คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1895

แดร์ริลยิ้มออกมาบาง ๆ และมองไปที่ทีน่าอย่างเยาะเย้ย “น่าสนใจดีนี่! พวกคุณกล้าทำอย่างนั้นกับผมแต่ไม่กล้ายอมรับความผิดนี้ ผมเดาว่านี่เป็นเพียงเรื่องเดียวที่ลูกศิษย์ของดินแดนมัจฉาเหมสามารถทำได้สินะ พวกคุณก็สมควรที่จะเรียกผมว่าท่านพ่ออยู่ดี”

“นี่คุณ-”

ใบหน้าของทีน่าแดงก่ำ แต่เธอไม่อาจนึกหาคำพูดใดมาหักล้างเขาได้

เพราะว่าไม่มีใครจะมีความมั่นใจในการทำเช่นนั้นหลังจากที่พวกเขาได้กระทำสิ่งที่เลวร้ายลงไปแล้ว

จากนั้น ทีน่าก็นึกอะไรบางอย่างได้และเธอก็เยาะเย้ยแดร์ริล “ดาร์เรน นายเอาแต่พูดว่าฉันเป็นคนพานายขึ้นไปบนภูเขา แล้วผลักนายตกลงมาจากหน้าผา นายมีหลักฐานอะไรไหม? หรือมีพยานไหม?”

ทุกสายตาจับจ้องไปที่แดร์ริลอีกครั้ง

เอ่อ…

แดร์ริลตกตะลึง เขาขมวดคิ้วพร้อมกับส่ายหัวและพูดว่า “ไม่มี ตอนนั้นมีแค่เราสองคน”

ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ที่ด้านหลังของภูเขาเลย

ทีน่าหัวเราะออกมาเบา ๆ

จากนั้นเธอก็หัวเราะเยาะอย่างดูถูก “ดาร์เรน ถ้าอย่างงั้นพวกเขาจะเชื่อนายได้ยังไง?”

ทีน่าเม้มปากอย่างเจ้าเล่ห์ “ดูเหมือนว่านายจงใจที่จะยั่วยุให้เกิดความขัดแย้งระหว่างดินแดนมัจฉาเหมและดินแดนพฤกษาสวรรค์นะ นายกำลังเฝ้ารอให้เกิดการต่อสู้ภายในกันขึ้น นายมันช่างชั่วร้ายจริง ๆ นายไม่คู่ควรที่จะเป็นลูกศิษย์ของนิกายเมธาสวรรค์”

ฮ่วย!

แดร์ริลโกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่แล้วจู่ ๆ เขาก็ฉีกยิ้มออกมา

‘ทีน่าช่างใจถึงจริง ๆ เธอทำให้เรื่องราวมันย่ำแย่ลงในช่วงเวลาวิกฤตแบบนี้’

“ท่านปรมาจารย์!”

ทีน่าแสดงท่าทีเศร้าสร้อยในขณะที่เธอพูดกับอลัน “ดาร์เรนกำลังกุเรื่องขึ้นมาและใส่ร้ายป้ายสีทำลายชื่อเสียงของพวกเรา ได้โปรดช่วยรักษาชื่อเสียงของพวกเราด้วย ท่านปรมาจารย์”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่ไว้ชีวิตไอ้เด็กคนนี้” อลันพูดอย่างเย็นชาพร้อมกับพยักหน้า

อลันจ้องไปที่แดร์ริลแล้วตะโกนว่า “ไอ้หนู ถ้านายไม่มีหลักฐาน ก็อย่ามาใส่ร้ายทำลายชื่อเสียงของคนดีตามแต่ที่นายอยากสิ ฉันจะต้องสั่งสอนบทเรียนให้นายแทนปรมาจารย์ของฉันสักหน่อยแล้ว”

อลันเดินเข้าไปหาแดร์ริล เขาไม่ได้รับรู้ความจริง แต่เขาก็เชื่อทีน่า เขาคิดว่าแดร์ริลอยากที่จะก่อปัญหาให้กับพวกเขา

ชายผู้นี้มีบุคลิกที่แข็งแกร่งและเขาก็เป็นคนที่ปกป้องลูกศิษย์ของเขาเป็นอย่างดี นอกจากนั้นเขาเองยังไม่ค่อยถูกชะตากับแดร์ริลสักเท่าไหร่ เขาจะปล่อยโอกาสที่ดีเช่นนี้ให้หลุดลอยไปได้อย่างไร?