คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 237

ส่วนฉินเยี่ยนเฉิงยิ่งลาออกจากโรงพยาบาลตระกูลโจวมาที่โรงพยาบาลที่หนึ่งเลย

เนื่องจากโจวชิงเจ๋อ โรงพยาบาลตระกูลโจวสถานการณ์สั่นคลอน บอบช้ำอย่างรุนแรง

บรรดาผู้ถือหุ้นเปิดศึกชิงอำนาจกัน

ฉินเยี่ยนเฉิงเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องเนื้องอกชื่อดังแห่งเมืองเป่ย ตอนแรกเขาเข้าโรงพยาบาลตระกูลโจวที่จริงแล้วก็เพื่อเฉียวซิงเจีย

แต่ตอนนี้ เฉียวซิงเจียกลายเป็นแบบนี้เพราะโจวชิงเจ๋อ เฉียวซิงเจียไม่มีทางกลับไปทำงานที่โรงพยาบาลตระกูลโจว ดังนั้นเขาจึงไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ที่โรงพยาบาลตระกูลโจวต่อเช่นกัน

……

ฤดูฝนสิ้นสุดลง อากาศชื้น ๆ กลายเป็นอากาศที่สดชื่น อุณหภูมิในเมืองเป่ยค่อย ๆ สูงขึ้น

ในเช้าตรู่วันหนึ่งที่แสงอาทิตย์สดใส เฉียวซิงเจียฟื้นขึ้นมาแล้ว

ตอนนี้ เฉียวซิงเจียผ่าตัดมาหนึ่งสัปดาห์แล้ว

เวลาที่เฉียวซิงเจียฟื้นขึ้นมาก็ช่างแปลกประหลาด

พ่อเฉียวกับแม่เฉียวเฝ้าเฉียวซิงเจียไม่ห่างสักก้าวหนึ่งอาทิตย์ ก็เมื่อคืนนี้เอง เพราะความเหนื่อยล้า แม่เฉียวจึงไข้ขึ้นล้มป่วย

ด้วยเกรงว่าจะนำเชื้อโรคมาติดเฉียวซิงเจีย แม่เฉียวจึงกลับบ้านไปพักรักษาตัวโดยมีพ่อเฉียวไปเป็นเพื่อน

หน้าที่การเฝ้าเฉียวซิงเจียก็เลยมาตกอยู่ที่ฉินเยี่ยนเฉิง

ดังนั้น คนแรกที่เฉียวซิงเจียเห็นเมื่อฟื้นขึ้นมาก็คือฉินเยี่ยนเฉิง

หลังจากนั้น เรื่องที่ยิ่งประหลาดก็เกิดขึ้น

เฉียวซิงเจียความจำเสื่อม!

เธอลืมหมดทุกคน แต่กลับจำฉินเยี่ยนเฉิงที่เธอเห็นเป็นคนแรกได้!

เมื่อได้ยินว่าเฉียวซิงเจียฟื้นแล้ว แม่เฉียวพ่อเฉียวก็กุลีกุจอรีบมาที่โรงพยาบาล

แม่เฉียวสวมหน้ากากอนามัย ได้แต่ยืนดูลูกสาวอยู่ไกล ๆ ที่ประตู

พ่อเฉียวเข้าไป ยืนอยู่ที่ข้างเตียง ทักทายลูกสาว “ซิงซิง พ่อมาแล้ว”

เฉียวซิงเจียแสดงทีท่าใด ๆ ดวงตากลมโตใสแจ๋วราวกับดวงดาวคู่หนึ่งจดจ้องเพียงแต่ฉินเยี่ยนเฉิง

แววตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหลนั้นทำให้พ่อเฉียวอิจฉาอยู่ไม่น้อย