คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 138

ฟู่ซือเหยียนได้แต่ส่งฟู่ซืออวี่กลับบ้านตระกูลฟู่เป็นการชั่วคราว

เมื่อถึงบ้านตระกูลฟู่ ไม่ว่าอย่างไรฟู่ซืออวี่ก็ไม่ยอมลงจากรถ

“พ่อครับ ผมจะเชื่อฟังไม่ดื้อไม่ซน พ่ออย่าเอาผมไปทิ้งไว้บ้านย่าเลยนะครับ ได้ไหม?”

ฟู่ซือเหยียนรู้สึกว่าอารมณ์ของฟู่ซืออวี่ผิดปกติ แต่เขาไม่ได้คิดอะไรมาก เข้าใจว่าหลายวันมานี้เขาไม่ได้กลับบ้าน ฟู่ซืออวี่อยู่ที่คฤหาสน์หนานซีคนเดียว ไม่ชินที่มีแค่เสี่ยวไหลอยู่เป็นเพื่อน เพราะฉะนั้นเกิดอาการวิตกกังวลจากการพลัดพรากก็เป็นเรื่องธรรมดา

“ซืออวี่ พ่อยังมีงานยุ่งอีกหลายวัน ช่วงนี้ลูกอยู่บ้านย่าไปก่อน รอพ่อเสร็จธุระแล้วก็จะมารับลูกกลับบ้านนะ”

“ผมไม่เอา!” ฟู่ซืออวี่กอดฟู่ซือเหยียนไว้แน่นสุดชีวิต “พ่อครับ ถ้าพ่อยุ่ง ก็ส่งผมไปหาแม่เสี่ยวชูเถอะนะครับ ผมไม่ชอบบ้านย่าเลย ย่าชอบดุผมตลอด!”

ฉินฟางนิสัยค่อนข้างแข็งกร้าว กับเด็กก็ไม่มีความอดทนอะไร

ฟู่ซืออวี่ไม่ใกล้ชิดกับฉินฟางมาตั้งแต่เด็ก ที่จริงแล้วประเด็นนี้ฟู่ซือเหยียนก็รู้ดี

แต่ตอนนี้โจวอวี๋ชูยังไม่ฟื้น ฟู่ซือเหยียนไม่อยากให้ฟู่ซืออวี่รู้ เขายังเด็กเกินไป

เวลานี้ ถ้าเสิ่นชิงซูอยู่เป็นเพื่อนฟู่ซืออวี่ได้ก็คงดี

ฟู่ซือเหยียนมองที่ใบหน้าเล็ก ๆ อันไร้เดียงสาและเต็มไปด้วยความน้อยใจของฟู่ซืออวี่ ก็พลันรู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมาก

“พ่อครับ แม่ทิ้งผมแล้ว…”

ฟู่ซืออวี่พูดแล้วตาก็แดงขึ้นมาอีก “ผมเสียใจจังเลยครับ ผมฝัน ฝันเห็นว่าแม่มีลูกใหม่ แม่ดีกับน้องมาก ผมเรียกแม่ แต่แม่ก็ไม่สนใจผม…”

ลูกใหม่เหรอ?

ฟู่ซือเหยียนคิดในใจ ถ้าเสิ่นชิงซูมีลูกขึ้นมาจริง ๆ ก็ดีเหมือนกัน

มีลูกแล้วก็จะมีพันธะ ถ้าเช่นนั้นชีวิตแต่งงานนี้ของพวกเขา ก็อาจจะยังมีโอกาสกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้

“พ่อครับ” ทันใดนั้นฟู่ซืออวี่ก็เงยหน้าขึ้นมา ดวงตาแดงก่ำมองที่ฟู่ซือเหยียน “ถ้าแม่มีน้อง พ่อจะยังรักผมไหมครับ?”

ฟู่ซือเหยียนลูบหัวเขาเบา ๆ “แม่ลูกไม่มีน้องหรอก ความฝันไม่ใช่เรื่องจริง”

ไม่ใช่ซะหน่อย!

แม่ก็มีลูกใหม่จริง ๆ นั่นแหละ!

ฟู่ซืออวี่ฮึดฮัดเบา ๆ ซบอยู่ในอ้อมกอดฟู่ซือเหยียน เงียบไป

เขากำลังคิดว่าแม่เสี่ยวชูเดาถูกจริง ๆ ด้วย!

แม่มีลูกใหม่แล้วจริง ๆ แล้วก็ไม่เอาเขาแล้วเพราะว่ามีลูกใหม่จริง ๆ ด้วย!

เมื่อก่อนแม่เคยบอกว่าจะรักเขาตลอดไป ปรากฏว่าตอนนี้มีลูกใหม่แล้วก็เปลี่ยนไป!