คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 145

......

ระหว่างทางกลับไป เสิ่นชิงซูเงียบงันไม่พูดไม่จา

เวินจิ่งซีหันมามองเธอหลายรอบ พบว่าเธอเอาแต่เหม่อมองไปนอกหน้าต่าง

เมื่อมาถึงใต้ตึกสตูดิโอ เขาจอดรถให้เรียบร้อย แล้วดับเครื่อง

“ถึงแล้ว” เวินจิ่งซีเอ่ยเตือนสติ

เสิ่นชิงซูดึงสติกลับมาได้ ก้มหน้าปลดเข็มขัดนิรภัย

กำลังตั้งท่าจะผลักเปิดประตูรถ เวินจิ่งซีเอื้อมมาคว้ามือเธอไว้

“ฟู่ซือเหยียนพูดอะไรกับคุณมา?”

เสิ่นชิงซูหันศีรษะ ยกยิ้มต่อเขาเล็กน้อย “ข้อตกลงมีการเปลี่ยนแปลง ฉันยังไม่ได้ดูอย่างละเอียด กะว่ากลับไปแล้วค่อยอ่านดี ๆ อีกที”

เวินจิ่งซีขมวดคิ้ว “แค่นี้จริงเหรอ?”

“อืม” เสิ่นชิงซูยิ้มให้เขา “คืนนี้ไม่ต้องทำโอทีแล้ว คุณกลับไปเลยเถอะ”

“ต้องการให้ผมช่วยคุณหาคนมาดูข้อตกลงหน่อยไหม?”

“ตอนนี้ยังไม่จำเป็นหรอก”

ได้ยินดังนั้น เวินจิ่งซีจึงปล่อยมือออก

เสิ่นชิงซูผลักเปิดประตูแล้วลงรถ ถือกระเป๋าตรงดิ่งเข้าไปในอาคารใหญ่

เวินจิ่งซีจ้องแผ่นหลังของเธอ เขาดึงสายตากลับในทันทีที่เธอเข้าลิฟต์ไป แล้วขับรถจากไป

……

ห้องพักคนไข้วีไอพีในโรงพยาบาล

หลินหลานอี๋นั่งปอกแอปเปิลข้างเตียง

โจวอวี๋ชูกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง มือที่ไม่มีบาดแผลกำลังจับโทรศัพท์คุยสายกับหม่าซิน

“ตอนนี้แฟนคลับลดลงจนควบคุมไม่ได้แล้ว กลุ่มแฟนคลับที่สนับสนุนเธอก็ยุบตัวไปแล้ว เสี่ยวชู ครั้งนี้เธอวู่วามเกินไปแล้วจริง ๆ!”