คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 203

“เขาไม่สุขุมพอ ถึงจะมีพรสวรรค์มาก แต่เธอก็รู้ปากเขา ปากไม่มีหูรูด รายการโพรโมตนี้จะโพรโมตไปทั้งประเทศ ฉันคิดว่านิสัยและความสามารถของเธอเหมาะสมกว่าหน่อย”

เจี่ยงเหวินจิ่นพูด “แน่นอน นอกจากเธอยังมีรุ่นพี่คนอื่น ๆ อีกสองสามคน พวกเขาเคยถ่ายสารคดีกับรายการอย่างการสัมภาษณ์ของประเทศแล้ว เทียบกันแล้วมีประสบการณ์ เธอเป็นเด็กใหม่ ถ้าเธอเข้าร่วมการถ่าย ฉันจะได้ใช้การถ่ายครั้งนี้แนะนำพวกเธอสักหน่อย”

ถ้าสามารถรู้จักรุ่นพี่ได้ จะเป็นโอกาสที่หายากมากของนักบูรณะรุ่นใหม่อย่างพวกเขา!

เสิ่นชิงซูตอบตกลงกับการถ่ายครั้งนี้

“สถานที่ถ่ายธรรมคือเมืองซิง ต้นเดือนหน้าเป็นอาทิตย์แรก”

“ได้ค่ะ หนูรู้แล้ว”

หลังจากวางสาย เสิ่นชิงซูอารมณ์ดีขึ้นมาก

เรื่องที่เธอทำถูกที่สุดในห้าปีมานี้ ก็คือไม่ว่าจะยากเย็นสักแค่ไหน เธอก็ไม่ทิ้งงานของตัวเอง

……

เมื่อลิฟต์มาถึง ประตูก็เปิดออก

เสิ่นชิงซูเดินเข้าลิฟต์

เพิ่งจะเข้าประตูใหญ่ของสตูดิโอ ลู่เสี่ยวหานก็วิ่งออกมาทันที

“พี่ชิงซู คุณเฟิงท่านนั้นมาแล้วค่ะ”

เสิ่นชิงซูได้ยินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เขามาทำไม?”

“บอกว่ามาหาพี่ ฉันบอกว่าพี่ไม่อยู่ เขาบอกว่าไม่เป็นไร เขารอได้ค่ะ” ลู่เสี่ยวหานกดเสียง ยักไหล่จนปัญญา “ตอนนี้เขาอยู่ในห้องรับแขก ฉันเอากาแฟให้แล้วก็ไม่ได้สนใจเขา”

“ฉันรู้แล้ว”

เสิ่นชิงซูเดินตรงไปยังห้องรับแขก

ในห้องรับแขก เฟิงอวิ๋นเฉียนนั่งอยู่บนโซฟา สองขาเรียวยาวทับซ้อนกัน ในมือถือนิตยสารฉบับหนึ่งและกำลังก้มหน้าอ่านอยู่

ผลักประตูเดินเข้าไปเสิ่นชิงซู

เฟิงอวิ๋นเฉียนเงยหน้า พอเห็นว่าเป็นเธอ ใบหน้าเบ้าลึกฉายรอยยิ้ม “คุณเสิ่น ขอโทษด้วยครับ ผมมารบกวนคุณอีกแล้ว”

“รู้ว่ารบกวนก็ไม่ควรมานะคะ” เสิ่นชิงซูยืนอยู่ข้างประตูมองเขา นัยน์ตางามเย็นชืด “เฟิงอวิ๋นเฉียน ฉันยุ่งมาก ไม่ว่างเสียเวลากับคุณหรอกนะคะ”

“จะยุ่งยังไงก็ต้องมีเวลากินข้าวใช่ไหม?” เฟิงอวิ๋นเฉียนลุกขึ้นยืนแล้วจัดเสื้อนอกสูท “ผมแค่อยากนัดคุณกินข้าวสักมื้อ”

“ขอโทษนะคะ ฉันไม่มีนิสัยกินข้าวกับคนแปลกหน้า” เสิ่นชิงซูคล้ายดูออกว่าเขาไม่มีเรื่องจริงจังอะไร จึงไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเขาอีก “คุณไปเถอะค่ะ ฉันต้องทำงานแล้ว”

ว่าแล้วเธอก็หมุนตัวออกจากห้องรับแขก

เฟิงอวิ๋นเฉียนกลับไม่ไป

เขากลับไปนั่งที่โซฟาอีกครั้ง หยิบนิตยสารฉบับนั้นมาอ่านต่อแบบสบาย ๆ

ตอนนี้เป็นเวลาเพียงสามโมง