คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 184

เกือบเก้าโมงเช้า ของก็เก็บเกือบจะเรียบร้อยหมดแล้ว

ฟู่ซือเหยียนโทรมาเวลานี้พอดี

เสิ่นชิงซูวางของในมือลง รับโทรศัพท์

“วันนี้ผมจะกลับเมืองเป่ย” เสียงทุ้มต่ำของฟู่ซือเหยียนดังมาจากปลายสาย

เสิ่นชิงซูน้ำเสียงเรียบเฉย “งั้นบ่ายนี้ไปรับใบหย่าหรือว่าพรุ่งนี้ล่ะ?”

“ตอนบ่ายเร็วไปหน่อย”

“อาซู หนังสือพวกนี้คุณจะเอาไปไหม?”

เสียงเวินจิ่งซีดังมาจากห้องรับแขกด้านนอก

เสิ่นชิงซูหันไปตอบ “เอาไปให้หมดแล้วกันค่ะ”

“โอเค งั้นผมก็ช่วยคุณแพ็กหมดแล้วกัน แต่ว่าบางเล่มที่บ้านผมก็มี งั้นพวกนี้ก็ไม่ต้องเอาไปแล้วนะ?”

เสิ่นชิงซูตอบสั้น ๆ “ค่ะ”

ฟู่ซือเหยียนที่อยู่ปลายสายถามทันที “คุณจะย้ายบ้านเหรอ?”

เสิ่นชิงซูขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่ไม่ใช่เรื่องที่คุณควรมาสนใจ ตอนบ่ายคุณไม่ว่าง เราก็นัดพรุ่งนี้เช้าแล้วกันค่ะ”

ทางฟู่ซือเหยียนไม่ได้สนใจคำพูดของเสิ่นชิงซูเลยแม้แต่น้อย เอาแต่ถามต่อ “คุณจะย้ายไปอยู่กับเวินจิ่งซีเหรอ?”

“ฟู่ซือเหยียน ฉันไม่มีความจำเป็นต้องรายงานเรื่องส่วนตัวกับคุณหรอกนะ” เสิ่นชิงซูหมดความอดทนเต็มที น้ำเสียงเย็นชาไม่แยแส “เงื่อนไขที่คุณเสนอมาฉันก็ทำตามอย่างครบถ้วนแล้ว หวังว่าคุณจะเป็นคนรักษาคำพูด พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า ไปทำเรื่องหย่าที่สำนักงานเขต”

ที่ปลายสาย ฟู่ซือเหยียนนิ่งเงียบ

ผ่านไปครึ่งนาทีเต็ม ๆ จึงค่อยได้ยินเสียงเขาตอบรับด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “ได้”

ได้ยินเขาตอบแล้ว เสิ่นชิงซูจึงค่อยสบายใจ วางสายไป

……

จากดอลฟิลวิลล์ไปยังที่อยู่ของเวินจิ่งซี เดินทางโดยรถใช้เวลาประมาณยี่สิบนาที

บ้านนั้นเป็นบ้านเดี่ยว มีความเป็นส่วนตัวสูง ได้ยินมาว่าตอนแรกพ่อของเวินจิ่งซีตั้งใจซื้อเป็นพิเศษเพื่อไว้อยู่ฮันนีมูน พ่อเวินจิ่งซีเป็นคนโรแมนติกเสียด้วย ยังตั้งชื่ออันไพเราะและมีรสนิยมให้บ้านหลังนี้ว่าบ้านอวิ๋นกุย

แม่บ้านที่อยู่ประจำบ้านอวิ๋นกุยชื่อว่าป้าอวิ๋น รุ่นราวคราวเดียวกับน้าฉิน เมื่อได้ยินว่าเสิ่นชิงซูเป็นหญิงมีครรภ์ ก็เตรียมตัวล่วงหน้ามาไม่น้อย

เวินจิ่งซีให้เสิ่นชิงซูอยู่ห้องที่ได้รับแสงดีที่สุด บอกว่าดีต่อเด็กในท้อง

เมื่อเสิ่นชิงซูก้าวเข้ามาในบ้านอวิ๋นกุยก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของบ้าน รู้สึกอบอุ่นไปทั้งใจ

ป้าอวิ๋นกับน้าฉินทำอาหารเย็นมื้อใหญ่อลังการด้วยกัน ส่วนมากทำให้เสิ่นชิงซูทั้งสิ้น