ความรักสีคราม นิยาย บท 1003

“เกรตา เธอทำอาหารเก่งขึ้นเยอะเลยนะ!” วิเวียนเอ่ยปากชม พร้อมรอยยิ้มที่อบอุ่น

เกรตาดีใจจนออกนอกหน้า เพราะถ้าเธอจำไม่ผิดวิเวียนไม่เคยเอ่ยปากชมเธอมาก่อน

“ไม่ ไม่เลยค่ะ นี่เป็นเพราะฉันก็ดีใจที่คุณผู้หญิงดีขึ้นแล้ว” เกรตาตอบด้วยความกระตือรือร้น วิเวียนจึงยิ้มให้เธออีกครั้งก่อนจะเริ่มทานอาหารต่อ

พวกเธอเคยทานอาหารพร้อมกันสามคนในฐษนะครอบครัว เว้นแต่ตอนนี้แลร์รี่ไม่ได้อยู่กับพวกเธอแล้ว นั่นทำให้เธอไม่มีความสุข แต่วิเวียนก็ต้องนึกถึงความรู้สึกของฟินนิคด้วย เธอปล่อยวางเรื่องแลร์รี่แล้ว หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เจ้าฟักทองน้อยจะเป็นลูกชายของฉันตลอดไป ถึงแม้เขาจากไปแล้ว ฉันก็จะไม่มีวันลืมเขา

ที่จริงแล้วฟินนิคอยากบอกวิเวียนว่าแลร์รี่ยังมีชีวิตอยู่ แต่สุดท้ายเขาตัดสินใจว่าจะบอกวิเวียน เมื่อเขาเจอตัวแลร์รี่แล้ว เพราะคงเป็นเรื่องเศร้าถ้าให้ความหวังวิเวียนแล้ว ต้องทำให้เธอผิดหวังซ้ำอีก

เช้าวันต่อมา วิเวียนตื่นขึ้นมาก่อนที่พระอาทิตย์จะขึ้นจิตใจของเธอว้าวุ่นเกินกว่าจะนอนหลับได้อย่างสนิท เธอจึงลุกจากเตียงไปเข้าห้องอาบน้ำ ขณะที่ฟินนิคยังหลับอยู่บนเตียง

เมื่อเธอออกมา ฟินนิคก็ไม่ได้อยู่บนเตียงแล้ว เธอขยี้ตารัวๆ ฉันเห็นภาพหลอนหรือไง? เมื่อกี้เขายังนอนตรงนี้อยู่เลย เขาไปไหนแล้วล่ะ?

เพียงไม่นานวิเวียนก็ได้คำตอบ เขาปรากฏตัวด้านหลังและกอดเธอไว้ ทำให้เธอสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ

“ทำไมตื่นเช้าจังล่ะ? ที่รัก คุณจะทิ้งผมไปอีกแล้วเหรอ?” ฟินนิคแกล้งถามด้วยความเศร้า วิเวียนกลอกตาและหันไปมองเขา

“แล้วฉันต้องทำยังไงล่ะ?”

“พาผมไปด้วยสิ”

วิเวียนรู้ว่าฟินนิคกำลังวางแผนอะไร ฉันพาเขาไปด้วยได้ ยังไงฟินนิคก็ช่วยเธอได้ ถ้าราเชลหายตัวไปจริงๆ