คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 181

หนุ่มส่งพัสดุนอนนิ่งอยู่ที่พื้นพักหนึ่งกว่าจะลุกขึ้นมาได้

เนื้อตัวมีรอยฟกช้ำ แต่เคราะห์ดีที่สวมเสื้อผ้าหนา จึงไม่ได้เป็นอะไรมาก

เสิ่นชิงซูโทรหานิติบุคคล

ทางเดินมีกล้องวงจรปิด

นิติบุคคลพาป้าแม่บ้านมา หลังทำความสะอาดฟองสบู่ที่พื้นจนเรียบร้อยแล้ว นิติบุคคลก็พาเสิ่นชิงซู น้าฉิน และหนุ่มส่งพัสดุผู้โชคร้ายไปห้องควบคุมกล้องวงจรปิด

ในห้องควบคุมกล้องวงจรปิด

“เจอแล้วครับ” พนักงานตัดคลิปกล้องวงจรปิดช่วงที่หาเจอออกมาให้ทุกคนดู

คลิปจากกล้องวงจรปิดแสดงให้เห็นว่า ช่วงเวลาก่อนเจ็ดโมง เด็กผู้ชายบ้านฝั่งตรงข้ามเดินเล่นน้ำฟองสบู่อยู่ในทางเดิน เด็กอายุประมาณห้าขวบ

เด็กผู้ชายวิ่งไปมาในทางเดิน สาดน้ำฟองสบู่ในมือไปทั่วพื้น

และที่ทำให้คนโมโหยิ่งกว่านั้นคือ เด็กผู้ชายจงใจสาดน้ำไปที่ประตูของพวกเขาหลายครั้งอย่างชัดเจน!

“ผู้ใหญ่บ้านนี้ไม่ดูแลบ้างเลยเหรอ?” น้าฉินพูดอย่างไม่พอใจ “นี่ต้องติดต่อบ้านนี้นะ ให้พวกเขาออกมาขอโทษ!”

“คุณลูกบ้านไม่ต้องเป็นห่วงครับ พวกเราจะติดต่อเดี๋ยวนี้”

นิติบุคคลโทรหาครอบครัวนี้ทันที

แต่ว่าเจ้าของบ้านนี้ที่เป็นผู้ชายกำลังไปทำงานที่เมืองอื่น ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้าน หลังจากนั้นก็วางสายไป

ท่าทางเช่นนี้ เห็นได้ชัดเจนว่าก็ไม่ได้ถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ

หนุ่มส่งพัสดุรีบไปส่งของ โบกมือไปมา กล่าวว่า “ช่างเถอะ ๆ ผมถือว่าผมซวยเองก็แล้วกัน”

พูดจบก็เดินกะเผลกจะจากไป

เสิ่นชิงซูเห็นว่าเขาเองก็ลำบาก จึงตะโกนเรียกเขา “เดี๋ยวก่อนค่ะ”

หนุ่มส่งพัสดุหยุดเดิน มองที่เธออย่างฉงน

เสิ่นชิงซูเดินเข้ามา หยิบโทรศัพท์ “ขอคิวอาร์โค้ดหน่อยค่ะ”

หนุ่มส่งพัสดุชะงัก ตั้งสติได้แล้วก็โบกมือปฏิเสธ “ไม่ต้องหรอกครับ น้ำฟองสบู่นั่นพวกคุณก็ไม่ได้เป็นคนทำ ไม่ใช่ความผิดของพวกคุณเลย!”