บทที่ 319 พลังการต่อสู้ที่แท้จริง
สองพ่อลูกหลิวฉางซาน มองดูรถออฟที่กำลังขับมาในกองทัพต่านไม่ไกล ทันใดนั้นบนท้องฟ้าก็ได้มีเสียง” ซิ้ว ซิ้วซิ้ว”ดังขึ้น ต่างเกิดความสงสัยกันจึงจอดรถลงไปดู
เมื่อทั้งสองลงจากรถ เงยหน้าขึ้นมอง เห็นเพียงเครื่องยิงระเบิดได้บินเลื่อนผ่านไปข้างหลังพวกเขา ตรงไปกองทัพต่าน
“พ่อ นี่ นี่คือ......” หลิวจื่อซินยื่นมือออกมาหุบปากตังเองไว้ ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
“ระเบิดนี่มันมาจากทางโกกัง!” หลิวฉางซานเองก็อึ้งมาก โกกังมันก็คือกองทัพของฆ่าวิหาร?
หรือว่าพวกเขามีเครื่องยิงจรวดแล้วและยังมีจำนวนอีกมากมาย?
แม้ว่าไอคิวของหลิวฉางซานจะไม่เพียงพอ แต่เขาก็ไม่ได้โง่
เครื่องยิงจรวดนี้ แม้แต่ในเนปิดอเองก็มีไม่มาก และดูความเร็วของจรวดเหล่านี้ มันเหนือกว่าเครื่องยิงจรวดของขุนศึกทั้งหมดโดยสิ้นเชิง นี่มันน่าจะเป็นเครื่องยิงจรวดที่ทันสมัยที่สุดในพม่าแล้วหละ
ถ้าตอนนั้นลู่เฉินได้ระเบิดเขาด้วยจรวด เขาเองจะรับมันไหวมั้ย?
หลิวฉางซานสะบัดหน้า เขาเพิ่งเข้าใจในตอนนี้ ไม่ว่าลู่เฉินจะโจมตีกองทหารของเขาในเวลากลางคืนหรือไม่ เขาก็ไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของลู่เฉินได้ ตราบใดที่จรวดเหล่านี้ถูกทิ้งระเบิดไม่กี่รอบในกองกำลังของเขาก็จะตกอยู่ในความโกลาหลเช่นกัน และฆ่าวิหารก็จะควบคุมมันโดยง่านอยู่ดี
“ไอ้เจ้านั่นมีบุญวาสนามาจากไหน ถึงมีเครื่องยิงจรวดมากมายขนาดนี้! "
“บูม~!!!”
และในขณะนี้ ในขณะที่มีระเบิดจรวดยิ่งลงมา บนศรีษะของสองพ่อลูกหลิวฉางซานก็มีเครื่องบินบินผ่านไม่หยุด
หนึ่ง สอง สามคัน......
ยี่สิบคัน สามสิบคัน......
สี่สิบคัน!
หลิวฉางซาน และลูกชายของเขานับเครื่องบินทั้งหมดที่บินผ่านไปทั้งหมดสี่สิบคันพอดี
“พ่อ นี่คือเครื่องบินของขุนศึกคนไหน ทำไมมันเยอะจัง?” หลิวจื่อซินถามอย่างตกตะลึง
เมื่อตอนที่เขายังเป็นขุนศึกสามชั่วอายุคน พ่อของเขามีสามลำและยังคงเป็นเฮลิคอปเตอร์แบบเก่าและไร้ความสามารถเมื่อเทียบกับเฮลิคอปเตอร์เหล่านี้ที่บินอยู่เหนือศีรษะแล้ว เป็นเพียงเศษขยะ ไม่แปลกที่ทำเอาหลิวจื่อซินตกตะลึง
“พ่อ พ่อเองก็ไม่รู้......” หลิวฉางซานตอบอย่างไม่มีเรี่ยวแรง
เขาอยากจะพูดว่าพวกนี้มันไม่ใช่ของฆ่าวิหาร แต่เขารู้ดีว่านั่นเป็นเพียงการหลอกลวงตัวเอง
วันนี้กองทัพต่านได้ประกาศสงครามกับฆ่าวิหาร แต่ฆ่าวิหารไม่เคยที่จะทำอะไรตามกฎอยู่แล้ว
คอปเตอร์เหล่านี้บินมาจากเป็นทิศทางของฆ่าวิหารในโกกัง ไปอีกก็เป็นผืนดินของคนจีน เขาไม่เชื่อว่าจะเป็นเฮลิคอปเตอร์ของจีน
“พ่อ พ่อดูนั่นสิ นั่นคือเครื่องบินขับไล่ในตำนานใช่ไหม?” ทันใดนั้นหลิวจื่อซินก็ถอดและส่งกล้องโทรทรรศน์ให้หลิวฉางซาน
หลิวฉางซานรับกล้องโทรทรรศน์มา แล้วมองไปทางที่ลูกชายชี้ ในเห็นท้องฟ้าในที่ไม่มีสิ้นสุด ได้มีกลุ่มเครื่องบินรบกำลังยิงระเบิดไปในทิศทางของค่ายกองทัพต่าน หลังจากยิ่งเสร็จ ก็ได้หมุนกลับโดย180องศาแล้วบินกลับไปยังโกกัง
จากนั้นเครื่องบินขับไล่อีกชุดหนึ่งก็บินผ่านไป และได้ปฏิบัติการแบบเดียวกันแบบเก่าในอากาศ
หลิวฉางซานตกใจสุดขีด
เขากล้าแน่ใจ ว่าชุดเครื่องบินขับไล่นี่ รวมไปถึงเฮลิคอปเตอร์อีกสี่คันในเมื่อกี้ เป็นของฆ่าวิหารทั้งหมด
“ฆ่าวิหารมีอาวุธและกำลังพลที่น่ากลัวขนาดนี้ ประเทศพม่าเราจบแน่ๆ!”
หลิวฉางซานวางกล้องโทรทรรศน์ลงอย่างอ่อนแรงรู้สึกเหมือนหัวใจวายตาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์