คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 224

ความวุ่นวายดังมาก โจวชิงเจ๋อจึงเดินออกมาจากห้องของเขาด้วย เมื่อเห็นทุกคนสวมเสื้อกันฝน เขาก็ขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น?”

เขายังคงอยู่ในชุดนอน มีเพียงเสื้อคลุมสวมทับอยู่ด้านนอก ท่าทางเหมือนเพิ่งตื่นนอน

“หมอเฉียวหายตัวไปค่ะ!” พยาบาลหญิงคนหนึ่งพูดขึ้น “วันนี้เธอไม่สบายอยู่แล้ว หมอฉินไปดูอาการเธอ แค่ช่วงที่กลับไปเอากล่องยาฉุกเฉินแป๊บเดียว เธอก็หายไปแล้ว!”

สีหน้าของโจวชิงเจ๋อเคร่งขรึมขึ้นมาทันที “หายไปหมายความว่ายังไง?”

“ก็คือหาตัวไม่เจอครับ!” ฉินเยี่ยนเฉิงกล่าวด้วยสีหน้ากระวนกระวาย “แต่ผมเห็นรองเท้าของเธอยังอยู่ในห้อง ผมเลยเดาว่าเธอคงไม่ได้ออกไปเอง”

โจวชิงเจ๋อชะงักไป ขมวดคิ้วมองฉินเยี่ยนเฉิง “คุณหมายความว่า เธอถูกคนพาตัวไปเหรอ?”

ฉินเยี่ยนเฉิงมีสีหน้าเคร่งเครียด “ผมเดาว่าเป็นอย่างนั้น!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น บรรยากาศก็พลันตึงเครียดขึ้นมาทันที

ทุกคนต่างก็เริ่มกังวลขึ้นมาแล้ว!

“ที่... ที่นี่ไม่ได้บอกว่าปลอดภัยดีเหรอ? ทำไม... ถึงมีเรื่องลักพาตัวกันกลางดึกได้ล่ะ?”

“นี่เป็นแค่การคาดเดาน่ะ ไม่แน่ว่าหมอเฉียวอาจจะแค่ไข้ขึ้นจนเบลอ แล้วเดินออกจากห้องไปเองก็ได้...”

“นั่นก็น่ากลัวเหมือนกันนะ คนเป็นไข้มาเดินสุ่มสี่สุ่มห้าในภูเขาใหญ่แบบนี้ ก็เกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ๆ เหมือนกัน!”

“ทุกคนใจเย็น ๆ ก่อน” โจวชิงเจ๋อพูดปลอบ “ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตอนนี้การตามหาคนสำคัญที่สุด!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็หยิบไฟฉายแล้วจับคู่กันออกไปตามหา

ความวุ่นวายนั้นดังมากจนแม้แต่ผู้ใหญ่บ้านก็ยังตื่นตกใจ

พอได้ยินว่าเฉียวซิงเจียหายตัวไป และอาจจะถูกลักพาตัว ผู้ใหญ่บ้านก็ตกใจอย่างมาก!

“ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ! คนหนุ่มสาวในหมู่บ้านของเราไปทำงานต่างถิ่นกันหมดแล้ว ตอนนี้ในหมู่บ้านมีแต่คนแก่กับเด็ก หมอเฉียวเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว คนแก่กับเด็กจะไปลักพาตัวเธอได้ยังไงกัน!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น โจวชิงเจ๋อก็ขมวดคิ้วแล้วหันไปมองฉินเยี่ยนเฉิง “คุณคิดว่ายังไง?”

สีหน้าของฉินเยี่ยนเฉิงมืดครึ้มลงอย่างมาก ตอนนี้เขาร้อนใจมาก ร้อนใจจนสมองแทบจะระเบิด!

เขาเสียใจเหลือเกิน เขาไม่ควรทิ้งเฉียวซิงเจียไว้คนเดียวเลย!