คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 106

ฟู่ซือเหยียนเงียบงัน

ฉินเยี่ยนเฉิงเลือดขึ้นหน้ากับท่าทางไม่ฟังอะไรทั้งนั้นของเขา ผุดลุกขึ้นพูด “ตามใจนาย ถ้านายเหยียบเรือสองแคม งั้นเราก็เลิกคบกันก่อนเถอะ!”

ฉันยังไม่ได้แต่งเมียเลย ขืนมีเพื่อนที่เหยียบเรือสองแคมอย่างนาย วันหน้าใครจะกล้าแต่งกับฉัน?!

นอกประตู โจวอวี๋ชูขมวดคิ้วพลางหันจากไป

……

เรื่องแรกที่เสิ่นชิงซูกลับมาทำหลังจากถึงสตูดิโอก็คือตัดสิ่งไม่จำเป็นออกจากชีวิต

ห้องพักผ่อนของห้องทำงานยังมีสิ่งของของฟู่ซืออวี่อยู่มาก

เธอเก็บอย่างละเอียด แพคอย่างดี แล้วใช้ขนส่งในเมืองส่งไปที่คฤหาสน์หนานซี

เวินจิ่งซีเห็นเธอเด็ดขาดอย่างนี้ จึงชมเชยเธอคำรบหนึ่งอย่างให้เกียรติมาก “ดีมาก อยู่ห่าง ๆ เด็กซวย ต่อไปเราก็มีเบบี๋ของตัวเองเหมือนกัน แถมยังสองคนแน่ะ!”

เสิ่นชิงซูมองเขาแวบหนึ่ง “ความจริงอยากเก็บนานแล้ว แต่ช่วงนี้เกิดเรื่องเยอะมาก ก็เลยต้องเอาไว้ก่อนน่ะ”

“ไม่เป็นไร ตอนนี้ห่อ ๆ แล้วทิ้งไปเลย พอดี!”

เสิ่นชิงซูหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา “ฉันจะโทรหาอาจารย์”

“โทรสิ ผมจะเล่นกับลูกโกลเด้นน้อย” เวินจิ่งซีพูดจบก็หมุนตัวออกจากห้องทำงาน

เสิ่นชิงซูโทรเบอร์เจี่ยงเหวินจิ่น

เธอบอกเล่าสถานการณ์และการตัดสินใจของตัวเองกับเจี่ยงเหวินจิ่น

หลังจากเจี่ยงเหวินจิ่นฟังจบก็เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจแรง ๆ ในท้ายที่สุดจึงพูด “เธอตัดสินใจก็พอ ฉันกับอาจารย์แม่เธอจะสนับสนุนเธอทุกอย่าง”

เสิ่นชิงซูประหลาดใจเล็กน้อย

ก่อนจะโทรไป เธอเตรียมใจว่าจะถูกอาจารย์ดุ

“อาจารย์ ไม่โกรธเหรอคะ?”

“เธอเป็นศิษย์ของฉัน แต่เธอเป็นตัวเธอเองมากกว่า”

เจี่ยงเหวินจิ่นพูด “ฉันคืออาจารย์ที่ปรึกษาของเธอ ฉันสามารถชี้แนะฝีมือด้านอาชีพเธอได้ แต่ทางเดินชีวิตมันยาวไกล ช่วงนี้ฉันกับอาจารย์แม่เธออาจอยู่เป็นเพื่อนเธอได้ แต่หลังจากนี้ล่ะ? เส้นทางชีวิตคนมีทางแยกไม่รู้เท่าไร เธอต้องเดินเองถึงจะรู้ว่าเลือกถูกหรือว่าเลือกผิด”