ทางด้านเมืองหลวงแคว้นหนิง
ช่วงสายของวันรุ่งขึ้นองค์ชายสามหยางปิงและคณะได้เดินทางมาถึงเมืองหลวงแล้ว และได้กราบทูลเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับหมู่บ้านนอกเมืองให้ผู้ปกครองแคว้นได้รับทราบแล้วเช่นกัน ตอนนี้อาการป่วยของหนิงฮ่องเต้ดีขึ้นมากจนเกือบหายเป็นปกติ ภายในวังทุกอย่างกลับมาสงบสุขดังเดิม
หนิงฮ่องเต้มีราชโองการจะแต่งตั้งองค์รัชทายาทและปรับเลื่อนตำแหน่งขุนนางในวันพรุ่งนี้ ตำแหน่งองค์รัชทายาทนั้นไม่ต้องเดาก็รู้ว่าต้องเป็นขององค์ชายใหญ่หนิงหยางหลงอย่างแน่นอน หลังจากการแต่งตั้งเสร็จเรียบร้อยจะมีงานเลี้ยงเล็กๆภายในวังเพื่อเป็นการแสดงความยินดี
# จวนตระกูลหมิง
เย่วเทียนหลังจากเข้ากราบทูลเรื่องช่วยเหลือชาวบ้านแล้วก็รีบตรงกลับจวนทันทีเพราะมีเรื่องสำคัญที่จะต้องแจ้งให้ทุกคนรับรู้ ที่เขาต้องเดินทางมาถึงล่าช้านั้นก็เพราะต้องรอให้เสียงขององค์ชายหยางปิงกลับคืนมาเสียก่อน ไม่เช่นนั้นเรื่องคงวุ่นวายเป็นแน่
“คาราวะท่านปู่ ท่านแม่” เย่วเทียนเมื่อเห็นท่านปู่และท่านแม่นั่งอยู่ที่โถงใหญ่ก็เอ่ยทำความเคารพทันที ส่วนบิดานั้นยังคงอยู่ในวังเช่นเดิมช่วงเย็นถึงจะกลับมา
“อาเทียนกลับมาแล้วหรือ? แล้วซินเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง” ฮุ่ยฉินเอ่ยถามหลานชายที่เดินทางออกนอนเมืองเสียหลายวัน และอ่ยถามหาหลานสาวตัวแสบที่ตนคิดถึง
“นางสบายดีขอรับท่านปู่ ตอนนี้ข้ามีเรื่องสำคัญมากจะแจ้งขอรับ แต่ตอนนี้ให้คนไปตามอิงเอ๋อร์มาก่อนได้หรือไม่” เย่วเทียนเอ่ย จากนั้นท่านแม่ก็ให้บ่าวรับใช้ไปตามอิงเอ๋อร์ทันที
“มีเรื่องด่วนอันใดหรือใยดูเจ้ารีบร้อนยิ่งนัก” จูเซียนเอ่ยถามบุตรชายคนโตด้วยน้ำเสียงเป็นกังวลเพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นอีก
“ท่านแม่รอสักครู่ก่อนขอรับ ข้าจะเล่าพร้อมกันรออิงเอ๋อร์มาก่อนเป็นเรื่องดีขอรับ” เย่วเทียนเอ่ยบอกมารดาเพื่อให้ท่านคลายกังวล
จิวอิงเมื่อได้รับแจ้งว่าท่านแม่ต้องการพบก็รีบเดินมายังโถงใหญ่ด้านหน้าทันที ตอนนี้จิวอิงไม่ได้ทาใบหน้าดำเพราะอยู่แต่ในจวน มีบ่าวคนสนิทเพียงเท่านั้นที่รู้ว่านางคือจิวอิง ส่วนคนอื่นยังคิดว่านางคือเย่วซินผู้เป็นน้องสาวอยู่
เมื่อมาถึงก็เห็นว่าพี่เย่วเทียนกลับมาแล้วแต่น้องสาวยังไม่ได้กลับมา “ท่านแม่มีเรื่องอันใดหรือเจ้าคะ” จิวอิงเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“พี่ชายของเจ้ามีเรื่องจะบอก อาเทียนรีบเล่ามาเร็วเข้า” จูเซียนเอ่ยบอกบุตรสาวบุญธรรมแล้วหันไปเร่งบุตรชายให้รีบเล่าโดยเร็ว เพราะอยากรู้ว่ามีเรื่องอันใดและคงต้องกี่ยวข้องกับอิงเอ๋อร์เป็นแน่
“ซินเอ๋อร์พบกับบิดาแท้ๆของนางแล้วขอรับ” เย่วเทียนเอ่ย
“อะไรนะ!!...” จูเซียนเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ ไม่เพียงจูเซียนที่ตกใจคนอื่น ๆ ก็เช่นกัน
“นางแน่ใจแล้วหรือ?” ฮุ่ยฉินเอ่ยถามหลานชาย เพราะกลัวว่าหลานสาวจะพบเจอคนหลอกลวง
“ใช่บิดาของนางจริงๆขอรับท่านปู่ ท่านแม่” เย่วเทียนเอ่ยบอกทั้งสองและหันไปมองน้องสาวบุญธรรมที่ยามนี้นางมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก เหตุผลนั่นคือนางเข้าใจว่าบิดาทอดทิ้งนางและมารดาไปอย่างไม่เหลียวแล
“อิงเอ๋อร์เจ้าฟังเรื่องที่พี่จะเล่าต่อไปนี้ บิดาของเจ้าไม่ใช่คนไม่ดีที่ทอดทิ้งเจ้าและมารดาไปหรอก” เย่วเทียนเอ่ยบอกน้องสาวบุญธรรมด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“จริงหรือเจ้าคะ” จิวอิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“จริงสิ บิดาของเจ้ามีนามว่าหานเสวี่ยถังท่านคืออดีตองค์รัชทายาทแคว้นหาน เมื่อสิบห้าปีก่อนอ๋องแปดซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆได้ก่อกบฏยึดบัลลังก์และได้จับกุมบิดาของเจ้าไปกักขังเอาไว้ ที่ท่านกลับมาหามารดาของเจ้าไม่ได้เพราะท่านถูกคนชั่วกักขังเอาไว้เจ้าเข้าใจหรือไม่อิงเอ๋อร์” เย่วเทียนเอ่ยบอกน้องสาวบุญธรรมอย่างใจเย็นเพื่อให้นางเข้าใจ
จิวอิงได้ฟังเช่นนั้นก็ร้องไห้ออกมาทันที เพราะตลอดระยะเวลาสิบห้าปีนางเข้าใจผิดคิดว่าบิดาเป็นบุรุษไม่ดีและรู้สึกเกลียดบิดาของตัวเองเป็นอย่าง คิดว่าท่านคงอยู่สุขสบายที่ใดสักแห่งและไม่อยากพบเจอท่านเลยสักครั้งเดียว
เสี่ยวชิงที่นั่งอยู่ด้านข้างเองก็เช่นกันนางกอดคุณหนูของตนเองเอาไว้แล้วร้องไห้ออกมาด้วยกัน เสี่ยวชิงร้องไห้หนักกว่าใครเพราะตนเองเข้าใจผิดเอาเองว่าคุณชายถังทอดทิ้งภรรยาอย่างไม่ใยดีและเป็นตนเองที่เล่าเรื่องนี้ให้คุณหนูจิวอิงได้รับรู้และเข้าใจผิดมาตลอด ทำให้คุณหนูทั้งโกรธและกลียดบิดาของตนและไม่ยอมเอ่ยถึงเลยแม้แต่คำเดียว
ทั้งฮุ่ยฉินและและจูเซียนที่เห็นภาพนั้นก็พลันน้ำตารื้นออกมาเช่นกัน แม้กระทั่งเย่วเทียนที่ไม่ใช่คนที่อ่อนไหวยังต้องสะกดกลั้นน้ำตาเอาไว้จนดวงตาแดงกล่ำ
“คนที่ซินเอ๋อร์ไปรักษาก็คือบิดาของนางเองหรอกหรือ? สวรรค์ใยต้องเล่นตลกพ่อลูกพบหน้ากันแล้วแท้ๆแต่กลับไม่รู้” ฮุ่ยฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงหดหู่เล็กน้อย
“ตอนนี้ท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้างหรือเจ้าคะพี่เย่วเทียน” จิวอิงเมื่อได้ยินท่านปู่เอ่ยก็ตระหนักได้ว่าบิดาโดนพิษต้องให้ซินเอ๋อร์ไปรักษาถึงพรรคอินทรีย์จึงเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ
“ซินเอ๋อร์บอกว่าท่านอาการดีขึ้นมากแต่ยังจดจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้เพียงเท่านั้น” เย่วเทียนเอ่ยบอกตามที่ได้รับรู้ตอนเจอน้องสาวตัวแสบที่หมู่บ้านนอกเมือง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่แฝดคู่ป่วน
รอนะคะ อัพต่อหน่อยค่า...