คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 222

คล้ายกับสาวงามเดินออกมาจากในภาพวาดสมัยโบราณอย่างนั้น เอวบางดุจต้นหลิว รูปลักษณ์สง่างามหลายมิติ ขณะมองไปที่กระจก ยิ้มเล็กน้อย แววตาเปี่ยมความเปล่งประกายดุจดวงดารา ในดวงตาทั้งสองเผยเสน่ห์แสนคลาสสิก

สีนัยน์ตาของฟู่ซือเหยียนลึกซึ้ง ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงเล็กน้อย

อันที่จริงถ่ายวิดีโอโพรโมตเองก็ค่อนข้างพิถีพิถันมากทีเดียว โดยเฉพาะต้องถ่ายทอดความรู้สึกออกมา เงื่อนไขที่มีต่อฉากก็ยิ่งสูง

แม้จะเป็นครั้งแรกที่เสิ่นชิงซูสัมผัสกล้อง ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าจะแสดงออกได้ดีมาก

ตอนเช้าผ่านไป เสิ่นชิงซูแสดงความสามารถออกมามากกว่าปกติ การถ่ายทำส่วนของเธอคนเดียวในตอนเช้าเสร็จก่อนกำหนด

ช่างภาพยังอดไม่ได้ที่จะซาบซึ้ง “บุคลิกภาพของคุณเสิ่นนี่ถ้าเข้าวงการบันเทิง ต้องดังระเบิดแน่! เธอขึ้นกล้องสุด ๆ!”

ผู้กำกับและทีมงานที่อยู่ข้าง ๆ ต่างก็เห็นด้วยกับคำพูดของช่างภาพ

ขณะนี้เสิ่นชิงซูกลับไปล้างเครื่องสำอางที่ห้องแต่งตัวแล้ว

ไป๋เจี้ยนเหวินมารับเธอกลับไปกินมื้อเที่ยง ตอนบ่ายค่อยมาอีกครั้ง

เมื่อเทียบกันแล้วการถ่ายทำในตอนบ่ายก็ง่ายกว่าเล็กน้อย เสิ่นชิงซูมีเพียงสองฉาก ไป๋เจี้ยนเหวินกลัวว่าเธอจะเหนื่อยเพราะกำลังตั้งท้องอยู่ จึงบอกกล่าวกับผู้กำกับ ให้เสิ่นชิงซูถ่ายทำส่วนของเธอก่อน

ผู้กำกับย่อมยินดีอยู่แล้ว

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เสิ่นชิงซูก็ถ่ายทำฉากทั้งหมดในวันนี้เสร็จแล้ว

ไป๋เจี้ยนเหวินไปขับรถ เสิ่นชิงซูกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเองที่ห้องแต่งตัว

เดินออกมาจากสถานที่ถ่ายทำ ผ่านข้างกายฟู่ซือเหยียนไป เสิ่นชิงซูทักทายและบอกลาแค่กับอาจารย์ถู ทว่าไม่แม้แต่จะชายตามองฟู่ซือเหยียน

เห็นดังนั้นใบหน้าของอาจารย์ถูก็เต็มไปด้วยความสงสัย “คุณเสิ่นกับทนายฟู่ผิดใจกันเหรอครับ?”

ฟู่ซือเหยียนฉีกยิ้มชืด ๆ “เธอก็แค่ยังโกรธผมอยู่น่ะครับ”

อาจารย์ถู “?”

......

การถ่ายทำในสองสามวันหลังจากนั้น ไป๋เจี้ยนเหวินมาเป็นเพื่อนเสิ่นชิงซูทุกวัน หนึ่งเพื่อดูแลเสิ่นชิงซู สองเพื่อป้องกันไม่ให้ฟู่ซือเหยียนฉวยโอกาสคุกคามเสิ่นชิงซู

และแม้ว่าในสองสามวันมานี้ฟู่ซือเหยียนจะอยู่ที่สถานที่ถ่ายทำด้วย ทว่าโชคดีที่ไม่ได้มีพฤติกรรมข้ามเส้นอะไร

งานของเสิ่นชิงซูราบรื่นดีมาก ช่วงเวลาว่าง เธอก็จะส่งไลน์หาเฉียวซิงเจีย โทรคุยยากนิดหน่อย ในภูเขาสัญญาณไม่ดี บวกกับสองสามวันนี้ทางนั้นฝนตกตลอด สัญญาณก็ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ คุยโทรศัพท์มักจะขาด ๆ หาย ๆ