คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ นิยาย บท 61

“งานน่ะทำยังไงก็ไม่มีวันหมดหรอก แต่ปีใหม่น่ะยังไงก็ต้องซื้อชุดใหม่เข้าใจหรือเปล่า ทิ้งของเก่าไปรับของใหม่มา ปีหน้าถึงจะได้ยิ่งราบรื่นยิ่งสมหวัง!”

เจียงเยว่หลานพูดพลางผลักเสิ่นชิงซูเข้าไปในห้องลองเสื้อ “เข้าไปลองเร็วเข้าเถอะ แม่รอลูกอยู่ด้านนอกนะ”

รูปร่างของเสิ่นชิงซูดีมากทีเดียว ขอแค่ไซซ์พอดีจะเสื้อผ้าชุดไหนก็ใส่แล้วสวยดูดีทั้งนั้น

ชุดสุดท้าวเป็นเดรสกระโปรง เข้ารูปนิดหน่อย

เจียงเยว่หลานเดินเข้ามาหา และลูบหน้าท้องกับเอวของเธอ “ชุดนี้แน่นไปหน่อยหรือเปล่า?”

แผ่นหลังของเสิ่นชิงซูเกร็งทันที

ความจริงหน้าท้องของเธอในตอนนี้ยังไม่ป่องออกมาให้เห็นชัดเจน แต่พอถูกคุณแม่ลูบหน้าท้องเบา ๆ แบบนี้ ทำเธอรู้สึกผิดขึ้นมาในใจมากจริง ๆ

ยังดีที่เจียงเยว่หลานชักมือกลับไปไว ก่อนจะขมวดคิ้วพลางส่ายศีรษะบ่นว่า “นี่จะว่าดูดีมันก็ดูดีอยู่หรอก แต่แต่งตัวรัดรูปเกินไปมันจะไม่สบายตัว เปลี่ยนเป็นตัวที่หลวม ๆ กว่านี้สักหน่อยดีไหม“

ความจริงแล้ว เธอเป็นนักบูรณะศิลป์ สวมเสื้อผ้าที่รัดพอดีตัวเกินไปจะยิ่งทำงานลำบาก

เสิ่นชิงซูลอบมองคุณแม่ปราดหนึ่ง เห็นสีหน้าของคุณแม่ดูเป็นปกติ เธอก็แอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ

ดูเหมือนเธอจะอ่อนไหวมากเกินไป

สุดท้าย มีเพียงเดรสเข้ารูปตัวนั้นที่ไม่ได้ซื้อ แต่ซื้ออีกห้าชุดที่เจียงเยว่หลานเลือกมาแทน

เสิ่นชิงซูรูดบัตรเครดิตจ่ายเงิน จากนั้นก็พาเจียงเยว่หลานเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าสตรีวัยกลางคนที่อยู่ข้าง ๆ

ท้ายที่สุด เธอก็ซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ให้เจียงเยว่หลานไปห้าชุดด้วยเหมือนกัน และรองเท้าใหม่อีกสองคู่ด้วย

ขณะที่กำลังคิดเงิน ก็มีแม่ลูกอีกคู่หนึ่งเดินเข้ามาในร้านพอดี เป็นคนจากบ้านรองของตระกูลเสิ่น นั่นคือหลินอวิ๋นเหมยผู้เป็นอาสะใภ้ของเสิ่นเยี่ยนอิ๋งพร้อมกับลูกสาวของเธอเสิ่นฉู่ซี

ทันทีที่เข้าร้านหลินอวิ๋นเหมยและเสิ่นฉู่ซีก็สังเกตเห็นเสิ่นชิงซูและเจียงเยว่หลานทันที สองแม่ลูกต่างหันหน้าสบตากัน แล้วแอบยืนดูอยู่ด้านข้างอย่างเงียบ ๆ

“คุณเสิ่นสวัสดีค่ะ ทั้งหมดเจ็ดล้านแปดแสนเก้าหมื่นค่ะ”

เสิ่นชิงซูยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานแคชเชียร์

เจียงเยว่หลานรีบขวางเธอทันที “นี่มันแพงเกินไป! อาซู ลูกยังสาวแถมยังเป็นเจ้าของสตูดิโอลูกจะแต่งแบรนด์เนมทั้งตัวมันก็เหมาะสมอยู่หรอก แต่แม่อายุอานามก็มากแล้วแถมยังไม่ค่อยได้ออกไปเข้าสังคมอะไร แม่ซื้อเสื้อธรรมดา ๆ ใส่ก็โอเคแล้ว !”

เสิ่นชิงซูเหล่ตามองเธอ “แม่คะ ตอนแม่เชียร์ให้หนูซื้อเสื้อผ้าเมื่อกี้ ไม่เห็นจะพูดแบบนี้เลยนะคะ“

เจียงเย่ฝว่หลานตอบ “ก็แม่รักลูก…“

“หนูเองก็รักแม่เหมือนกันค่ะ!” เสิ่นชิงซูยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานแคชเชียร์ “คิดเงินเลยค่ะ แล้วช่วยแพ็กส่งไปตามที่อยู่นี้ด้วยนะคะ”

พนักงานแคชเชียร์รับบัตรเครดิตของเสิ่งชิงซูด้วยสองมือ “รับทราบค่ะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน