คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 31

เมื่อถึงโรงพยาบาล เสิ่นชิงซูเพิ่งเดินเข้าลิฟต์ก็มีเสียงฝีเท้าตามมาอยู่ข้างหลัง

เสิ่นชิงซูเห็นฟู่ซือเหยียนจากเงาสะท้อนของผนังลิฟต์

เธอเม้มริมฝีปากและเมินเขา

ฟู่ซือเหยียนเดินเข้ามากวาดตามองเธอทีหนึ่ง จากนั้นก็เดินไปยืนอยู่ข้างหลังเธอ

ข้างหลังมีคนเดินเข้ามาอีกหกเจ็ดคน ในลิฟต์จึงอยู่ในสภาพแออัดทันที

ป้าคนข้างหน้าค่อนข้างอ้วน จึงเบียดเสิ่นชิงซูให้จำเป็นต้องถอยหลังไปสองสามเก้า

หลังแนบกับแผ่นอกกว้างของผู้ชายอย่างเหมือนจะชิดแต่ก็ห่าง

ฟู่ซือเหยียนสูงกว่าเธอคืบหนึ่งเต็ม ๆ เธอได้กลิ่นคุ้นเคยราง ๆ เป็นกลิ่นมินต์จาง ๆ

ในหัวปรากฏภาพจำนวนหนึ่ง

นึกถึงห้าปีที่ผ่านมา เธอเคยผูกเนกไทให้สามีที่กำลังจะออกไปทำงานเหมือนภรรยาทั่วไป

และเขาก็เคยเหมือนสามีทั่วไป ที่ก่อนจากไปจะโอบเอวเธอแล้วโน้มตัวจุมพิตเบา ๆ....

ตอนนี้พอนึกดูแล้วก็ช่างเป็นตลกร้ายสิ้นดี!

เสิ่นชิงซูสลัดความคิด พยายามเมินคนที่อยู่ข้างหลังตัวเองอย่างหนัก

ลิฟต์ถึงชั้นที่เจียงเยว่หลานพักแล้ว เมื่อประตูทั้งสองบานเปิดออก เสิ่นชิงซูก็เข้าไปอย่างรวดเร็ว

ครั้งนี้ฟู่ซือเหยียนไม่ได้ตามไป แค่ยืนมองเงาหลังของเธออยู่ที่เดิม

เขาไม่หันกลับมาอีก เงาหลังที่ห่างออกไปเรื่อย ๆ ถูกประตูลิฟต์ปิดขวางกั้นไปเสีย

……

เสิ่นชิงซูให้น้าฉินกลับบ้านไปพัก แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยมาใหม่

น้าฉินกลับไปได้ไม่นาน เฉียวซิงเจียก็มา

ทั้งสองคนมาที่ครัวเล็ก ปิดประตูแล้วซุบซิบเรื่องในเน็ต

“โจวอวี๋ชูโพสต์บทความกึ่งยาว สนับสนุนเธอมาก แต่ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ได้เขียนเอง คงจะหามืออาชีพมาเขียนแทนนั่นแหละ!”

เสิ่นชิงซูเปิดเฟซบุ๊กก็เจอกับบทความนั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน