คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 256

ภายใต้การชี้นำของหนีอวี่เถียน แค่เวลาหนึ่งเดือน ฟู่ซืออวี่ค่อย ๆ กลับมาเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่ายรู้ความเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

อีกอย่าง ตอนนี้เขาไม่ฝันร้ายอีกแล้ว

ฟู่ซือเหยียนมองเส้าชิง ก่อนจะพูดเรียบ ๆ “เพิ่มเงินเดือนให้ครูเถียน”

เส้าชิง “เพิ่มเท่าไรครับ”

“หนึ่งเท่าแล้วกัน”

เส้าชิง “!”

เดินเงินเดือนของหนีอวี่เถียนก็อยู่ระดับครูพี่เลี้ยงมือทองอยู่แล้ว ตอนนี้ยังจะเพิ่มเป็นเท่าตัวอีก!

เส้าชิงตระหนักในความทุ่มเทความรักที่ฟู่ซือเหยียนมีต่อฟู่ซืออวี่อีกครั้ง

ถ้าหนีอวี่เถียนตั้งใจทำงานต่อไปแบบนี้ ต่อให้แค่ดูแลฟู่ซืออวี่ถึงจบชั้นประถม งั้นเงินที่หนีอวี่เถียนได้ก็พออยู่ยามแก่เฒ่าได้แล้ว!

จู่ ๆ เส้าชิงก็อิจฉาหนีอวี่เถียนขึ้นมาหน่อย ๆ

ทำงานเหมือนกัน นังเด็กนั่นโชคดีเสียจริง ๆ!

……

ริมแม่น้ำ

ไป๋เจี้ยนเหวินคือผู้ที่ชื่นชอบการชมธรรมชาติ หลังรถเตรียมอุปกรณ์สำหรับตั้งแคมป์ไว้ประจำ

คนขับรถเอาอุปกรณ์พวกนั้นออกมาจากหลังรถด้วยท่าทางกระฉับกระเฉง ไม่นานก็ตั้งเต็นท์เสร็จ

วางโต๊ะและเก้าอี้ตัวน้อยเรียบร้อยก็ต้มชาดอกไม้

ผ่อนคลายสบายอารมณ์

แสงอาทิตย์หลังเที่ยงอบอุ่น ฉายให้คนรู้สึกเกียจคร้านเล็กน้อย

หลังจากเสิ่นชิงซูหาวไปสองสามที ไป๋เจี้ยนเหวินก็ยิ้มพูด “ง่วงก็นอนสักพักเถอะ ไม่ต้องฝืนคุยเป็นเพื่อนแม่”

“ก็ไม่ได้ง่วงมากค่ะ”

“เอาละ ถึงแม่จะไม่เคยท้องมาก่อน แต่แม่เป็นว่าที่ยายก็ต้องทำการบ้านมามากเหมือนกัน”

ไป๋เจี้ยนเหวินลุกขึ้นเดินมา ช่วยเสิ่นชิงซูปรับองศาเก้าอี้นอน “เก้าอี้ตัวนี้สบายมากนะ เมื่อก่อนแม่มาก็ชอบงีบสักพักเหมือนกัน ลูกลองดูสิ”