายร่างใหญ่คนนั้นพยักหน้า จากนั้นก็พาสองคนออกจากชานชาลาหน้าสถานีรถไฟ

"โจวซุนเฟย ถ้าลูกสาวของฉันเกิดอันตรายใดๆขึ้นมานะ กูจะฆ่าแกในวันนี้แน่ๆ"ลู่เฉินตวาดใส่เขา

"แกมาคุกคามฉันเหรอ?"เดิมทีโจวซุนเฟยก็เป็นคนที่หยิ่งผยอง เมื่อเห็นว่าลู่เฉินคุกคามเขา สีหน้าเลยเปลี่ยนไปทันที

"แกนึกแบบนี้ก็ได้นะ แต่อย่ามาโทษว่าฉันไม่ได้เตือนแกไว้ก่อนนะ ดีสุดแกก็บอกมาตรงๆว่าลูกสาวของฉันตอนนี้อยู่ไหน ถ้าแกกล้ามาเล่นไม่ซื่อกับกูนะ นั้นกูก็จะนัดเดียวยิงแกตายเลย"ระหว่างที่พูดลู่เฉินก็หยิบปื้นพกออกมา และจ่อไปที่หัวข้อโจวซุนเฟย

เขารู้สึกว่าฉีฉีได้ประสบอุบัติเหตุขึ้นอีกแน่ๆ ถ้าหากตกอยู่ในมือของคนอื่น เขายังสามารถใช้เงินหรือของที่คนอื่นอยากได้แลกกับฉีฉี

แต่ถ้าตกอยู่ในมือของเสี่ยวเบชิง......

เขาไม่กล้าคิดลงไปอีก ยิ่งคิดมือขาของเขาก็ยิ่งหนาวสั่น

เมื่อเห็นว่าลู่เฉินเอาปืนจ่อไปบนหัวของโจวซุนเฟย พวกลูกน้องของโจวซุนเฟยก็ต่างเอาปืนเล็งไปที่ลู่เฉินและตู้เฟย ตู้เซฟยก็หยิบปืนพกออกมาเช่นกัน

"พวกแกเอาปืนลง ไม่นั้นกูจะฆ่ามันตายเลย!"ลู่เฉินตวาด

ทุกคนไม่กล้าขยับ โจวซุนเฟยไม่ได้ออกคำสั่ง พวกเขาก็ไม่กล้ายิง

"ให้พวกเขาเอาปืนลง"ลู่เฉินนำปืนจ่อติดกับหน้าผากของโจวซุนเฟย และตวาดใส่เขา

สีหน้าของโจวซุนเฟยแย่สุดๆ เขาคาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะลงมือบังคับเขาไว้ก่อน

แม้ว่าเขาเชื่อว่าลู่เฉินไม่กล้าฆ่าเขา

แต่นี่เป็นกรณีพิเศษ

ตอนนี้ลู่เฉินเป็นห่วงว่าลูกสาวของเขาจะประสบอุบัติเหตุ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะมีพฤติกรรมบ้าคลั่งหรือเปล่าล่ะ

"ล้วนเอาปืนลง"โจวซุนเฟยหายใจเข้าลึกๆ แล้วสั่งกับลูกน้อง

ถ้ารู้ว่าลู่เฉินจะใจเด็ดขนาดนี้ เขาก็ไม่ควรที่จะเข้าใกล้ลู่เฉินตั้งแต่แรก ตอนนี้เขารู้สึกเสียใจภายหลังกับการอวดดีของตัวเองในเมื่อกี้นี้

แต่สิ่งที่เขาเป็นห่วงมากที่สุดก็คือ ตกลงฝั่งของโจวหูเกิดอะไรขึ้น ทำไมไปนานขนาดนี้ยังไม่กลับอีด โทรศัพท์ก็โทรไม่ติดด้วย

แต่ตอนนี้เขาตกอยู่ในมือของลู่เฉิน ถ้าลูกสาวของลู่เฉินเกิดอะไรขึ้นจริงๆ เขายังไม่รู้ว่าจะให้คำอธิบายได้ยังไงเลย

"หรือว่าตระกูลจั่วคิดจะได้ผลประโยชน์ไปฝั่งเดียว"โจวซุนเฟยนึกถึงจั่วชิงเฉิง

แผนของครั้งนี้คิดขึ้นมาโดยจั่วชิงเฉิง ก็คือจั่วชิงเฉิงที่บอกตำแห่นงของอนุบาลที่ฉีฉีเรียนอยู่นั้นให้เขา แต่ในที่สุดตระกูลจั่วกลับไม่มาร่วมแม้แต่คนหนึ่งเลย แค่ได้บอกว่าเดี๋ยวพอสำเร็จแล้วค่อยใช้เงิน100ล้านซื้อช่องทางหินหยาบจากมือเขาไป

โจวซุนเฟยก็เห็นด้วยกับเขา เพราะเขาชื่อว่าขอให้ฉีฉีอยู่ในมือเขา ลู่เฉินก็จะทำตามทุกอย่าง ดังนั้นเขาเลยไม่สนว่าตระกูลจั่วจะมาหรือเปล่า

แต่พอตอนนี้คิดดีๆแล้ว เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนโดนตระกูลจั่วหลอกใช้ไป

แต่เรื่องจริงก็คือเขาเองคิดมากไปแล้ว

ตระกูลจั่วถูกลู่เฉินหลอกไปหลายครั้งมากแล้ว ไม่ว่าเป็นจั่วชิงเฉิงหรือเป็นผู้นำของตระกูลจั่วล้วนมีความหวาดกลัวต่อลู่เฉินแล้ว แถมยังมีตระกูลจางเป็นต้นแบงอยู่ข้างหน้าอีก ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะร้าวร้านกับลู่เฉินเพราะช่องทางหินหยาบอย่างเดียวเอง

เพื่อไม่ให้ลู่เฉินสงสัย พวกเขาเลยไม่กล้ามีส่วนร่วมเข้ามา ถ้าหากโจวซุนเฟยสำเร็จแล้ว พวกเขายอมใช้เงิน100ล้านซื้อช่องทางหินหยาบจากมือโจวซุนเฟยกลับมา แต่ไม่ยอมได้รับความเสี่ยงนี้

"เตะปืนมาที่กูเร็ว"ตู้เฟยใช้ปืนในมือชี้ไปที่ทุกคนในนี้และตวาดใส่พวกเขา

ทุกคนมองไปที่โจวซุนเฟย เห็นว่าโจวซุนเฟยพยักหน้า จึงล้วนเตะปืนเข้าไปหาตู้เฟย

ตู้เฟยเก็บปืนขึ้นมาหมด รวมทั้งหมดสิบกว่ากระบอก จากนั้นโทรไปให้คนพวกหูเปียว ให้พวกเขาไม่ต้องล้วนเฝ้ารออยู่ข้างนอก ให้เขาพาคนเข้ามาส่วนหนึ่ง

ไม่นานหูเปียวก็พาพี่น้องยี่สิบกว่าคนมาถึงที่สถานีรถไฟ เมื่อเห็นว่าคนมากันเยอะขนาดนี้ โจวซุนเฟยอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ลู่เฉินอย่างประหลาดใจ

ตอนนี้เขาตกอยู่ในมือของลู่เฉิน แต่ลูกสาวของลู่เฉินกลับหายไปในมือของเขา เรื่องนี้เขาต้องรับผิดชอบ ไม่แน่ลู่เฉินอาจยิงเขาตายทันทีก็เป็นไปได้

แน่นอนว่าเขาไม่สามารถให้ลูกน้องไปยั่วลู่เฉินอีก

โจวหูทั้งสี่คนได้ยินเช่นนี้ จึงต้องโยนปืนลงไปบนพื้นอย่างไม่เต็มใจ

"เตะมา"ตู้เฟยพูดด้วยเสียงที่เย็นชา

ทั้งสี่คนปฏิบัติตาม ตู้เฟยเลยเก็บปืนพกสี่กระบอกขึ้นมา

ส่วนลู่เฉินไม่ได้เห็นฉีฉี อารมณ์เสียทันที มือที่จับปืนนั้นมีเส้นเลือดดำโผล่ขึ้นมา ฆาตกรรมที่รุนแรงค่อยๆเกิดขึ้น

"เกิดอะไรขึ้น คนหายไปไหน?"โจวซุนเฟยมองไปที่หูเปียวอย่างเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความโกรธขรึม

โจวหูใจสั่นขึ้นมา หายใจเข้าลึกๆแล้วถึงพูดว่า"คุณชายเฟยครับ ขอประทานโทษครับ ผมประมาทไปครับ ทำตัวประกันหายไป"

"แกนี่ช่างไร้ประโยชน์หรือเกิน!ตกลงเกิดอะไรขึ้น?"โจวซุนเฟยตวาดอย่างโกรธ

สีหน้าของโจวหูแย่มาก รู้สึกโกรธขึ้นมาเช่นกัน และได้พูดอย่างน่าอับอายว่า"ตอนนั้นฉันรับสายของคุณเสร็จ ฉันก็เตรียมพาตัวประกันขึ้นรถแล้ว แต่ใครจะไปรู้ว่าบนพื้นที่ก่อสร้างตรงนั้นยังมีอีกคนหนึ่งอยู่ ฉันถูกเขาใช้ไม้ทุบจากด้านหลังขนสลบไป"

"มึงนี่ไร้ค่าจริงๆ!เรื่องเล็กน้อยยังทำไม่ดีเลย รอกลับไปก่อนกูจะเอามึงให้น่าดูแน่ๆ!"โจวซุนเฟยโกรธสุดๆ ถ้าหากไม่ใช่ว่าตอนนี้ถูกปืนของลู่เฉินจ่ออยู่บนหน้าผาก เขาก็จะวิ่งไปกระทืบสั่นสอนไอ้โจวหูสักหน่อย

"แกแน่ใจว่าเขาเป็นคนงานในพื้นที่ก่อสร้างหรือ?"ลู่เฉินถามด้วยเสียงที่เย็นชื่น

"แม่ง ทำไมกูต้องตอบคำถามของมึงวะ มึงเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรให้กูตอบ?"ตอนนี้โจวหูกำลังหดหู่อยู่ พอได้ยินคำพูดของลู่เฉิน ก็เลยตวาดใส่เขาทันที

ปัง!

ลู่เฉินไม่รอรียิงกระสุนปืนไปที่เขาทันที