คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 128

เสิ่นชิงซูรำคาญขั้นสุด “ฉันไม่มีป้าสะใภ้และไม่มีน้องสาวอะไรทั้งนั้น คุณไปเถอะ ถ้ายังไม่ไปอีก ฉันได้แต่เชิญ รปภ.มาไล่คุณออกไปแล้ว”

“เธอ!” จางหว่านหลิงเกือบจะหลุดด่าแล้ว แต่เมื่อนึกถึงจุดมุ่งหมายของการมาที่นี่ของตัวเอง ก็ฝืนกดความโกรธในใจเอาไว้ และยอมปั้นหน้ายิ้มต่อ

“อาซู ฉันรู้ว่าเธอยังโกรธเรื่องแม่ของเธออยู่ ป้ายอมรับ ก่อนหน้านี้ป้ากับลุงทำไม่ถูก! แต่ตอนนั้นเราเองก็จนใจเหมือนกัน ทางตระกูลเสิ่นกดดัน บวกกับแม่เธอฆ่าคนจริง ๆ นี่ นี่อันที่จริงจะโทษเราไม่ได้นะ!”

เสิ่นชิงซูจ้องจางหว่านหลิงด้วยความเย็นชา

ส่วนทุกคนในตระกูลเจียง เธอเห็นชัดแจ้งตั้งแต่ห้าปีก่อนแล้ว

ที่วันนี้จางหว่านหลิงมาหาถึงที่ เธอก็พอจะเดาได้ว่าเพราะอะไร

แต่ไม่ว่าพวกเขาจะมาเพราะอะไร ท่าทีที่เสิ่นชิงซูมีต่อพวกเขาก็จะไม่เปลี่ยน!

“เสี่ยวหาน เชิญผู้หญิงคนนี้ออกไป”

“ได้ค่ะ!” ลู่เสี่ยวหานรุดหน้าเข้าไป “คุณผู้หญิง ขอโทษนะคะ เถ้าแก่ของเราไม่ต้อนรับคุณ เชิญคุณรีบออกไปด้วยค่ะ”

จางหว่านหลิงมองเสิ่นชิงซู พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย “อาซู ยังไงป้าก็เป็นผู้ใหญ่ เธอทำแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”

“เมื่อเทียบกับพวกคุณ ฉันคิดว่าฉันมีมารยาทมาก ๆ แล้ว” เสิ่นชิงซูชักสายตากลับ “เสี่ยวหาน เชิญออกไป”

ลู่เสี่ยวหานไปลากจางหว่านหลิง

“ฉันเดินเองได้! ไม่เคารพผู้หลักผู้ใหญ่เลยจริง ๆ!” จางหว่านหลิงสะบัดมือของลู่เสี่ยวหาน แล้วเดินออกไปจากห้องทำงานทั้งบ่นพึมพำ

ลู่เสี่ยวหานถอนหายใจ แล้วเดินตามออกไป

เหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เข้ามาแทรกนี้เสิ่นชิงซูไม่ได้สนใจแต่อย่างใด

ไม่นานเวินจิ่งซีก็คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วกลับมา

เขาทำท่าขมวดคิ้วเข้าหากันมุ่น เสิ่นชิงซูก็เดาผลลัพธ์ออก

“ไม่ได้ใช่ไหม?” เธอเอ่ยถามขึ้น

“พอได้ยินชื่อฟู่ซือเหยียน ก็ไม่มีทนายคนไหนกล้ารับเลย” เวินจิ่งซีขมวดคิ้ว “อิทธิพลในวงการการเมืองและกฎหมายของฟู่ซือเหยียนนี่อยู่เหนือความคาดหมายของผมจริง ๆ!”

เสิ่นชิงซูขมวดคิ้วไม่พูดไม่จา