คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 40

“เปล่าสักหน่อย!” ฟู่ซืออวี่รีบพูด “ผมชอบแม่ที่สุดต่างหาก!”

โจวอวี๋ชูยิ้มตาหยี “แม่ก็รักซืออวี่มากที่สุดเหมือนกัน ชาตินี้แม่จะมีลูกเป็นลูกรักแค่คนเดียว ซืออวี่ ลูกต้องจำไว้นะ ลูกคือหนึ่งเดียวของแม่”

ฟู่ซืออวี่ถูกโอ๋จนพอใจ หัวเราะคิกคัก “แม่สวย แถมยังเป็นดาราใหญ่ เป็นลูกของแม่ ผมนี่ภูมิใจสุด ๆ ไปเลย!”

ทันใดนั้น รอยยิ้มก็หายไป พอคิดถึงเสิ่นชิงซู เขาก็ขมวดคิ้วเริ่มบ่น “แม่ชิงซูเทียบกับแม่ไม่ได้เลย! แค่ทำงานบูรณะอะไรพวกนั้นยังต้องออกไปดูงานอีก! หาเงินนิดเดียวยังอยู่เป็นเพื่อนผมไม่ได้ มิน่าย่าถึงไม่ชอบเธอ!”

โจวอวี๋ชูลูบหัวกลม ๆ ของฟู่ซืออวี่ ใบหน้าสวยของเธอยังคงประดับรอยยิ้มอ่อนโยนตลอดเวลา

ทางแยก รถค่อย ๆ จอดอย่างมั่นคง

รถเอ็มพีวีสีดำอยู่ขนานกับรถแลนด์โรเวอร์สีขาวพอดี

โจวอวี๋ชูเห็นเสิ่นชิงซูผ่านหน้าต่างรถ

เสิ่นชิงซูขับรถอย่างมีสมาธิมาก โดยไม่รู้เลยว่ามีคนในรถเอ็มพีวีสีดำข้าง ๆ กำลังจับตาดูเธอ

พอไฟเขียวสว่าง รถแลนด์โรเวอร์สีขาวแล่นตรงไป ขณะที่รถตู้สีดำค่อย ๆ ขับตามไปติด ๆ

ประมาณห้านาที รถแลนด์โรเวอร์สีขาวก็เลี้ยวเข้าไปในลานจอดรถใต้ดินของโรงแรม

รถเอ็มพีวีสีดำหยุดอยู่ข้างทางหน้าโรงแรม

ข้างในรถ ฟู่ซืออวี่เกาะอยู่ตรงกระจก เห็นรถแลนด์โรเวอร์สีขาวคันนั้นแล่นหายเข้าไปในทางเข้าลานจอดรถใต้ดินต่อหน้าต่อตา

“คนโกหก!” ฟู่ซืออวี่ตาแดง พูดอย่างโกรธว่า “คนโกหก! ผมจะไม่ชอบเธออีกแล้ว!”

โจวอวี๋ชูมีความได้ใจปราดผ่านดวงตา ทว่าใบหน้ายังคงอ่อนโยน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน