คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 425

บทที่ 425 จัดสรร

หลังจากกินยาลงไป ร่างกายของหลินตงก็เริ่มร้อน แล้วสั่นไปทั้งตัว เหมือนว่าเขากำลังเผชิญกับขุมนรกยังไงยังงั้น

ความแข็งแรงของร่างกายหลินตงมากกว่ามนุษย์ทั่วไปถึงเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ แต่หลังจากกินยาวิวัฒนาการพันธุกรรมลงไป เขาก็ทนได้แค่เพียงสามสิบวินาที หลังจากนั้นก็เป็นลมล้มลง

แม้ว่าจะหมดสติไป แต่ร่างกายของหลินตงกลับยังคงสั่นไม่หยุด นักวิจัยหลายคนรีบทำการตรวจร่างกายส่วนต่างๆ ของเขาทันที

แต่สิ่งที่ทำให้หลายคนวางใจก็คือกล้ามเนื้อทางสรีรวิทยาของเขาไม่มีปัญหาอะไร อาจจะเป็นเพราะว่าสมองๆ ได้รับแรงกระตุ้นอย่างหนัก จึงทำให้เขาหมดสติไป

“พลังงานของกล้ามเนื้อส่วนต่าง ๆ ในร่างกายของเขากำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งเราก็ยังบอกไม่ได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางไหน การเปลี่ยนแปลงน่าจะติดต่อกันเป็นเวลาประมาณยี่สิบสี่ชั่วโมง” นักวิจัยพูดกับลู่เฉิน

“ซึ่งก็หมายความว่า อีกยี่สิบสี่ชั่วโมงเขาก็จะตื่นขึ้นมาใช่ไหม” ลู่เฉินถาม

“ตามหลักแล้วก็ใช่ครับ แต่สำหรับยาวิวัฒนาการพันธุกรรมชนิดนี้ พวกเรายังไม่มีการทดลองทางคลินิกใดๆ เพราะฉะนั้น...” นักวิจัยพยักหน้า สรุปแล้วก็คือสถานการณ์ตอนนี้ค่อนข้างดี แต่จะเกิดปัญหาอะไรหรือไม่นั้น ก็ไม่สามารถบอกได้

“อืม เฝ้าติดตามอาการเขาตลอดเวลา” ลู่เฉินพูดจบก็เดินออกจากห้อง

นักวิจัยสองคนเฝ้าดูอาการของหลินตงต่อไป ส่วนอีกสองคนเดินตามลู่เฉินออกไป

“ยาวิวัฒนาการพันธุกรรมมีผลแค่ครั้งเดียวใช่ไหม” ลู่เฉินถามนักวิจัย

เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้เขาเคยพูดถึงเรื่องนี้

“ใช่ครับประธานลู่ ยาชนิดนี้ตามหลักแล้วจะสามารถกระตุ้นได้เพียงแค่ส่วนใดส่วนหนึ่งเท่านั้น ถ้าส่วนนั้นของร่างกายได้รับการกระตุ้นเรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าจะกินเพิ่มเข้าไปเยอะขนาดไหนก็ไม่มีผลอะไรแล้ว เพราะว่ามันไม่สามารถมีผลกับส่วนอื่นๆ ได้ ในส่วนของการเพิ่มอายุที่คุณบอก เพียงแค่กระตุ้นยีนแห่งความแข็งแกร่งจากนั้นสมรรถภาพทางกายทั้งหมดก็จะเปลี่ยนแปลงไป” นักวิจัยพยักหน้า

“อืม หลายวันมานี้ลำบากพวกคุณแล้ว” ลู่เฉินพยักหน้า

“เป็นหน้าที่อยู่แล้วครับ พวกเราสนใจเรื่องการวิจัยยาชนิดใหม่มากกว่าการหยุดงานพักผ่อนซะอีก” นักวิจัยหัวเราะ

เดิมทีก่อนหน้านี้นั้นพวกเขาจะต้องหยุดพักผ่อนในช่วงปีใหม่แล้ว แต่เมื่อลู่เฉินมาทำการทดลองยาวิวัฒนาการนี้อย่างกะทันหัน พวกเขาเลยต้องอยู่ก่อน

“ไปกินข้าวก่อนเถอะ อีกสักพักพวกคุณค่อยมาเปลี่ยนอีกสองคนนั้น” ลู่เฉินพยักหน้าพร้อมพูด

นักวิจัยทั้งสองพยักหน้ารับ แล้วเฉิงหู่ก็พูดว่า “ประธานลู่ครับ อาหารเที่ยงผมเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว”

หลายวันมานี้เขาเป็นคนที่อยู่ติดตามลู่เฉินและลูกน้องตลอด อาหารทุกอย่างเขาเป็นคนจัดการทั้งหมด

บนโต๊ะอาหาร ลู่เฉินพูดกับเฉิงหู่ว่า “บ่ายนี้โอนเงินเดือนเข้าห้าล้านให้กับพวกเขาทั้งสี่คนแล้ว ถือว่าเป็นเงินทำงานล่วงเวลาของหลายวันนี้”

เมื่อได้ยินลู่เฉินกล่าวดังนั้น นักวิจัยทั้งสองคนก็ตื่นเต้นเป็นไม่น้อย

พวกเขาทิ้งอนาคตที่ดีของตัวเองแล้วเลือกมาทำงานกับลู่เฉิน ก็เพราะว่าเงินเดือนและอนาคต แน่นอนว่าไม่มีทางที่จะปฏิเสธความหวังดีของลู่เฉินแน่นอน

เพียงแต่ว่าเงินห้าล้านสำหรับการทำงานล่วงเวลานี้นั้นมีจำนวนมากเกินไป แม้ว่าพวกเขาเป็นนักวิจัยชั้นนำ แต่รายได้รายปีของพวกเขาก็เพียงแค่หนึ่งล้านบาทเท่านั้น ส่วนอย่างอื่นก็ต้องดูว่าพวกเขามีผลงานอะไรบ้าง ความสำเร็จยิ่งมาก รายได้ก็จะมากตามไปด้วย