คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 261

“ซืออวี่!”

ทันทีที่ฟู่ซืออวี่ก้าวลงจากรถ เขาก็ได้ยินเสียงของโจวอวี๋ชูเรียกเขา ร่างเล็ก ๆ ของเขาพลันชะงักโดยไม่รู้ตัว

ในหัวพลันผุดภาพเหตุการณ์เมื่อครั้งที่โจวอวี๋ชูตะคอกใส่เขาขึ้นมา

“พ่อครับ”

ฟู่ซืออวี่หลบไปอยู่ด้านหลังฟู่ซือเหยียน มือทั้งสองข้างกำชายเสื้อสูทของเขาไว้แน่น “พ่อครับ อุ้มผมหน่อย”

ฟู่ซือเหยียนอุ้มฟู่ซืออวี่ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนทันที

โจวอวี๋ชูชะงักงัน

เมื่อเห็นว่าลูกชายหลบเลี่ยงเธออย่างชัดเจน ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด “ซืออวี่ นี่แม่เองนะลูก ลูกเป็นอะไรไป?”

ฟู่ซืออวี่กอดคอฟู่ซือเหยียน ใบหน้าเล็ก ๆ ซุกอยู่ในซอกคอของฟู่ซือเหยียน และไม่แม้แต่จะชายตามองเธอเลยสักนิด

ท่าทางเช่นนั้น ยิ่งทำให้ความขุ่นแค้นในใจของโจวอวี๋ชูทวีความรุนแรงมากขึ้น

“ซืออวี่…” น้ำตาพลันไหลพรากจากดวงตาของโจวอวี๋ชู ร่างอรชรสั่นระริกจะล้มแหล่มิล้มแหล่

ฟู่ซือเหยียนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น “ก็ครั้งก่อนคุณอาการกำเริบทำให้เขาตกใจ เลยทำให้ในใจเขาก็เริ่มต่อต้านคุณ”

โจวอวี๋ชูนิ่งงัน

ครั้งก่อน…

เป็นครั้งนั้นที่กินข้าว แล้วซืออวี่เอ่ยปากชมเสิ่นชิงซู เธอก็เลยควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ดุฟู่ซืออวี่ไปน่ะเหรอ?

ก็แค่ครั้งนั้นครั้งเดียว…ฟู่ซืออวี่ถึงกับผูกใจเจ็บแม่แท้ ๆ อย่างเธอเลยงั้นเหรอ?

โจวอวี๋ชูก้มหน้า สะอื้นไห้เบา ๆ แต่ในดวงตากลับเอ่อท้นไปด้วยความแค้นไม่ยอมจำนน!

ฟู่ซือเหยียนอุ้มฟู่ซืออวี่เดินเข้าไปในบ้าน

โจวอวี๋ชูเช็ดน้ำตา แล้วเดินตามอยู่ข้างหลังเขา

คนรับใช้กำลังเตรียมอาหารเย็น

ฟู่ซือเหยียนอุ้มฟู่ซืออวี่ไปนั่งลงบนโซฟา

โจวอวี๋ชูหยิบของเล่นที่เมื่อก่อนฟู่ซืออวี่ชอบออกมา “ซืออวี่ วันนั้นแม่ไม่ได้ตั้งใจจะดุลูกเลยนะ แม่ป่วยก็เลยควบคุมตัวเองไม่ได้ ลูกจะให้อภัยแม่ได้ไหม?”

ฟู่ซืออวี่เหลือบมองของเล่นในมือโจวอวี๋ชู ก่อนจะค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองเธอ

โจวอวี๋ชูจับจ้องเขาอยู่ตลอดไม่ให้ละสายตา ครั้นเมื่อเห็นว่าเขามองมา เธอก็ยิ้มอ่อนโยนละมุนละไม

ถึงอย่างไรเธอก็คือดาราหญิงผู้ได้รับตำแหน่งราชินีภาพยนตร์ สิ่งที่เธอถนัดที่สุดก็คือใช้ใบหน้าของเธอแสดงสีหน้าที่ทั้งสวยและไร้พิษภัยอย่างง่ายดาย

ฟู่ซืออวี่กะพริบตาปริบ ๆ “แล้วแม่หายดีแล้วเหรอครับ?”