คุณพ่อสายเปย์ นิยาย บท 475

บทที่ 475 สิบชั่วโมงสุดท้าย

ฝนตก

ในวันที่สองของการบุกเบิก ท้องฟ้าเริ่มมีฝนลงเม็ดมาเล็กน้อย

ใช่แล้ว ไททันก็มีฝน

แต่ฝนบนไททันไม่ได้เกิดจากน้ำ แต่เป็นมีเทนเหลว

เนื่องจากทะเลสาบและแม่น้ำขนาดเล็กเกิดจากการรวมตัวของมีเทนเหลว

ฝนค่อยๆตกหนักขึ้น คนงานต้องกลับไปที่เต็นท์เพื่อพักผ่อน แผนการขุดเหมืองถูกเลื่อนออกไปจนกว่าฝนจะหยุดตก

เมื่อเห็นฝนตกหนักทุกคนก็รู้สึกอัศจรรย์ใจ

มันเหมือนกับการกลับไปสู่ช่วงเวลาที่อาศัยอยู่บนโลกโดยไร้ความกังวล

“พวกเราไม่มีสวนในบ้านแล้ว”

ลู่เฉินแอบคิดอย่างเศร้าๆ “และไม่มีมนุษย์ที่มากขนาดนั้น”

“พวกเรามีมากที่สุด 110,000 คน ยังจะสามารถยืนหยัดต่อไปได้นานแค่ไหน!”

ฝนตกกระหน่ำและความคิดของลู่เฉินก็ล่องลอยไปไกล

เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มวางมือการบุกเบิกขนาดใหญ่และงานก่อสร้างขนาดใหญ่ที่บ้าระห่ำแบบนี้ เขาจึงเริ่มมีแรงคิดเรื่องที่เหลือ

ตอนแรกเป็นเพราะบริษัทเทคโนโลยีอี๋ฉีพัฒนาศักยภาพได้อย่างรวดเร็ว บวกกับระบบภายในประเทศที่ทำให้เทคโนโลยีชั้นนำหลายอย่างของบริษัทเทคโนโลยีอี๋ฉีไม่สามารถจัดจำหน่ายให้กับมหาอำนาจตะวันตกอย่างเช่นประเทศMได้ ซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกเสียดุล พวกเขาจึงทำการวิจัยอาวุธชีวเคมีเพื่อต้องการแซงหน้า

แต่ไม่คาดคิดว่ามันจะมาพร้อมกับไวรัส D ที่ทำให้มนุษย์ไม่สามารถอยู่รอดบนโลกได้และต้องระเห็จเร่ร่อนไปอยู่บนดาวบนท้องฟ้าของจักรวาล

ทั้งหมดนี้เหมือนมีการจัดเตรียมไว้อย่างเร้นลับ

หรือว่าความเร้นลับนี้มีมือที่กุมชะตากรรมของมวลมนุษย์จริงๆ?

ลู่เฉินเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าผ่านม่านฝน ท้องฟ้ายังคงเป็นสีเทาๆ

ไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของเขาเหมือนจะหนักอึ้งเล็กน้อย

ลูกปัดวิเศษ เทคโนโลยีแห่งอนาคต

ทั้งหมดนี้แทบจะมีมือเดียวที่ควบคุมตระกูลหลันและเหมือนเป็นการจงใจส่งมันมาถึงมือเขา

ไม่ว่าคนอื่นจะเชื่อหรือไม่ แต่ลู่เฉินเชื่อว่ามีมนุษย์อื่นหรือสิ่งมีชีวิตชั้นสูงอื่นๆในจักรวาล

ด้วยลูกปัดวิเศษลูกนั้นที่เขาถือ

เขาเชื่อว่านอกเหนือจาก 110,000 คนเหล่านี้ นอกจากยานอวกาศเทียนกง ยังมีอารยธรรมชั้นสูงอื่นๆอยู่ในจักรวาลอย่างแน่นอน

เพราะไม่อย่างงั้นลูกปัดวิเศษนี้ก็ไม่มีทางอธิบายได้อย่างชัดเจน

ฝนตกคราวนี้กินเวลาไปสามวัน

ทะเลสาบสูงขึ้นอย่างรวดเร็วจนเกือบจะไปไม่ถึงยานอากาศซี-หวั้งแล้ว

อย่างไรก็ตามลู่เฉินและคนอื่นๆกลับไม่ได้เป็นกังวล พวกเขาค่อนข้างมั่นใจเกี่ยวกับความแน่นหนาของยานอวกาศของพวกเขา น้ำในทะเลสาบจะลดลงในไม่ช้าก็เร็ว ถือโอกาสในเวลานี้ พวกเขายังสามารถรวบรวมมีเทนเหลวบางส่วนไว้สำรองได้อย่างสะดวก

มีเทนเหลวที่นี่เก็บได้โดยไม่มีวันหมด มีเพียงพอที่จะสกัดและแยกวัตถุดิบดิวเทอเรียมเพื่อให้พวกเขาเดินทางไปยังพร็อกซิมาคนครึ่งม้าb

ในปีถัดไปลู่เฉินและคนอื่นๆทำงานเกี่ยวกับการทำเหมืองแร่ ถลุงแร่ ปรับปรุงยานอวกาศซี-หวั้ง และสร้างที่อยู่อาศัยสำหรับคนธรรมดาชั้นสองอยู่บนไททัน กล่าวได้ว่าทุกคนที่อยู่บนยานอวกาศล้วนทำงานกันหมดยกเว้นผู้สูงอายุบางส่วน