คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 146

เฉียวซิงเจียออกจากห้องผ่าตัดมาก็ห้าโมงเย็นกว่าแล้ว การผ่าตัดครั้งนี้ค่อนข้างซับซ้อน หัวหน้าเจียงบอกว่าพบเจอได้ยากมาก จึงให้เธอคอยอยู่ศึกษาระหว่างผ่าตัดด้วยจนจบ

ดีที่สุดท้ายแม่และเด็กล้วนปลอดภัย

เฉียวซิงเจียเพิ่งกลับมานั่งลงที่ห้องทำงาน ก็มีคนมาเคาะประตู

“เชิญเข้ามาค่ะ”

ประตูถูกผลักออก โจวชิงเจ๋อเดินเข้ามา

เมื่อเห็นเขา เฉียวซิงเจียผงะไป แล้วรีบลุกขึ้นในทันที “ผู้อำนวยการโจว คุณมาได้ยังไงคะ?”

โจวชิงเจ๋อเดินเข้ามา แล้วปิดประตู

เฉียวซิงเจียเกร็งเล็กน้อย “ผู้อำนวยการโจว เชิญนั่งค่ะ”

โจวชิงเจ๋อมองเธอ แววตาหม่นแสงเจือด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องเกร็ง ผมมาเพราะอยากบอกคุณว่า ต้นเดือนหน้าโรงพยาบาลจัดให้ลงชุมชนไปตรวจรักษาฟรีครั้งหนึ่ง คุณสนใจจะเข้าร่วมไหม?”

“ลงชุมชนไปตรวจรักษาฟรี?” เฉียวซิงเจียถาม “ที่ไหนคะ แล้วไปนานแค่ไหน?”

“หมู่บ้านเหลียงซานในเมืองชวน สภาพแวดล้อมที่นั่นค่อนข้างยากลำบาก บุคลากรทางการแพทย์ที่ยินดีไปมีไม่เยอะ”

โจวชิงเจ๋อดันแว่นตาเล็กน้อย น้ำเสียงอ่อนโยนและเป็นกันเอง “ครั้งนี้ผมนำทีมด้วยตัวเอง เนื่องจากสภาพแวดล้อมยากลำบาก ดังนั้นผมก็หวังว่าหนุ่มสาวบุคลากรทางการแพทย์ของโรงพยาบาลเราจะล้วนสามารถเข้าร่วมด้วยความกระตือรือร้นได้”

พูดมาถึงขั้นนี้แล้ว เฉียวซิงเจียปฏิเสธอีกก็คงดูไม่ดีแน่

“ได้ค่ะ งั้นฉันก็เข้าร่วมด้วยแล้วกัน”

ได้ยินดังนั้น โจวชิงเจ๋อยกยิ้มที่มุมปากแล้วพูด “หมอเฉียวมีความสามารถทั้งที่ยังอายุน้อย เป็นเกียรติของโรงพยาบาลเรา”

เฉียวซิงเจียยิ้มเจื่อน “ผู้อำนวยการโจว คุณต่างหากที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่ยังอายุน้อย”

ในฐานะผู้อำนวยการ ซ้ำยังเป็นผู้กุมอำนาจตระกูลโจวในปัจจุบัน นำทีมลงชุมชนไปตรวจรักษาฟรีด้วยตนเอง สมญานามบุคคลตัวอย่างนี้ก็ตั้งได้ดีทีเดียว

เฉียวซิงเจียก็แค่มนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง สำหรับพฤติกรรมเช่นนี้ของโจวชิงเจ๋อ ก็ทำได้เพียงวิพากษ์วิจารณ์ในใจด้วยความเป็นกลางอย่างยิ่งคำเดียวเลยว่า : ต้นทุนสำหรับการเสแสร้งวางมาด!

หลังโจวชิงเจ๋อจากไป เฉียวซิงเจียได้รับสายจากเสิ่นชิงซู

เสิ่นชิงซูถามเธอว่าคืนนี้เข้าเวรหรือเปล่า?

“ไม่ต้อง เดิมทีวันนี้ฉันก็ลาอยู่แล้ว!” เฉียวซิงเจียถอนหายใจ “ทำโอทีแบบไม่มีค่าตอบแทน! เมื่อกี้ยังได้รับภารกิจหนึ่งอีกด้วย น่าสงสารชะมัด!”

“ภารกิจอะไร?” เสิ่นชิงซูถาม

“ต้นเดือนหน้าต้องเข้าร่วมโครงการตรวจรักษาฟรีน่ะ ไปที่ทุรกันดารเลยนะ!” เฉียวซิงเจียนวดต้นคอที่ปวดเมื่อย “จริงสิ คืนนี้เธอไม่ต้องทำโอทีใช่ไหม? เราออกไปกินข้าวกัน?”