คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 269

บทที่ 269 ออกไปให้พ้น

"หนุ่มคนนี้เป็นใคร ทำไมมีคนใหญ่คนโตมากมายขนาดนี้มารับเขาล่ะ?"

"ไม่ทราบเช่นกัน แต่มองจากภายนอกแล้วมีสง่าราศี ต้องเป็นคุณชายของตระกูลใหญ่แน่ๆเลย"

"คุณชายของตระกูลใหญ่คนไหนที่สามารถให้คนของตระกูลจั่ว หลิวและจางสามตระกูลมาต้อนรับเขาด้วยกันล่ะ?แน่นอนต้องเป็นคนใหญ่คนโตที่มาจากต่างเมือง"

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ ทุกคนต่างเดาฐานะของลู่เฉินกัน

เพราะว่าลู่เฉินเดินอยู่ตรงกลาง หลานหลินและหวงยาวจุนต่างก็เดินอยู่หลังเขาครึ่งก้าว ผู้คนเห็นก็รู้ว่าลู่เฉินมีฐานะสูงสุดในสามคนนี้

แต่พอลู่เฉินสามคนเห็นผู้คนที่มาต้อนรับ สีหน้ากลับแสดงความไม่พอใจขึ้นมา

โดยเฉพาะหวานยาวจุน

คนที่มาต้อนรับนอกจากคนของสามตระกูลใหญ่แล้ว ล้วนเป็นคนของสมาคมหินหยาบ

เมื่อเห็นสีหน้าที่โกรธขรึมของพวกเขาก็รู้แล้วว่า พวกเขามิได้มาต้อนรับพวกเขา เป็นการมาประณามความผิดของพวกเขา

ลู่เฉินยอมแพ้ในรอบชิงแชมป์ แชมป์ที่สามารถได้รับอย่างง่ายดายนั้นกลับเสียสละให้คนอื่น การกระทำนี้ทำให้คนพวกจางเซิงเฉียวรู้สึกโมโหก็เป็นเรื่องปกติ

"ลู่เฉิน แกนี่ทำอะไรวะ จงใจเสียสละแชมป์ให้คนอื่น แกนี่เป็นการลบหลู่ดูหมิ่นไอคิวของพวกเราเหรอ?"

"พวกเราไม่ได้บังคับแกไปแข่งนะเว้ย เป็นแกนั่นแหละที่ขอร้องพวกเราให้แกเป็นตัวแทนของเมืองยวี่โจวไปแข่งขัน แต่ในเวลาที่สำคัญที่สุดแกกลับยอมแพ้ แกรู้สึกว่าการกระทำของแกนี่มันช่างมีคุณธรรมสูงใช่ไหม?"

"ถ้าแกไม่อยากได้แชมป์ แกก็อย่าไปแข่งในนามของเมืองยวี่โจวเราสิ ไม่มีใครบังคับให้แกไปเลย"

"ไอ้เหี้ย นี่เป็นสิ่งที่โง่ที่สุดที่แกทำมา การที่มาต่อต้านกับพวกเรานั้น แกจะต้องเสียใจภายหลังตลอดชีวิต"

คนหลายคนที่อยู่ในสมาคมหินหยาบด่ากล่าวตำหนิลู่เฉินไปรอบหนึ่ง ลู่เฉินเพียงแค่มองไปที่พวกเขาอย่างราบเรียบ ไม่ได้มองพวกเขาเข้าสายตาด้วยซ้ำ

หวานยาวจุนรู้ว่าลู่เฉินไม่มช่คนที่สามารถมารังแกได้ง่ายๆ ไม่ไปพูดถึงอย่างอื่น เพียงแค่วิลล่าหลังนั้นของลู่เฉิน ก็เป็นสิ่งที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถซื้อได้ในตลอดชีวิตนี้ เขาไม่อยากให้คนในสมาคมหินหยาบไปยั่วยุลู่เฉิน เลยรีบขึ้นมาอธิบายให้ลู่เฉิน

"ทุกคนฟังฉันพูดหน่อย การที่ลู่เฉินยอมแพ้เป็นเพราะว่ามีสาเหตุบางอย่าง เรื่องไม่ได้เป็นไปตามอย่างที่พวกคุณคิดหรอก"หวงยาวจุนพูด

"หวงยาวจุน แกก็แค่ปรมาจารย์คนหนึ่งในสมาคมหินหยาบเอง ยังไม่ใช่ประธาน แม้ว่าแกเป็นประธานก็ไม่มีสิทธิ์มาพูดตรงนี้"จางเซิงเฉียวหัวเราะเยาะออกมา และพูดอย่างดูถูก

"ถ้าแกไม่อยากมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ ก็ออกไปให้พ้นซะ แกสามารถอยู่ต่อในสมาคมหินหยาบได้หรือเปล่านั้นยังเป็นปัญหาอยู่เลย"หลิวฉีฟูตวาดใส่เขา

เมื่อเผชิญกับนายท่านตระกูลจางและหลิวทั้งสองตระกูล สีหน้าของหวงยาวจุนน่าเกลียดมาก แต่เขามีแต่ต้องทนไว้ในใจ ไม่กล้าทำอะไรทั้งสิ้น

หลานกบินอยากจะพูดอะไร แต่เมื่อเห็นว่านายท่านของตระกูลจาง หลิวและจั่วทั้งสามตระกูลล้วนอยู่ด้วย เธอลังเลไปสักครู่ และเลือกที่จะเงียบขรึมไว้เช่นกัน

"ไอ้ลูกกระหรี่ วันนี้แกต้องให้คำอธิบายแก่พวกเราทุกคน ไม่นั้นก็ไม่ต้องกลับไปแล้ว"

"ใช่ วันนี้แกต้องคุกเข่าลงมากล่าวขอโทษกับพวกเราซะ ไม่นั้นพวกเราจะทำให้ซูเปอร์มาร์เก็ตของแกเปิดไม่ได้"

"แกเชื่อไหมว่าพวกเราใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ ก็จะสามารถทำให้ซูเปอร์มาร์เก็ตของแกบ้มละลาย?"

สอนคนที่อยู่ในสมาคมหินหยาบพูดขึ้นมาและขวางทางอยู่หน้าลู่เฉิน ไม่ให้เขาไป

"ออกไปให้พ้น"ลู่เฉินกล่าวด้วยความโมโห และเอื้อมมือสองข้างไปจับตัวพวกเขาคนละมือ และยกทั้งสองขึ้นทันที

ทุกคนต่างตะลึงมาก ยังไม่ทันได้พูดอะไร ก็เห็นว่าลู่เฉินโยนพวกเขาออกไปสามสี่เมตร

เมื่อเห็นว่าลู่เฉินโหดร้ายขนาดนี้ ทุกคนล้วนเงียบลงมาทันที ในใจโกรธจนถึงขีดสุด

ใช่แล้ว ทั้งสมาคมหินหยิบ ล้วนเป็นตัวรับกระสุนที่ตระกูลใหญ่ทั้งสามตระกูลนำมาต่อต้านกับลู่เฉิน

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของจางเซิงเฉียว ก็ต่างขึ้นรถกัน ชายชราของที้งสามตระกูลมีตำแหน่งที่สูงมากในสมาคมหินหยาบ พวกเขาต้องเชื่อฟังคำสั่งอยู่แล้ว

ส่วนเวลานี้บนรถ ลู่เฉินกำลังหลับตาฟังการายงานจากหลินตง

"คุณชายลู่ครับ พวกผมได้ช่วยคุณหญิงออกมาได้ครับ"หลินตงพูด

ลู่เฉินโล่งใจลงมาได้ เมื่อกี้เขายังคิดอยู่ว่าจะต้องช่วยหลินอี้จุนพ้นจากมือของเสี่ยวเบชิงได้ยังไง

เขาไม่กลัวคนของเส่ยวเบชิง แต่เขากลัวว่าหลินอี้จุนได้รับบาดเจ็บ

"เอ๊ะ อี้จุนได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?"ลู่เฉินลืมตาขึ้นมาและถาม

"ไม่ครับ ราบรื่นมาก มีแค่นักเลงไม่กี่คนเฝ้าคุณหญิงอยู่"หลินคงพูด

ลู่เฉินตะลึงเล็กน้อย รู้สึกแปลกใจ

แต่ไม่นานเขาก็คิดออกแล้ว น่าจะเป็นเพราะสายที่เขาโทรไปให้เสี่ยวเบชิง ทำให้เสี่ยวเบชิงโมโหมาก เสี่ยวเบชิงน่าจะมาจัดการเขาที่เมืองยวี่โจวด้วยตัวเอง

คนที่หยิ่งกำเริบอย่างเสี่ยวเบชิง จะไม่เอาญาติของเขามาคุกคามเขาอยู่แล้ว ดังนั้นเลยสั่งให้ลูกน้องปล่อยหลินอี้จุนไป

ลู่เฉินรู้สึกว่าโอกาสที่เป็นไปได้มันสูงมาก เพราะเสี่ยวเบชิงเป็นคนเก่ง แน่นอนว่าเธอจะไม่ใช้วิธีที่เลวทรามแบบนี้ แถมลู่เฉินยังเป็นแค่รุ่นเด็กกว่าด้วย

"จะมาแล้วหรือ ฉันจะรอแกไว้นะ พอถึงเวลานั้นทั้งบัญชีเก่าและบัญชีใหม่เรามาคิดกันให้ดี"

ลู่เฉินพึมพำอยู่ในใจ สายตาปรากฏฆาตกรรมออกมา