บทที่32 ฟ่านหมิงแย่งผลงานหลินอี้จุน
“ลูกพี่เฉินอยากให้ลูกพี่ตู้เฟยกลับคืนสู่วงการเหรอ?” หลังกินข้าวเสร็จเสี่ยวจิงถามลู่เฉินขึ้น เมื่อเห็นสองคนนี้ก่อนหน้าพูดจามีลับลมคมใน ทำให้เขาไม่เข้าใจนัก
“ก่อนหน้านี้ใช่ แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนความคิดแล้วละ” ลู่เฉินพูด
ตู้เฟยทิ้งทุกอย่างและเลือกเดินทางสายนี้เพราะผู้หญิงที่เขารัก ลู่เฉินสนับสนุนการตัดสินใจของตู้เฟยอย่างเต็มใจ
เพราะพวกเขามีสิ่งคล้ายกันอยู่หลายอย่าง
พูดได้ว่าเป็นคนประเภทเดียวกัน
“ตอนบ่ายว่างไหม?ถ้าไม่มีธุระอะไรไปซื้อรถเป็นเพื่อนหน่อยสิ ถ้ามีรถก็น่าจะรับส่งฉีฉีได้สะดวกกว่านี้”ลู่เฉินถามขึ้น
คำพูดของหวังเสวี่ยทำให้เขาคิดได้ เขาควรจะทำให้หลินอี้จุนค่อยๆเข้าใจในตัวตนที่แท้จริงของเขา
ซื้อรถ ซื้อบ้าน ซื้อของใช้เกรดดี รอให้หลินอี้จุนเคยชินกับการใช้ชีวิตที่สุขสบาย ถึงเวลานั้นเธอน่าจะรับความจริงที่ว่าเขาเป็นทายาทเศรษฐีนี้ได้แล้ว
“ไม่มีปัญหาครับผม วันนี้วันหยุดพอดี” เสี่ยวจิงพูด
ลู่เฉินพยักหน้าแล้วพากันเดินไปเรียกแท็กซี่
ทางด้านหลินอี้จุนเมื่อกลับถึงบริษัทก็นำเรื่องเซ็นสัญญาโครงการวิลล่าทะเลสาบจิงหลงสำเร็จบอกกับฟ่านหมิงเป็นคนแรก ฟ่านหมิงไม่เชื่อเธอในทีแรก
“หัวหน้าหลิน ผมรู้ดีว่าโครงการนี้ค่อนข้างเป็นไปได้ยาก แต่เมื่อวานผู้บริหารลู่ก็พูดให้กำลังใจคุณแล้วนี่ ถ้าคุณไม่ลองดูจะรู้ได้อย่างไร การที่คุณมากพูดปดแบบนี้ ทุกๆคนจะให้ความเชื่อถือคุณได้ยังไงครับ”
ฟ่านหมิงตั้งใจพูดเสียงดังให้พนักงานคนอื่นได้ยิน
เป็นไปตามที่เขาหวัง เมื่อได้ยินในสิ่งที่ฟ่านหมิงพูด พนักงานคนอื่นก็หยุดชะงักและพูดว่า “หัวหน้าหลิน พวกเรารอข่าวดีจากคุณอยู่นะ คุณเป็นตัวอย่างที่ดีของพวกเรา อย่าทำให้เราต้องผิดหวังสิ”
“ใช่ๆๆๆ ตอนที่คุณเซ็นสัญญากรีนทาวน์สำเร็จในครั้งที่แล้วพวกเราก็คิดว่าคุณเป็นคนที่มีความสามารถกว่าคนอื่นๆ โอกาสเซ็นสัญญาของโครงการนี้ยังมีอีกนี่นา”
เมื่อฟ่านหมิงเห็นพนักงานคนอื่นๆฮือฮากันขึ้นมาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ดูสิ ทุกๆคนฝากความหวังไว้กับตัวคุณนะครับ ในฐานะของหัวหน้าและเพิ่งจะได้เลื่อนตำแหน่ง จะทำให้ทุกคนผิดหวังไม่ได้เด็ดขาด”
หลินอี้จุนไม่รู้จะพูดอย่างไร จึงยื่นเอกสารในมือให้ฟ่านหมิง “ฉันเซ็นสัญญาโครงการวิลล่าทะเลสาบจิงหลงสำเร้จแล้วจริงๆ ผู้จัดการหวังเซ็นสัญญาด้วยตัวเอง คุณไม่เชื่อลองดูเองสิคะ”
“เซ็นแล้ว?จริงๆเหรอ?” ฟ่านหมิงตกใจมาก เขารีบรับเอกสารในมือหลินอี้จุนไปดู เมื่อเห็นตราประทับของกลุ่มแกรนด์ไฮแอทจวินเยวี่ย มือที่ถือเอกสารอยู่ในตอนนี้ก็เริ่มสั่น
เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง โครงการนี้มันเรียกได้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่หลินอี้จุนทำมันสำเร็จและรวดเร็วราบรื่นขนาดนี้
“ผู้จัดการฟ่าน หัวหน้าหลินเซ็นสัญญากับกลุ่มแกรนด์ไฮแอทจวินเยวี่ยแล้วจริงๆเหรอ?” พนักงานคนที่ยืนข้างๆถามขึ้น
สีหน้าของฟ่านหมิงไม่สู้ดีนัก แต่ตอบกลับไปว่า “ผมบอกแล้วไงว่าหัวหน้าหลินมีความสามารถไม่ธรรมดา ต้องทำโครงการนี้สำเร็จแน่ๆ หัวหน้าหลินคงเหนื่อยมากสินะครับ คุณพักผ่อนไปก่อน ผมจะนำข่าวดีนี้ไปบอกกับผู้บริหารเสี้ยเอง”
พูดจบเขาก็หยิบเอกสารจากมือหลินอี้จุนที่ยังงงอยู่ไป แล้วเดินไปทางห้องทำงานผู้บริหารเสี้ย
หลินอี้จุนหลังจากรวบรวมสติได้ก็รู้สึกไม่พอใจ สัมผัสได้ว่าฟ่านหมิงแย่งผลงานเธอไป
แต่ถึงแม้จะไม่พอใจเธอก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะฟ่านหมิงเป็นหัวหน้างานของเธอ ถ้าฟ่านหมิงไม่หักเปอร์เซ็นต์ของเธอ เรื่องอื่นเธอไม่ได้ใส่ใจอะไร
“โอ้โห หัวหน้าหลินเซ็นสัญญาสำเร็จจริงๆเหรอเนี่ย นี่มันเป็นโครงการที่เป็นไปไม่ได้เลยนะ”
“ใช่นะซิ หัวหน้าหลินสุดยอดจริงๆ โครงการนั้นตั้งยี่สิบล้านเลยนะ หัวหน้าหลินรวยเละเลยละทีนี้”
“หัวหน้าหลิน ต่อไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ”
เมื่อเห็นฟ่านหมิงเดินถือเอกสารเข้าไปที่ห้องผู้บริหารเสี้ย ทุกคนก็เข้าใจว่าหลินอี้จุนเซ็นสัญญาทะเลสาบจิงหลงได้สำเร็จจริงๆ
โครงการนี้ที่จริงเป็นโครงการที่ไม่มีความเป็นไปได้ แต่หลินอี้จุนทำได้สำเร็จในระยะเวลาสั้นๆ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่มีความสามารถกว่าคนอื่นจริงๆ
ภายในพริบตา พนักงานคนอื่นๆก็ได้ยกย่องเชื่อถือเธอจากใจจริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณพ่อสายเปย์