คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 60

ตอนที่เสิ่นชิงซูกลับมาถึงโรงพยาบาลก็เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว

น้าฉินกำลังปูเตียงอยู่ พอเห็นเธอก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “คุณเสิ่น? นึกว่าคืนนี้คุณจะไม่มาแล้วซะอีก”

เจียงเยว่หลานที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยลุกขึ้นนั่ง “อาซู ดึกขนาดนี้แล้วทำไมยังมาอีกล่ะ?”

เสิ่นชิงซูเดินเข้ามาแล้วปิดประตู

“พอดีว่าหนูลืมเสื้อโค้ตไว้ที่นี่ค่ะ”

“ตัวนี้ใช่ไหม” เจียงเยว่หลานหยิบเสื้อขนเป็ดที่อยู่ข้างเตียงส่งให้เธอ “สองสามวันนี้แม่ดูพยากรณ์อากาศเขาบอกว่าหิมะจะตกหนัก ลูกต้องดูแลตัวเองให้อบอุ่นนะ”

เสิ่นชิงซูรับเสื้อขนเป็ดมาแล้วพยักหน้า “หนูทราบค่ะ”

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ” เจียงเยว่หลานลูบมือของเธอเบาๆ แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมมือเย็นขนาดนี้ล่ะ? ไม่สบายหรือเปล่า?”

เสิ่นชิงซูยิ้มบาง ๆ “เปล่าค่ะ หน้าหนาวก็เป็นแบบนี้ประจำ”

เจียงเยว่หลานนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นมาว่า “อาซู อีกห้าวันก็จะถึงวันสิ้นปีแล้วนะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น เสิ่นชิงซูก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างจนใจ “ช่วงนี้หนูยุ่งจนลืมวันลืมเวลาไปเลยค่ะ”

เจียงเยว่หลานกุมมือเธอไว้แล้วถอนหายใจเบา ๆ “ช่วงนี้ลูกต้องวิ่งวุ่นทั้งเรื่องงานทั้งเรื่องโรงพยาบาล ของไหว้ตรุษจีนคงยังไม่ได้เตรียมเลยใช่ไหม?”

“ค่ะ” เสิ่นชิงซูหยุดไปครู่หนึ่งแล้วพูดต่อ “เดี๋ยวอีกสองสามวันนี้หนูจะหาเวลาไปเดินดูค่ะ”

“แม่ไปด้วยกันกับลูกนะ”

“แม่ออกจากโรงพยาบาลไม่ได้นะคะ...”

“ก็ขอลาจากโรงพยาบาลสิ ป่วยก็ต้องรักษา ปีใหม่ก็ต้องฉลองนะ!” เจียงเยว่หลานแสร้งถลึงตาใส่เธอ “หรือว่าคืนวันสิ้นปีลูกก็จะให้แม่ฉลองอยู่ในโรงพยาบาลเหรอ?”

เสิ่นชิงซูพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ

แม่ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นลูคีเมีย ฉินเยี่ยนเฉิงจึงหลอกให้เธอเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลโดยอ้างว่าเป็นโรคโลหิตจางและโรคพื้นฐานบางอย่างไปก่อน

เพื่อไม่ให้เจียงเยว่หลานสงสัย เสิ่นชิงซูจึงได้แต่ปลอบเธอไปก่อน “พรุ่งนี้หนูจะไปถามหมอฉินดูนะคะว่าลาได้ไหม?”

“ได้” เจียงเยว่หลานยิ้มออกมา “คุณหมอฉินใจดีขนาดนั้น ต้องยอมอยู่แล้ว”

เมื่อออกมาจากห้องผู้ป่วย เสิ่นชิงซูก็รีบยื่นมือไปคลำหาใบตรวจครรภ์ในกระเป๋าเสื้อขนเป็ดทันที

ใบตรวจครรภ์ยังอยู่ เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก หันกลับไปมองที่ห้องผู้ป่วยแวบหนึ่งแล้วจึงเดินจากไป

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน