คืนวิวาห์ไร้ใจ นิยาย บท 17

Chapter 17 นวดแป้งผสานเป็นเนื้อเดียว

ฉานอิงไม่รู้ว่าจะต้องจัดการกับคนตัวโตจอมเจ้าเล่ห์อย่างไรดี ยิ่งนางพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงขัดขืน เขากลับใช้มือหนาสากเลิกกระโปรงของนางขึ้นสูงแล้วจัดการปลดกางเกงสีขาวตัวไหนให้เลื่อนหลุดไปกองอยู่ที่ปลายเท้า

“อ๊ะ...อะ...อื้อ”

ร้องออกมาเสียงหลงเมื่อมืออุ่นทาบทับลงบนโหนกนูนอวบอิ่ม จือหยวนไม่รอช้าแทรกสอดนิ้วกลางเข้าไประหว่างกลีบอิ่มที่บัดนี้กำลังชื้นแฉะด้วยความซ่านกระสัน

“ยะ...หยุด พอ...พอที”

นางบิดสะโพกส่ายไปมาเพื่อหนีนิ้วร้ายกาจที่บังอาจล่วงล้ำเข้ามาถูไถจนช่องแคบชื้นปลดปล่อยน้ำใสไหลติดปลายนิ้วเป็นสาย

“นวดแป้งต่อไปสิอิงเอ๋อร์ นวดต่อไปสิ”

เขายังคงกระซิบที่ข้างหู ขณะที่มือหนึ่งปลดเปลื้องกางเกงของตนเองออก โดยไม่ยี่หระว่ามันจะลงไปกองที่พื้นครัวแม้แต่น้อย

ท่อนล่างของโจวจือหยวนเปลือยเปล่า แก่นกลางกายของเขายาวใหญ่จนปลายหัวหยักถูไถไปกับก้นงามงอนของภรรยาสาว

“อะ...อื้อ”

ฉานอิงยอมรับเลยว่าเวลานี้นางหายใจไม่ทั่วท้อง ยิ่งเมื่อความแข็งแกร่งของบุรุษเพศเบียดชิดราวกับอยากจะทะลุทะลวงดุนดันเข้ามา นางก็อยากจะแอ่นกระดกให้เขาเข้ามาเติมเต็มในกายนางจนแทบขาดใจ

ชายหนุ่มสอดแท่งทวนของเขาเข้าไประหว่างซอกกลีบอวบอูม แน่นอนว่าเขาไม่ได้ล่วงล้ำเข้าไปในรูสวาทที่แสนหลงใหล ยังคงตั้งใจเก็บพรหมจรรย์ของนางเอาไว้เพื่อรอวันที่นางจะมอบมันให้แก่เขาด้วยความเต็มใจ

“อะ...อาห์”

หญิงสาวครางเสียงหลงเมื่อปลายหัวหยักถูไถเมล็ดสวาทไปมา เขาค่อยๆ กระแทกเอวสอบ แทงเข้า แทงออก แทงเข้า แทงออกช้าๆ จนน้ำใสของนางเกาะพราวท่อนเอ็นจนเปียกชุ่ม

ยิ่งเปียก ยิ่งแฉะ ยิ่งถู ยิ่งเมามันส์

มือข้างหนึ่งของจือหยวนยังคงกอบกุมโหนกนูนของนางเอาไว้เต็มมือ ในขณะที่มืออีกข้างนั้นเริ่มดึงคอเสื้อของนางให้เปิดกว้างแล้วล้วงมือเข้าไปบีบขยำเต้าอวบเต็มแรง

“อะ...อื้อ อื้อ อื้อ”

ฉานอิงส่ายหน้าด้วยความเสียวที่แทบจะทนไม่ไหว สองมือของนางทั้งบี้ทั้งขยำเจ้าก้อนแป้งเต็มแรง ราวกับว่าการบีบเคล้นแรงๆ จะช่วยลดความเสียวซ่านลงได้เสียกระนั้น

“ขนมอิ่วก้วยคงอร่อยมากเป็นแน่ ในเมื่อเจ้าตั้งใจนวดมันถึงเพียงนี้”